Τα τριάκοντα αργύρια του Ιούδα

 

Τότε πορευθεῖς εἶς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας Ἰσκαριώτης, πρός τούς ἀρχιερεῖς, εἶπε· Τί θέλετε μοι δοῦναι, κἀγῶ ὑμίν παραδώσω αὐτόν; Οἱ δέ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια· καί ἀπό τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἴνα αὐτόν παραδῷ.

Ματθαίος, 26:14-16

«Η επιστροφή των τριάκοντα αργυρίων από τον Ιούδα». Έργο του Ρέμπραντ, 1629.

 

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει ότι το Μεγάλο Συνέδριο των Εβραίων κατέβαλε στον Ιούδα Ισκαριώτη το ποσό των τριάκοντα (30) αργυρίων με τη συμφωνία να τους παραδώσει τον Ιησού.

Ο όρος αργύρια αναφέρεται  σε αργυρά νομίσματα της εποχής αυτής 33/34μ.Χ. και το κείμενο δε δίνει περισσότερα στοιχεία για το είδος αυτών. Αυτή την εποχή τα αργυρά νομίσματα που κυκλοφορούν στον Ρωμαϊκό κόσμο ήταν πολλά. Το ρωμαϊκό αργυρό νόμισμα το δηνάριο (Denarius) υπήρχε από την εποχή της Δημοκρατίας περίπου το 211 π.Χ. μαζί με τις υποδιαιρέσεις του. Το 23 π.Χ. αποτέλεσε αντικείμενο της μεταρρύθμισης και της αλλαγής της νομισματικής πολιτικής από τον Αύγουστο (27 π.Χ. – 14 μ.Χ.). Η μεταρρύθμιση επεκτάθηκε και στην κυκλοφορία χρυσού και αργυρού νομίσματος. Οι κύριες υποδιαιρέσεις του ήταν το quinarius & sesterius. Αρχικά κόβονταν στο νομισματοκοπείο της Ρώμης, μετά επεκτάθηκαν σ’ αυτά της Ιταλίας και Σικελίας και από το 50 π.Χ. σε νομισματοκοπεία ολόκληρης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η ευκολία κοπής και το πλήθος των νομισματοκοπείων εξασφάλιζε την εύκολη διάχυση των δηναρίων και τη μεγάλη κυκλοφορία σ’ όλο το γνωστό κόσμο.

Αργυρό δηνάριο Οκταβιανού.

Κατά τους χρόνους κυκλοφορίας δέχθηκε πολλές τροποποιήσεις, κυρίως στην περιεκτικότητα σε άργυρο (Αg) και ενώ αρχικά είχε βάρος 3,9 γρ. και καθαρότητα 95% σε Άργυρο (Ag) κατέληξε στα μέσα του 2^ου – 3^ου μ.Χ. αιώνα η περιεκτικότητα σε Άργυρο (Αg) να περιορίζεται στο 5%. Την εποχή αυτή ο τρόπος κατασκευής των αργυρών νομισμάτων ήταν ο παραδοσιακός. Το νόμισμα ήταν ουσιαστικά ένα κράμα από δύο στοιχεία, τον Άργυρο (Ag) και το Χαλκό (Cu). Γενικά το νόμισμα, για τη Ρωμαϊκή εποχή, απετέλεσε κύριο μέσο δημοσιονομικής πολιτικής, είτε νοθεύοντας το είτε υποτιμώντας την ονομαστική του αξία. Οι τεχνολογικές αλλαγές δεν οφείλονται μόνο σε τεχνικούς λόγους αλλά επίσης και σε κοινωνικούς και οικονομικούς περιορισμούς. Έτσι τον 3^ο μ.Χ. αιώνα το κράμα για την κατασκευή των νομισμάτων περιελάμβανε περισσότερα από δύο (2) μέταλλα, συνολικά ήταν τέσσερα, ο Άργυρος, ο Χαλκός, ο Κασσίτερος και ο Μόλυβδος. Με τους συνδυασμούς της περιεκτικότητας στα μέταλλα αυτά καθόριζαν και την αξία τους, συνήθως υποτιμημένη λόγω της ηθελημένα χαμηλής ποσότητας του Αργύρου. Η κιβδηλοποιία εκ μέρους του κράτους και εκ μέρους των ιδιωτών υπήρξε σοβαρό πρόβλημα για όλες τις εποχές. Αργότερα δε ο Άργυρος περιορίστηκε μόνο για την επαργύρωση της εξωτερικής επιφάνειας του κράματος, ως αργυρικό αμάλγαμα, το οποίο περιείχε και στοιχεία Υδραργύρου.

Στις ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας κυκλοφορούσαν κυρίως αργυρά τετράδραχμα. Αυτά κοβόντουσαν στα νομισματοκοπεία που υπήρχαν στις πόλεις, όπως της Περγάμου, Εφέσου, Βύβλου, Σιδώνος, Αντιοχείας στον Ορόντη, Ιερουσαλήμ, Αλεξανδρείας και αλλού. Συνήθως η αξία του τετραδράχμου ήταν 3 δηνάρια.

Είναι λογικό να δεχθούμε ότι τα τριάκοντα (30) αργύρια θα ήταν μεταξύ των τετραδράχμων μια και αυτά ήταν τα περισσότερα σε κυκλοφορία νομίσματα στην περιοχή της Ιουδαίας.

Κατά σειρά έχουμε τα κάτωθι τετράδραχμα:

Τετράδραχμο ή σέκελ της Τύρου.

1)      Τετράδραχμα της Τύρου.

Αναφέρεται ακόμα ως Σέκελ (Shekel) της Τύρου. Σέκελ είναι το όνομα της μονάδας βάρους σύμφωνα με τα σταθμά των νομισμάτων της Ανατολής (αντίστοιχο με τον ελληνικό Στατήρα). Έφεραν στον εμπροσθότυπο τους την κεφαλήν του θεού Μελκάρτ ή  Βάαλ που εμφανίζεται με το ελληνιστικό τύπο του Ηρακλή. Στον οπισθότυπο έφεραν αετό καθήμενο στη πλώρη πλοίου με ρόπαλο στο χέρι και με ένα κλαρί φοίνικα στη πλάτη του. Κοντά στη περιφέρεια του νομίσματος έφεραν το όνομα της “Τύρου Ιεράς και Ασύλου”. Έχουν βρεθεί σε δύο κοπές του 1 μ.Χ. και του 33 μ.Χ. Στο τετράδραχμο της Τύρου εικονογραφικά δεν απεικονίζονταν τα σύμβολα της Ρωμαϊκής αρχής, όπως η κεφαλή του Αυτοκράτορα ή της συζύγου του. Άνηκε το τετράδραχμο αυτό στην κατηγορία των λεγόμενων ημιαυτόνομων νομισμάτων. Η κοπή των νομισμάτων αυτών είχε επιτραπεί από τις ρωμαϊκές αρχές επειδή τα νομίσματα αυτά είχαν πολύ μεγάλη κυκλοφορία, ήταν υψηλής περιεκτικότητας σε Άργυρο και είχαν επιβληθεί από την αγορά. Ίσως αυτό είχε να κάνει και με την αργή ενσωμάτωση της πόλεως στο ρωμαϊκό Imperium. Σε αντίθεση με αυτά, τα τετράδραχμα της Αντιοχείας έφεραν την κεφαλή του Αυγούστου.

Τετράδραχμo της Αντιοχείας.

2)      Τετράδραχμο της Αντιοχείας στον Ορόντη.

Στο εμπροσθότυπο έφερε το δαφνοστεφανωμένο κεφάλι του αυτοκράτορα Αυγούστου, με την ελληνική επιγραφή Καίσαρ – Αύγουστος. Στον οπισθότυπο τη προσωποποιημένη πόλη της Αντιοχείας από το γλύπτη Ευτυχίδη. Απεικονίζεται ως θηλυκή μορφή που κάθεται σε βράχο και φέρει στη κεφαλή της οδοντωτό στέμμα. Κρατεί ένα κλαρί φοίνικα. Στα πόδια της παρουσιάζεται σε μισή εικόνα ο θεός ποταμός Ορόντης. Η επιγραφή στη περιφέρεια βεβαίωνε ότι είναι της πόλεως της Αντιοχείας και το έτος κοπής το 11 μ.Χ.

Ασημένιο αρχαιοελληνικό ροδιακό τετράδραχμο.

3)      Ροδιακό τετράδραχμο.

Στον εμπροσθότυπο έφερε την κεφαλή του θεού Ηλίου με ακτίνες  προς την περιφέρεια. Στον οπισθότυπο έφερε πλώρη πλοίου προς τα αριστερά και άνθος προς τα δεξιά. Σε διαμετρικές θέσεις στο περίγραμμα έφερε επιγραφή στο άνω μέρος ΡΟΔΙΩΝ και στο κάτω μέρος ΑΜΕΙΝΙΑΣ. Το έτος κοπής προσδιορίζεται περίπου το 200 π.Χ.

Τετράδραχμo των Πτολεμαίων.

4)      Τετράδραχμα των Πτολεμαίων.

Κυρίως  ήταν κοπής του νομισματοκοπείου της Ιερουσαλήμ. Είχαν σταθερά μοτίβα και  απεικόνιζαν, τα πορτραίτα των Πτολεμαίων κυβερνητών από τη μια πλευρά και αετούς από την άλλη. Το έτος κοπής προσδιορίζεται περίπου το 240 π.Χ.

Κατά τον μεσαίωνα ορισμένα Καθολικά ιδρύματα και Μοναχικά τάγματα εμφάνισαν ως τα αυθεντικά αργύρια του Ιούδα αρχαία ελληνικά νομίσματα της Ρόδου. Έχουν εντοπισθεί περίπου 15-20 τέτοια νομίσματα τα οποία τιμώνταν στη Μεσαιωνική Δύση ως μέρος των 30 αργυρίων και βρίσκονται σήμερα σε γνωστές εκκλησίες και μοναστήρια. Αυτή η κίνηση μπορεί να αποδοθεί σε σκόπιμες κινήσεις του τάγματος των Ιωαννιτών για την αξιοποίηση της εικονογραφίας των νομισμάτων και εν συνεχεία αυθαίρετη ερμηνεία ταυτοποίησης αυτών των νομισμάτων με τα τριάκοντα (30) αργύρια.

Ομοίως πρέπει να αποκλείσουμε τα Πτολεμαϊκά τετράδραχμα ως ανήκοντα σε παλαιότερες εποχές.

«Ο Ιούδας και τα τριάκοντα αργύρια». Έργο του  Χούμπερτ φον Χέρκομερ.

Φαίνεται όμως και τα τετράδραχμα της Αντιοχείας δεν έχουν πολλές πιθανότητες να ήταν τα 30 αργύρια. Τούτο διότι τα ευρήματα αυτού του τετράδραχμου στην περιοχή της Ιουδαίας είναι πολύ περιορισμένα, ένα μόνο τετράδραχμο έχει βρεθεί στα ανασκαφές στο χρονικό διάστημα από τους αυτοκράτορες Αύγουστο μέχρι τον Τιβέριο σε όλο το Ισραήλ. Σε αντίθεση τα νομίσματα της Τύρου, τα τετράδραχμα που έχουν βρεθεί μόνο στην περιοχή του Ηρώδη ανέρχονται σε 46. Γενικότερα η κυκλοφορία των νομισμάτων και οι πιθανοί κανόνες αυτής είναι πάντοτε ένα επιστημονικό θέμα προς διερεύνηση.

Ακόμα ο στατήρας  που ελήφθη από το στόμα του ψαριού και είχε το ίδιο βάρος με το σέκελ της Τύρου ήταν αρκετός να πληρώσει το φόρο των 2 δραχμών ανά πρόσωπο που πλήρωνε κάθε επισκέπτης του ναού, ήτοι συνολικά για δύο πρόσωπα 4 δραχμές ή ένα τετράδραχμο, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος (17,19–27).

Λόγω αυτή της φορολόγησης και των πολλών επισκεπτών στο ναό υπήρχαν πολλά τετράδραχμα της Τύρου τα οποία ήταν προτιμητέα στην καθημερινή οικονομική πρακτική και εύκολα στις οικονομικές συναλλαγές.

Για του λόγους αυτούς, και με κριτήρια όχι καθαρά Νομισματικής, μπορούμε να αποδεχθούμε ότι τα τριάκοντα (30) αργύρια ήταν τετράδραχμα της Τύρου.                                                                   

 

Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.

Η απόφαση της καταδίκης του Ιησού Χριστού

 

El Greco, 1588-1589

Το έγγραφο της απόφασης της καταδίκης του Ιησού Χριστού παρέμεινε μέχρι το 1309 μ.Χ. τελείως άγνωστο, έως ότου βρέθηκε στην πόλη L'Aquila της Κεντρικής Ιταλίας (κοντά στην οποία έχει ανακαλυφθεί η αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Αμιτέρνο, όπου βρέθηκε το σπίτι του Ποντίου Πιλάτου). Το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου. Μεταφράστηκε από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, κατά το έτος 1643:

«Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.

Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι. Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ’ ού βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας τον

ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί)

ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί)

ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ (Ρωμαϊστί)

Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ’ εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων Βασιλείας.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ

- Από της φυλής Ισραήλ:	:	Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
- Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων	:	Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
- Από των Φαρισσαίων	:	Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.
- Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων	:	Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.
- Από της αρχιερωσύνης	:	Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.
- Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων	:	Μπουτάν».

 

 -------------------------------------------------------

 Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.

Ευχές Πάσχα

 

Η εικονιζόμενη αγιογραφία της Αναστάσεως  αποτελεί τμήμα του εικονογραφικού προγράμματος της Μονής της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη, η οποία μαζί με την Αγία Σοφία μετατράπηκαν δυστυχώς σε τζαμιά.

Σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα γεμάτη θλίψη και καταχνιά

όπου ο θάνατος - πόλεμος απλώνει σκληρή σκιά στην πλάση.

Aς είναι το φετινό Πάσχα - Πέρασμα

από τον Πόλεμο στην Ειρήνη

από το Θάνατο στη Ζωή

από την Εσχάτη καταισχύνη της πτώσης στην Παρουσία Θεού

από την Ύπαρξη στη Συνύπαρξη.

 

Καλό και Ευλογημένο Πάσχα

Καλή και Ευλογημένη Ανάσταση

 

Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.

 

Η περιγραφή του Ιησού Χριστού από τον διοικητή της Ιουδαίας

 

Η λεγόμενη επιστολή του Πουλβίου Λεντούλου προς τον Αυτοκράτορα Τιβέριο.

Η περίφημη αυτή επιστολή περιγράφει ή σκιαγραφεί βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης μορφής του Χριστού, καθώς και ορισμένα σημεία της αγαθοποιού δράσεως και της Προσωπικότητας Του. Πρόκειται για βαρυσήμαντη εικονογραφική (ή και ιστορική;) μαρτυρία.

Θεωρείται ότι είναι ένα απόκρυφο λατινικό κείμενο, το οποίο λέγεται ότι απέστειλε ο κυβερνήτης της Ιουδαίας – ίσως προ του Ποντίου Πιλάτου – Πούλβιος Λεντούλος προς το Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τιβέριο. Δεν είναι εύκολο να διακριβωθεί η γνησιότητα του κειμένου αυτού, του οποίου το πρωτότυπο – στην επίσημη Λατινική γλώσσα – λέγεται ότι τελικά κατέληξε σε κάποια βιβλιοθήκη της Ρώμης (Βατικανού, Cesarini, Lasaristis – Λαζαριστών).

Η ελληνική μετάφραση έγινε από τον “Αβέρκιο τον Αγιορείτη”.  

                                                                                        

" ....Ήκουσα, ω Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθης ότι σοί γράφω νυν περί ανθρώπου τινός λίαν ενάρετου καλουμένου ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ών ο λαός θεωρεί Προφήτην και οι μαθηταί του Θεόν, λέγοντες ότι είναι Υιος Θεού, πλάστου των ουρανών και της γης και παντός ό,τι εν αύτη ευρίσκεται και υπάρχει.

Τη αληθεία, ω Καίσαρ, ακούονται καθ' εκάστην θαυμάσια πράγματα περί του Χριστού αυτού.

Ανεγείρει νεκρούς και ιατρεύει ασθενείς δια μιας μόνης λέξεως. Είναι ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά το πρόσωπον, ώστε όσοι Τον ατενίζουν αναγκάζονται να Τον αγαπούν και να Τον Φοβώνται.

Έχει την κόμην Χρώματος καρύου ώριμου εξικνουμένην μέχρι των ώτων Του, εκείθεν δε μέχρι των ωμοπλατών Του καταντά γαιόχρους αλλά μάλλον στιλπνή, διχάζεται δ'αύτη εν τω μέσω άνωθεν κατά το σύστημα των Ναζαρηνών.

Το μέτωπόν Του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπον Του άνευ ρυτίδος ή κηλίδος, η ρίς και τα χείλη Του κανονικώτατα.

Το γένειον Του είναι πυκνόν και του αυτού χρώματος της κόμης, δεν είναι δε μακρόν και διχάζεται εν τω μέσω. Το βλέμμα Του είναι σοβαρόν και εμποιούν φόβον, έχει δε δύναμιν ακτίνος ηλιακής.

Ουδείς δύναται να Τον παρατηρήση ατενώς. Όταν επιτιμά, φοβίζει. Όταν δε πράττη τούτο κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαριείς μετά σοβαρότητος.

Λέγουσιν ότι ουδέπωτε ώφθη γελών, αλλά πλειστάκις κλαίων. Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας.

Εν τη συνομιλία ευαρεστεί τους πάντας. Δυσκόλως όμως φαίνεται, όταν δε φανή που, είναι μετριόφρων και το ωραιότερον παράστημα του κόσμου.

Είναι ωραίος ως την Μητέρα Του, ήτις έστιν η ωραιοτέρα γυνή, ήτις ποτέ εθεάθη εις τα μέρη ταύτα.

Εάν όμως η Ση μεγαλειότης, ω Καίσαρ, ποθή να ιδή Αυτόν ως μοι έγραφες άλλοτε, πληροφόρησόν με, διότι θα σοί Τον στείλω πάραυτα. Πάντες εν Ιερουσαλήμ θαυμάζουσιν την σοφίαν Του, και τι ουδέποτε εσπούδασε τι, και όμως είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.

Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν. Πολλοί βλέποντες Αυτόν γελώσιν, αλλ'όταν ευρίσκονται προ Αυτού τρέμουσιν και θαυμάζουσιν αυτόν.

Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ώς αυτός ενεφανίσθη εις τα μέρη ταύτα. Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εδόθησαν συμβουλαί, ουδέποτε εκυρήχθη διδασκαλία ως η ιδική Του, πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν.

Άλλοι πάλιν μοι λέγουν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ω Καίσαρ. Πολλαχώς με παρενοχλούσιν οι μοχθηροί αυτοί Εβραίοι. Λέγεται ότι αυτός ουδέποτε δυσαρέστησε τινά, αλλ'ότι μάλλον εποίησε το αγαθόν.

Όλοι όσοι εγνώρισαν Αυτόν λέγουσιν ότι ευηργετήθησαν παρ'Αυτού. Όμως εις την σην Μεγαλειότητα, ω Καίσαρ, εις την προς σε υπακοήν, ειμί πρόθυμος. Ό,τι διατάξεις θέλει εκτελεσθή.

Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτίωνος ζ', Σελήνης ια' Της Σης Μεγαλειότητος πιστότατος και ευπειθέστατος.

ΠΟΥΒΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ
Κυβερνήτης Της Ιουδαίας

 

------------------------

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

"....Μεγαλειότατε Καίσαρα,

Άκουσα ότι επιθυμείς να μάθεις αυτά που σου γράφω για κάποιον άνθρωπο που είναι πολύ ενάρετος κι ονομάζεται Ιησούς Χριστός, τον οποίο ο Λαός θεωρούσε προφήτη, οι μαθητές Του όμως Τον θεωρούσαν Θεό κι έλεγαν ότι είναι Υιός του Θεού, Δημιουργός του ουρανού και της γης κι όλων κι ότι βρίσκεται παντού. Είναι αλήθεια Καίσαρα ότι ακούγονται κάθε μέρα θαυμάσια πράγματα για τον άνθρωπο αυτό.
Ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει αρρώστους, με μια Του λέξη.

Είναι άνδρας, μέτριου αναστήματος, όμορφος στην όψη και αρχοντικός,ιδιαίτερα το πρόσωπο Του, ώστε όσοι Τον κοιτούν, τους προκαλεί αγάπη και σεβασμό.

Τα μαλλιά Του είναι μέχρι τα αφτιά Του και πίσω φτάνουν μέχρι τους ώμους, καστανά και λαμπερά, διαχωρίζονται κατά το έθιμο των Ναζωραίων.
Το μέτωπο του είναι καθαρό και γαλήνιο, το πρόσωπο Του χωρίς σημάδια και ρυτίδες.
Η μύτη και τα χείλη Του είναι κανονικότατα.
Τα γένια Του είναι πυκνά, καστανά και μακριά, που χωρίζουν στη μέση.

Το βλέμμα Του είναι σοβαρό και προκαλεί σεβασμό, είναι δε δυνατό σαν ακτίνα του ήλιου.
Όταν είναι αυστηρός, κανείς δεν μπορεί να Τον ατενίσει κι όταν μαλώνει κάποιον, κλαίει…
Τα χέρια και τα μπράτσα Του είναι όμορφα.
Όταν συνομιλεί τους ικανοποιεί όλους, δεν εμφανίζεται συχνά, αλλά όταν αυτό συμβαίνει είναι μετριόφρων κι έχει το ωραιότερο παράστημα του κόσμου.

Είναι ωραίος, όπως κι η μητέρα Του, η οποία είναι η ωραιότερη γυναίκα από όσες ποτέ φάνηκαν στα μέρη αυτά.

Εάν όμως η Μεγαλειότητα σου Καίσαρα θέλει να Τον δει, όπως μου είχες γράψει, πες το μου για να σου Τον στείλω αμέσως.

Αν και ποτέ δεν έκανε σπουδές, ξέρει όμως κάθε επιστήμη.
Περπατάει ξυπόλητος και ασκεπής.

Πολλοί σαν Τον βλέπουν γελάνε, αλλά όταν στέκονται μπροστά Του τρέμουν και Τον θαυμάζουν.
Λένε ότι ποτέ ξανά δεν έχει εμφανιστεί στα μέρη αυτά άνθρωπος σαν κι Αυτόν.

Επίσης λένε οι Εβραίοι ότι ποτέ δεν δόθηκαν συμβουλές ούτε κηρύχθηκε Διδασκαλία σαν την δική Του, πολλοί δε από τους Ιουδαίους Τον θεωρούν θεό.
Άλλοι πάλι λένε ότι είναι εχθρός σου Καίσαρα.

Λένε επίσης ότι Αυτός ποτέ δεν δυσαρέστησε κάποιον, αλλά αντίθετα πάντα έκανε το καλό.

Όλοι όσοι Τον γνωρίζουν λένε ότι τους ευεργέτησε. Παρόλα αυτά Καίσαρα είμαι πρόθυμος να υπακούσω στην Μεγαλειότητα σου κι ό,τι με διατάξεις θα το κάνω.

 

Ιερουσαλήμ

Ινδικτίωνος 7 σελήνης 11

 

ΠΟΥΛΒΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ

Διοικητής Ιουδαίας

 

 

-------------------------------------------------------

 

 

Δρ. Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.