Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ κ. Α. ΠΑΠΑΦΩΤΙΟΥ ΣΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ «ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΟΥΣΕΙΩΝ»

Αγαπητοί Συνάδελφοι

Αγαπητό Διοικητικό Συμβούλιο

Αγαπητοί Προσκεκλημένοι

Σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Π. Τατούλη ο οποίος γνωρίζει άριστα και από πρώτο χέρι από τη θητεία του στην ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, τις κοπιώδεις προσπάθειες και τις δαπάνες που έχετε μέχρι σήμερα καταβάλει για την ίδρυση, τη συγκρότηση, τη λειτουργία και την ανάπτυξη του Μουσείου.

Συγχρόνως στο Πλαίσιο της Ολοκληρωμένης Περιφερειακής Πολιτικής για τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό που σχεδιάζουμε, τα Μουσεία, οι Αρχαιολογικοί Χώροι, τα Μνημεία, οι Βιβλιοθήκες και τα Φυσικά Μνημεία αλλά και οι Δικτυώσεις μεταξύ τους και οι συνέργειες με άλλες δράσεις αποτελούν τον πρώτο άξονα προτεραιότητας του νέου μοντέλου βιώσιμης ανάπτυξης το οποίο σχεδιάζουμε.

Πρέπει επίσης να επιβραβεύσουμε το Ελληνικό Τμήμα του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΜΟΥΣΕΙΩΝ (ICOM= International Council of Museums) στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το Διεθνές Συμβούλιο για την πρωτοβουλία που ξεκίνησαν από το 1997 και συνεχίζουν με επιτυχία να ασκούν μέχρι σήμερα, για την παγκόσμια καθιέρωση της 18ης Μαΐου ως ημέρας εορτασμού του των Μουσείων. Μια ημέρα που σημειολογικά μας θυμίζει το σκοπό της Επιστήμης της Μουσειολογίας και της τεχνικής έκφανσης αυτής της Μουσειογραφίας, δηλαδή της Επιστήμης των Μουσείων, που υπηρετεί το ιδεώδες της Κοινωνικής Ανάπτυξης σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο αναφοράς.

Δεν πρέπει, βέβαια, να παραλείψουμε την υψιπετή κοινωφελή και καινοτόμο πρωτοβουλία, τον οραματισμό, τον κόπο και το μόχθο, τις δαπάνες, την αγωνία, το άγχος και τις θυσίες που έκανε η δωρήτρια του Μουσείου αείμνηστη Αλκμήνη Γαρταγάνη-Πετροπούλου για να εγκαταστήσει και να λειτουργήσει το Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου. Κοντά στη δωρήτρια συγχαρητήρια αξίζουν και σε όλους όσοι συνέβαλαν στην υλοποίηση του έργου. Στο Δήμο Κορινθίων και στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας που συμπαραστάθηκαν σε όλες τις φάσεις ανέγερσης του κτιρίου, το οποίο χτίστηκε σε σχέδια του ακαδημαϊκού Σόλωνος Κυδωνιάτη και μελέτες του μηχανικού Αρ. Παπαθάνου και του Μηχανολόγου Ιωάννη Γαρταγάνη. Να τονίσουμε την αρωγή του Υπουργείου Πολιτισμού για το οικόπεδο ανέγερσης του κτιρίου που παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο. Μαζί με αυτούς στην πλειάδα των ειδικών που συνεργάστηκαν για την πραγμάτωση του Μουσείου καθώς και τα ομόλογα Ιδρύματα που στήριξαν το έργο της τεκμηρίωσης των συλλογών και του σχεδιασμού της μόνιμης έκθεσης του Μουσείου, όπως το κέντρο Έρευνας Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, τα Μουσεία Εθνικό Ιστορικό, Μπενάκη, Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και του υπηρετούντες σήμερα στο Μουσείο, ο οποίοι παρά τις αντίξοες συνθήκες, αγωνίζονται ποικιλοτρόπως και το στηρίζουν.

Ίσως να παραβιάζω ανοικτές θύρες αν επαναλάβω την επιχειρηματολογία για την αξία που έχει το Μουσείο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και όχι μόνο στενά γι αυτή. Η αξία αποκτά διευρυμένες διαστάσεις που επηρεάζουν το περιφερειακό γίγνεσθαι και γενικότερα την πατρίδα μας στο πλαίσιο των Δικτύων των Μουσείων (όλων των μορφών και των τύπων, όλων των κατηγοριών, όλων των θεματικών και γνωστικών αντικειμένων που διαχειρίζονται, είτε ως ιδιωτικά είτε ως δημόσια), αφού τα Μουσεία διαδραματίζουν τεράστιο κοινωνικό, πολιτισμικό και εκπαιδευτικό ρόλο με σημαντικές οικονομικές εκφάνσεις (αν τα προσεγγίσει κανείς επιπροσθέτως και από τη γωνία θέασης του εσωτερικού και του εξωτερικού τουρισμού), παράλληλα με τη συμβολή που έχουν για την οικοδόμηση της φυσιογνωμίας του τόπου και της ανάδειξης του πολιτιστικού αποθέματος της περιοχής.

Η άποψη μας για τα Μουσεία είναι ότι: Συνιστούν θεσμούς που πρέπει να είναι ανοικτοί στην κοινωνία και εξωστρεφείς έτσι, ώστε να διαδραματίσουν τον επιστημονικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, πολιτισμικό και οικονομικό τους ρόλο ως μοχλοί μιας ισόρροπης, βιώσιμης, αειφόρου και διαρκούς ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗΣ τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Με άλλα λόγια να συμβάλλουν στην ενίσχυση και στην ανάπτυξη του τοπικού κοινωνικού κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτής της ανθρωποκεντρικής αντίληψης, το σύγχρονο μουσείο συνειδητοποιεί τον κοινωνικό ρόλο του και διευρύνει το πεδίο δράσης του σε τομείς πέραν της συλλογής, προστασίας, μελέτης και έκθεσης της υλικής και άυλης πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς. Εξελίσσεται σε εναλλακτικό περιβάλλον δια βίου μάθησης και ψυχαγωγίας και δημιουργεί διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με την κοινότητα στην οποία ανήκει, ανταποκρινόμενο στις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές ανάγκες της.

Πέραν από την κλασική επιστημονική Μουσειολογική Διαχείριση, αξιοποίηση, συντήρηση και επέκταση του αποθέματος (συλλογές) που διαθέτουν, θα πρέπει να στοχεύσουν στο κοινό ειδικά αυτή την περίοδο που οι στατιστικές του 2010 αποκαλύπτουν μείωση της επισκεψιμότητας στα Μουσεία (Μείωση κατά 29.3% παρουσίασε η επισκεψιμότητα των ελληνικών μουσείων τον Ιανουάριο του 2010, ενώ κατά 31.3% μειώθηκαν οι εισπράξεις τους).

Είναι λοιπόν, τελείως απαραίτητη η έξοδος της σύγχρονης ελληνικής τέχνης από τα εθνικά σύνορα και τον απομονωτισμό, προσδίδοντας της μια διεθνή προοπτική. Στο πλαίσιο αυτό, το μουσείο αναδεικνύει εντός και εκτός των «τειχών», με ανοιχτό πνεύμα.

Είναι ακόμα απαραίτητη η συνεργασία με Μουσεία και άλλους πολιτιστικούς φορείς. Στο πλαίσιο της επικοινωνιακής πολιτικής του μουσείου προβλέπονται, ενθαρρύνονται και εφαρμόζονται πολύπλευρες συνεργασίες με άλλα μουσεία, πολιτιστικούς, καλλιτεχνικούς και εκπαιδευτικούς φορείς, πρεσβείες κ.ά., σε ότι αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών, παροχή τεχνογνωσίας, αμοιβαίους δανεισμούς έργων τέχνης, συμπαραγωγές εκθέσεων και προγραμμάτων, συμμετοχές σε σεμινάρια, προβολή και προώθηση της ελληνικής τέχνης.

Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται ιδιαίτερη κινητικότητα μεταξύ των Βιβλιοθηκών, Αρχείων και Μουσείων, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για τη δημιουργία κοινών δράσεων και υπηρεσιών, οι οποίες θα συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Να μια ενέργεια που μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για το Μουσείο και την Τοπική Κοινωνία.

Η σύνδεση του Μουσείου με την πόλη της Κορίνθου και τους πολίτες είναι τελείως απαραίτητη. Η ένταξη του στα κοινωνικά δρώμενα είναι επίσης αναγκαία. Το υλικό του Μουσείου είναι τεκμήρια και μαρτυρίες του χαρακτήρα της πόλεως μας, από της ιδρύσεως της και λίγο νωρίτερα. Από τον 19ο αιώνα ως ενδιάμεσος σταθμός και αναπόσπαστο κομμάτι της συνέχειας της πόλεως.

Η θέση του Μουσείου στο παράλιο τμήμα της πόλεως προσφέρει πολλές και μεγάλες δυνατότητες. Μαζί με άλλους πόλους - κόμβους δύναται να αποτελέσει ένα δίκτυο συνεργειών και δράσεων. Το Λιμάνι, το Πανεπιστήμιο, η Στρατιωτική Λέσχη, το Μουσείο, η Σιδηροδρομική Γραμμή. Έτσι κάθε δράση δύναται να επεκτείνεται κα να εμπλουτίζεται με νέες αντιλήψεις διαδραστικού χαρακτήρα.

Οι νέες τεχνολογίες, της πληροφορικής με τις δυνατότητες που προσφέρουν (ψηφιοποίηση συλλογών, διαδραστικές ψηφιακές ηλεκτρονικές εφαρμογές, δυναμικές ιστοσελίδες, επιστημονικές εκδόσεις, πολιτιστικές δραστηριότητες και πλήθος άλλες), ανοίγουν νέους δρόμους προοπτικής για το Λαογραφικό Μουσείο της πόλεως μας. Το ζητούμενο είναι η αξιοποίηση του και η οικονομική του αυτάρκεια. Το Μουσείο χρειάζεται τη συμμετοχή των πολιτών, των φορέων και των εργαζομένων. Μόνο έτσι θα αντέξει και θα προχωρήσει στο μεγάλο και διαρκές έργο του.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

ΙΣΤΟΡΙΚΟ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ''ΒΑΣΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΠΑΝ. ΓΑΡΤΑΓΑΝΗ''




Στα 20 χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, το Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου, με τη δυναμική του παρουσία στο τοπικό πολιτιστικό γίγνεσθαι αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό της πόλης μας. Οι πλούσιες συλλογές του και οι πολύπλευρες δραστηριότητές του (περιοδικές εκθέσεις, εκδηλώσεις, εκδόσεις), αναδεικνύουν τον κοινωνικό του ρόλο και τον έντονο παιδευτικό του χαρακτήρα.

Από το 1992 μέχρι σήμερα το Μουσείο οργανώνει και εκπαιδευτικά προγράμματα που απευθύνονται σε σχολικές ομάδες και εκπαιδευτικούς, σε ενήλικες, σε κοινές ομάδες ενηλίκων και παιδιών, σε άτομα με αναπηρίες και σε άλλες, ιδιαίτερες πληθυσμιακές ομάδες. Τα εκπαιδευτικά αυτά προγράμματα, φέρνουν τους μαθητές σε μια δημιουργική και ευχάριστη επαφή με τον πολιτισμό, προσφέροντάς τη γνώση μέσω της μουσειοπαιδαγωγικής, καλλιεργώντας τη διάθεση για προσωπική συμβολή και συμμετοχή στη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ιδιαίτερα για τους μικρούς μαθητές που δύσκολα μετακινούνται, η ύπαρξη ενός μουσείου με ποικίλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες στην πρωτεύουσα του νομού αποτελεί σημαντική γνωστική εμπειρία.

Όμως ο κίνδυνος να κλείσει το Μουσείο, λόγω των έντονων οικονομικών του προβλημάτων είναι υπαρκτός και έχει θορυβήσει τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία. Η διακοπή της λειτουργίας του θα είναι επιζήμια και καταστρεπτική. Είναι το μοναδικό μουσείο της ευρύτερης περιοχής μας, το οποίο πέρα από τις πολλαπλές δραστηριότητες που έχει, δίνει τη δυνατότητα, για 15 και πλέον χρόνια, στους μαθητές του νομού να γνωρίσουν το λαϊκό πολιτισμό και να έρθουν σε επαφή με τα πολιτισμικά αγαθά, μέσω του εναλλακτικού τρόπου μάθησης που προσφέρουν τα εκπαιδευτικά του προγράμματα.

Πρέπει όλοι να δραστηριοποιηθούμε, πολίτες και φορείς, και να στηρίξουμε με κάθε τρόπο την ύπαρξη του Μουσείου και το σημαντικό και πολύπλευρο έργο που συνεχώς παρουσιάζει.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Προκαταρτικό Κείμενο προς Διαβούλευση – ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ

Στο πλαίσιο της άμεσης εφαρμογής του Σχεδίου Δράσης για τους επόμενους μήνες στο οποίο αναφέρθηκε ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης στην συνέντευξη τύπου της Τετάρτης 4 Μαΐου 2011, αλλά και της δέσμευσης του για συνεχή επικοινωνία και εμβάθυνση της συμμετοχικότητας των πολιτών στους θεσμούς και στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αναρτήθηκε σε δημόσια διαβούλευση στον ιστότοπο της Περιφέρειας Πελοποννήσου http://ppel.gov.gr/category/diavoulefsi το Προκαταρτικό Κείμενο για τη προστασία και αξιοποίηση του Κορινθιακού Κόλπου.

ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ

Προκαταρτικό Κείμενο προς Διαβούλευση

Τα κριτήρια της UNESCO

Σύμφωνα με την UNESCO μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς είναι τα έργα των ανθρώπων και της φύσης που αξίζουν να τα διατηρήσουμε. Για να συμπεριληφθεί κάποιο μνημείο στον κατάλογο της UNESCO θα πρέπει να πληρούνται κάποια κριτήρια. Σύμφωνα με την διακήρυξη του Οργανισμού αυτά είναι:

  • «να περιέχει εξαιρετικά φυσικά φαινόμενα ή περιοχές εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς και αισθητικής».
  • «να είναι ιδιάζοντα παραδείγματα μειζόνων φάσεων της ιστορίας της γης, του αρχείου της ζωής, σημαντικών εν εξελίξει γεωλογικών διαδικασιών για την ανάπτυξη γεωσχηματισμών ή σημαντικών γεωμορφικών ή φυσιογραφικών χαρακτηριστικών».
  • «να είναι ιδιάζοντα παραδείγματα σημαντικών εν εξελίξει οικολογικών και βιολογικών διαδικασιών στην εξέλιξη και ανάπτυξη οικοσυστημάτων χερσαίων, γλυκού ύδατος, παράκτιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων και κοινοτήτων φυτών και ζώων».
  • «Να περιέχει τα σημαντικότερα φυσικά ενδιαιτήματα συντήρησης της βιοποικιλότητας, να περιλαμβάνει απειλούμενα είδη παγκόσμιας αξίας από την άποψη της επιστήμης ή της συντήρησης του είδους».

Έως το τέλος του 2004 υπήρχαν έξι κριτήρια για την πολιτιστική κληρονομιά και τέσσερα κριτήρια για τη φυσική κληρονομιά. Το 2005 αυτό το καθεστώς τροποποιήθηκε σε μία ενοποιημένη ομάδα δέκα κριτηρίων. Τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς οφείλουν να είναι «ιδιάζουσας παγκόσμιας αξίας» και να πληρούν ένα από τα παρακάτω δέκα κριτήρια.

Πολιτιστικά κριτήρια

I. «Να αποτελεί αριστούργημα της ανθρώπινης δημιουργικής διάνοιας».

II. «Να επιδεικνύει σημαντικές ανθρώπινες αξίες για μακρά περίοδο χρόνου ή σε μία πολιτιστική περιοχή του κόσμου, σε εξελίξεις στην αρχιτεκτονική ή την τεχνολογία, τις μνημειακές τέχνες, την πολεοδομία ή τον σχεδιασμό τοπίου».

III. «Να φέρει μια μοναδική ή τουλάχιστον εξαιρετική μαρτυρία για κάποια πολιτισμική παράδοση, ζώντα ή εξαφανισμένο πολιτισμό».

IV. «Να αποτελεί σημαντικό παράδειγμα τύπου κτηρίου, αρχιτεκτονικού ή τεχνολογικού συνόλου ή τοπίου που απεικονίζει σημαντική ή σημαντικές φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας».

V. «Να αποτελεί σημαντικό παράδειγμα παραδοσιακής ανθρώπινης εγκατάστασης, χερσαίας ή θαλάσσιας χρήσης, αντιπροσωπευτικής πολιτισμού ή πολιτισμών), ή ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν το τελευταίο έχει γίνει ευάλωτο υπό την πίεση ανεπίστροφων αλλαγών».

VI. «Να συνδέεται άμεσα ή διακριτά με γεγονότα ή ζώσες παραδόσεις, με ιδέες ή πίστεις, με καλλιτεχνικά ή λογοτεχνικά έργα εξέχουσας παγκόσμιας σημασίας». (Η Επιτροπή θεωρεί ότι το συγκεκριμένο κριτήριο θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα κριτήρια).

Φυσικά κριτήρια

VII. «Να περιέχει εξαιρετικά φυσικά φαινόμενα ή περιοχές εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς και αισθητικής».

VIII. «Να είναι ιδιάζοντα παραδείγματα μειζόνων φάσεων της ιστορίας της γης, του αρχείου της ζωής, σημαντικών εν εξελίξει γεωλογικών διαδικασιών για την ανάπτυξη γεωσχηματισμών ή σημαντικών γεωμορφικών ή φυσιογραφικών χαρακτηριστικών».

IX. «Να είναι ιδιάζοντα παραδείγματα σημαντικών εν εξελίξει οικολογικών και βιολογικών διαδικασιών στην εξέλιξη και ανάπτυξη οικοσυστημάτων χερσαίων, γλυκού ύδατος, παράκτιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων και κοινοτήτων φυτών και ζώων».

X. «Να περιέχει τα σημαντικότερα φυσικά ενδιαιτήματα συντήρησης της βιοποικιλότητας, να περιλαμβάνει απειλούμενα είδη παγκόσμιας αξίας από την άποψη της επιστήμης ή της συντήρησης του είδους».

Για να κριθεί η εξαιρετική παγκόσμια αξία του, ένα μνημείο πρέπει να κριθεί και σε δύο άλλους παράγοντες: την «αυθεντικότητα» και/η την «ακεραιότητα» και πρέπει να απολαμβάνει ιδιαίτερης προστασίας και συστημάτων διαχείρισης ώστε να διασφαλίζεται η προστασία του. Το κριτήριο της αυθεντικότητας αναφέρεται στα μνημεία τα οποία εντάσσονται με βάση τα κριτήρια I-VI ενώ το κριτήριο της ακεραιότητας αναφέρεται σε όλα τα μνημεία, ανεξαρτήτως κριτηρίου ένταξης.

Αναφέρουμε το VIII (8ο) κατά σειρά των φυσικών κριτηρίων το οποίο πληροί πλήρως ο Κορινθιακός Κόλπος, τα υπόλοιπα κριτήρια πληροί κατά σημαντικό ποσοστό.

VIII. «Να είναι ιδιάζοντα παραδείγματα μειζόνων φάσεων της ιστορίας της γης, του αρχείου της ζωής, σημαντικών εν εξελίξει γεωλογικών διαδικασιών για την ανάπτυξη γεωσχηματισμών ή σημαντικών γεωμορφικών ή φυσιογραφικών χαρακτηριστικών».

Ο Κορινθιακός Κόλπος είναι μια βαθιά ασύμμετρη τεκτονική λεκάνη μεταξύ της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου.

Έχει μήκος περίπου 140 χλμ. και πλάτος περίπου 40 χλμ. και βάθος το οποίο φτάνει τα 940,00 μέτρα, με συνήθη βάθη 600 – 700 μέτρα. Χωρίζεται προς Δυσμάς από τον Πατραϊκό Κόλπο μέσω των στενών του Ρίου – Αντιρρίου πλάτους 1.800,00 μ. και βάθος 65,00 μ.

Λόγω του μεγάλου βάθους και των ρευμάτων εξασφαλίζεται η ανανέωση των υδάτων έτσι ώστε ο Κορινθιακός Κόλπος έχει ωκεανογραφικό χαρακτήρα ανοικτής θαλάσσης και όχι κλειστού κόλπου.

Ο κόλπος αυτός είναι αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών που άρχισαν από το Ολιγόκαινο, 30.000.000 χρόνια πριν, με την δημιουργία της Ελληνικής Γης η οποία ήταν μια συμπαγής ξηρά από το Ιόνιο Πέλαγος μέχρι την Μικρά Ασία. Είναι γνωστή με το επιστημονικό όνομα Αιγαιίς. Στο Πλειόκαινο – περίπου 15.000.000 χρόνια πριν – έγιναν ποικίλες γεωλογικές μεταβολές, καταποντίσεις και υπήρξε σημαντική ηφαιστειακή δραστηριότητα. Έτσι καταλήφθηκαν από τη θάλασσα χαμηλότερες περιοχές και δημιουργήθηκαν λιμνοθάλασσες, θάλασσες, Λίμνες.

Μεταξύ των Λιμνών και η Κορινθιακή, με νερά τα οποία εισχώρησαν από τα στενά του Ρίου – Αντιρρίου.

Οι Γεωλογικές μεταβολές συνεχίσθηκαν, υψώθηκε ο Ισθμός της Κορίνθου, καταβυθίσθηκε η βόρεια πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και πρόβαλλαν οι απότομες πλευρές της Βοιωτίας και Φωκίδας. Αναδύθηκαν από τη θάλασσα οι βορινές πλευρές της Πελοποννήσου, οι ακτές της Αργολικής Χερσονήσου και αποχωρίσθηκε η Αίγινα από την Στερεά Ελλάδα.

Έτσι στο τέλος του Πλειοκαίνου, πριν 2.000.000 χρόνια, η μορφολογία και το ανάγλυφο της ελληνικής ξηράς έχει οριστικοποιηθεί και διαμορφωθεί σε γενικές γραμμές.

Στην επόμενη περίοδο το Πλειοτόκαινο, από το 1.800.000 έως 10.000 π.Χ. διαμορφώθηκε τελικά η σημερινή μορφή του Ελληνικού χώρου. Την εποχή αυτή λαμβάνει και την τελική του μορφή ο Κορινθιακός Κόλπος.

Είναι λοιπόν ο Κορινθιακός Κόλπος μια ενεργή λεκάνη η οποία εξελίσσεται συνεχώς από το Νεογενές μέχρι σήμερα σε ένα τεκτονικό περιβάλλον εφελκυστικών – επεκτατικών τάσεων.

Η λεκάνη αυτή οριοθετείται προς Νότο από ένα σύστημα πολλών διακριτών υποθαλάσσιων ρηγμάτων, τα οποία είναι περίπου παράλληλα προς τις ακτές του κόλπου και διατάσσονται κλιμακωτά κατά μήκος αυτού.

Αυτά τα ρήγματα αποτελούν το κυριότερο ρηξιγενές σύστημα της τάφρου. Τα ρήγματα, 19 τον αριθμό, είναι διακριτά και διακοπτόμενα μεταξύ τους.

Με την χαρτογράφηση των ρηγμάτων θα δημιουργηθεί το υποθαλάσσιο τεκτονικό πλαίσιο του Κόλπου και στη συνέχεια θα συσχετισθούν συγκεκριμένα υποθαλάσσια ρήγματα με τις ολοκαινικές ανυψώσεις των ακτών.

Η τεκτονική των ανωτέρων ρηγμάτων όχι μόνο επιδρά αλλά κυριαρχεί και στην παράκτια και υποθαλάσσια γεωμορφολογία, ως και στην μεταφορά και στην απόθεση ιζημάτων και στην κατανομή των ιζηματογενών φάσεων, σε μια σύγχρονη “εν εξελίξει” τεκτονική λεκάνη του Κορινθιακού.

Η ακτογραμμή στο Νότιο Κορινθιακό είναι σχετικά ευθύγραμμη. Δεν παρουσιάζει εγκολπώσεις και διακόπτεται μόνο από αποθέσεις κορημάτων και προϊόντα λατομείων αποθέσεων .

Στη νότια πλευρά η ηπειρωτική κατωφέρεια είναι απότομη. Η παράκτια ζώνη είναι στενή και διασχίζεται από πλήθος χαραδρών με διεύθυνση Βόρεια και Βορειοανατολική. Πολλές από αυτές είναι βαθιές με απότομες πλαγιές τύπου Canyon.

Η μορφολογική εικόνα της βόρειας πλευράς του Κόλπου είναι τελείως διάφορος. Απουσιάζει η βαθμιδωτή διάταξη των αναβαθμών του ανάγλυφου και οι βαθιές κοιλάδες με απότομη κλίση, ενώ η ακτογραμμή είναι οδοντωτή σχηματίζουσα μάλλον μεγάλους Κόλπους (Αντίκυρα, Ιτέα).

Λόγω εφελκυστικών τάσεων οι δύο πλευρές του Κορινθιακού απομακρύνονται μεταξύ τους με τιμή 1,5 χιλιοστό/έτος με σύγχρονη ανύψωση της Πελοποννήσου της τάξεως 5 χιλιοστά/έτος.

Τα προαναφερθέντα μορφοτεκτονικά χαρακτηριστικά του Κορινθιακού Κόλπου μαζί με το υδρογραφικό δίκτυο που έχει διαμορφωθεί στο έντονο ανάγλυφο της περιβάλλουσας χέρσου καθιστούν τον Κορινθιακό Κόλπο, ένα μοναδικό περιβάλλον, σε παγκόσμια κλίμακα Μελέτης.

Αποτελεί συγχρόνως ένα γεωλογικό Μουσείο που πρέπει και δύναται να αξιοποιηθεί για τη γνώση, ενημέρωση, εκπαίδευση των ανθρώπων, εντάσσοντας την γνώση στη συμβίωση ανθρώπου και φύσης και στην επιτυχία της αειφόρου ανάπτυξης στο τοπικό, περιφερειακό εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.

Η Γεωλογία του Κορινθιακού σχετίζεται και με την εμφάνιση των σεισμικών γεγονότων. Η σεισμική ιστορία των περιοχών που περιβάλλουν των Κορινθιακό Κόλπο είναι από τα πιο πυκνά κεφάλαια της γενικότερης γεωλογικής ιστορίας του ελληνικού χώρου. Αριθμεί πολλά ισχυρά σεισμικά επεισόδια που επέφεραν καταστροφές.

Η Ιστορική Σεισμολογία του Κόλπου μας δίνει πληροφορίες για τους σεισμούς που έλαβαν χώρα και επηρέασαν ανθρώπους, πόλεις, δομήματα, ιδέες και προκάλεσαν μέχρι καταβυθίσεις και εξαφανίσεις πόλεων όπως Ελίκη, Βούρα στο σεισμό του 373 π.Χ.

Η τεκτονική λοιπόν η οποία αναπτύσσεται στον Κορινθιακό Κόλπο, είναι μεν πηγή καταστροφών, συγχρόνως είναι όμως δημιουργός της μοναδικής ομορφιάς και αισθητικής που πλάθει στις περιοχές του.

Έτσι πληρούνται και το VII (7ο) κριτήριο της κλίμακας της UNESCO.

VII. «Να περιέχει εξαιρετικά φυσικά φαινόμενα ή περιοχές εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς και αισθητικής».

Ο Κορινθιακός Κόλπος αποτέλεσε το λίκνο και τη μήτρα για τη συγκρότηση κοινωνιών, την οργάνωση των οικισμών, την αστικοποίηση των πόλεων και γενικά την εξέλιξη των πολιτισμών, από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα.

Γύρω από τον Κόλπο δημιουργήθησαν πολλές και μεγάλες πόλεις με συνεχή ιστορία, με έντονη παρουσία σ’ αυτήν. Και τον άνθρωπο να συμβιώνει και να συνεργάζεται με τη φύση ως δημιούργημα της.

Εδώ εφαρμόσθηκαν τα επιτεύγματα της τεχνολογίας της εποχής τους, οι καινοτομίες στην κατασκευή των πολλών και μεγάλων λιμένων, θεάτρων, οχυρώσεων και του Διόλκου. Το θαυμαστό δημιούργημα των Κορινθίων, η Τριήρης, πρωτοκατασκευάστηκε εδώ.

Ο πέριξ χώρος της ξηράς δεν ήταν μόνο παραγωγικός και αστικός. Εδώ γινόντουσαν τα Ίσθμια σε τόπο ιερό, πάνω στον Ισθμό. Η ιερότητα του τόπου αυτού αποτελούσε την βεβαιότητα και εγγύηση εφαρμογής των Συνθηκών.

Αλλά και στη νεότερη Ιστορία η διόρυξη του Ισθμού της Κορίνθου, για την κατασκευή της διώρυγας, αποτέλεσε την Ευρωπαϊκή απάντηση στη διώρυγα του Σουέζ. Ένα θαύμα κατασκευής με προηγμένη μεθοδολογία και εξαίρετων τεχνικών.

Αυτό είναι το και το πνεύμα το οποίο δημιουργεί η πηγή ζωής και ιδεών ο Κορινθιακός Κόλπος.

Στρατηγικός στόχος είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και μελλοντικά να γίνει πραγματικότητα ή η εγγραφή του Κόλπου στον κατάλογο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO ή οτιδήποτε άλλο προκύψει από την διαβούλευση. Η διαβούλευση, είναι ανοιχτή σε κάθε ιδέα και δύναται να επεκταθεί σε κάθε έκφραση ζωής στον Κορινθιακό Κόλπο, στην επίδραση της θάλασσας στη δημιουργία πόλεων και οικισμών, στη σχέση ανθρώπου και θάλασσας, στη θαλάσσια ζωή, στη βιοποικιλότητα, στα αλιευτικά αποθέματα και σε μέτρα ευαισθητοποίησης του κοινού για το θαλάσσιο περιβάλλον.

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΦΩΤΙΟΥ

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Greek Forum 2011




Ο Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Απόστολος Παπαφωτίου παραβρέθηκε την Πέμπτη 28 Απριλίου 2011 σε εκδήλωση με τον τίτλο “Greek Forum 2011”. H συνάντηση έγινε στις φιλόξενες εγκαταστάσεις του Costa Navarino στην Πύλο. Παραβρέθηκαν περίπου 200 Ρώσοι δημοσιογράφοι των Μ.Μ.Ε. της Ρωσίας και Tour Operators.

Αντικείμενο της συνάντησης, η οποία σημειωτέον γίνεται για 5η συνεχή φορά, υπήρξε η ανταλλαγή απόψεων, η καταγραφή των προβλημάτων και των λύσεων, τα νέα στοιχεία αλλά και οι τάσεις για τον τουρισμό।

Κύριοι ομιλητές ήταν ο Περιφερειάρχης κ. Τατούλης, ο ιδιοκτήτης της Costa Navarino κ. Κωνσταντακόπουλος, ο ιδιοκτήτης της Aegean Airlines κ. Βασιλάκης, ο κ. Αγγελόπουλος και άλλοι. Ο Περιφερειάρχης στο λόγο του ανέφερε ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου, ανεξάρτητα από την κρατική πολιτική, έχει και δική της πρόταση πολιτικής προβολής του τουριστικού προϊόντος.

Σε αυτή περιέχονται προτάσεις για την επιχειρηματική αξιοποίηση της Πελοποννήσου। Τονίζονται και συμμετέχουν ιδιαίτερα οι άνθρωποι της Πελοποννήσου, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, οι τόποι της, η συνεχής Ιστορία, τα εξαιρετικά προϊόντα της, η φημισμένη διατροφή και πολλά άλλα. Δημιουργείται Οργανισμός Διαχείρισης Προορισμού που θα παρέχει όλες τις πληροφορίες και διευκολύνσεις, στους πολίτες, στους επιχειρηματίες, στους δημοσιογράφους και σε κάθε ενδιαφερόμενο.


Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου



Τουριστικό Δεκαήμερο στο Λονδίνο





Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε δεκαήμερο προβολής του Ελληνικού Τουρισμού, στο Λονδίνο, από τις 19 – 27 Μαρτίου 2011. Ο τίτλος αυτού ήταν «Visit Greece @ Westfield London». Την οργάνωση είχε το γραφείο Ε.Ο.Τ. Μεγάλης Βρετανίας. Έλαβε χώρα στο ισόγειο αίθριο του μεγαλύτερου στον κόσμο Εμπορικού Κέντρου στο Westfield του Λονδίνου.

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου συμμετείχε πολύ δυναμικά και οργανωμένα στην εκδήλωση, προβάλλοντας ιδιαίτερα τα πλεονεκτήματα της, τις ιδιαιτερότητες, τις ομορφιές και τους ανθρώπους της.

Ο αριθμός των επισκεπτών στο Westfield, κατά τη διάρκεια των 9ήμερων προβολής ανήλθε σε 800.000. Συγχρόνως η εκδήλωση προβλήθηκε μέσω των Βρετανικών Μ.Μ.Ε. σε περισσότερους από 17.000.000 τηλεθεατές και αναγνώστες.

Για την προβολή χρησιμοποιήθηκαν νέες μέθοδοι, νέα τεχνολογία και προωθημένα μέσα. Προς τούτο κατασκευάσθηκε ένα ελληνικό θεματικό πάρκο επιφανείας 1.500 τ.μ.

Σ’ αυτό είχε δημιουργηθεί μια τεχνητή ελληνική παραλία, όπου οι επισκέπτες διασκέδαζαν παίζοντας beach soccer, παιχνίδια παραλίας και Wii sports resort games। Είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν ειδικά video προβολής ελληνικών παραλιακών τοποθεσιών, νησιών και ξενοδοχειακών καταλυμάτων. Γνώρισαν το παρελθόν της πατρίδας μας, το Μουσείο Ακροπόλεως, το Θέατρο της Επιδαύρου και άλλα. Συμμετείχαν σε αναπαράσταση αρχαιολογικής ανασκαφής χρησιμοποιώντας εργαλεία του αρχαιολόγου. Ήλθαν σε επαφή με τους ορεινούς πολιτισμούς της Κορινθίας, της Αρκαδίας, την εκπληκτική Μονεμβασιά, την μοναδική παραλία της Φοινικούντας, την Αρχαία Μεσσήνη, τον Μυστρά, τον Ακροκόρινθο, τα ενεργά μοναστήρια, τις μοναδικές εκκλησίες της Πελοποννήσου και πολλά άλλα.

Και το παρόν της Πελοποννήσου προβλήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πραγματοποιήθηκαν σεμινάρια οινογνωσίας με σύγχρονη ενημέρωση των δρόμων του κρασιού. Δοκίμασαν ελληνικές γνώσεις και αντελήφθησαν τι σημαίνει ελληνικός διατροφικός πολιτισμός, με τις πλούσιες διατροφικές ιδιαιτερότητες. Τους διασκέδασε το διάσημο συγκρότημα “Mama Mia” με φόντο την εκπληκτική θέα της Γλώσσας Μεσσηνίας. Ενημερώθηκαν για τις υπαίθριες δραστηριότητες rafting και trekking που προσφέρει η Πελοπόννησος στον ποταμό Λούσιο. Ακόμα πεζοπορία στη Νέδα, αναρρίχηση στον Ταΰγετο, ορειβασία και περιπλάνηση στη Ζήρεια. Σε ένα προσομοιωτή των γηπέδων της Costa Navarino, έπαιξαν golf και γνώρισαν τις εναλλαγές που προσφέρει η Πελοπόννησος στους φίλους του αθλήματος.

Μια νέα και ουσιαστική αντίληψη πλέον διέπει τις δράσεις του Τουρισμού – και όχι μόνο – της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Δράσεις αισθητικά άριστες, καλά οργανωμένες, σε συνεργασία με φορείς εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας.

Σ’ αυτό το κλίμα, σ’ αυτή την αντίληψη κινήθηκε και το Δεκαήμερο Προβολής, του Ελληνικού Τουρισμού στο Λονδίνο της Μεγάλης Βρετανίας. Η προβολή της χώρας μας έγινε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με σύγχρονη ενδυνάμωση του ενδιαφέροντος των δυνητικών επισκεπτών – τουριστών για την πατρίδα μας

Για ενημέρωση των αναγνωστών υπάρχει προωθητικό video της εκδήλωσης και αναλυτική έκθεση δραστηριοτήτων στην ιστοσελίδα:

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου