ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Εθελοντικός καθαρισμός της παραλίας στο Δερβένι Κορινθίας

Το Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011 στις 10 το πρωί η Περιφέρεια Πελοποννήσου σε συνεργασία με τον ΣΚΑΪ, το Εργαστήριο Λιμενικών Έργων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το Δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης διοργανώνουν εθελοντικό καθαρισμό της παραλίας στο Δερβένι Κορινθίας.

Στη δράση θα συνδράμει και ο ραδιοφωνικός σταθμός Ηλέκτρα Fm 98,8 και το σημείο συνάντησης είναι το Τουριστικό Περίπτερο στην παραλία του Δερβενίου.

Η συγκεκριμένη περιοχή αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα διάβρωσης των ακτών, θέμα για το οποίο το ΥΠΕΚΑ, μετά την πρόταση της Περιφέρειας Πελοποννήσου, θα χρηματοδοτήσει μελέτη ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών του Κορινθιακού Κόλπου.

Καλούμε τις εθελοντικές οργανώσεις, όλους τους πολίτες, αλλά και τους φορείς να σταθούν αρωγοί και να συνδράμουν στη σοβαρή αυτή προσπάθεια του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ.

Παραλλήλως, από το Εργαστήριο Λιμενικών Έργων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πραγματοποιείται στην Αθήνα στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, από 21 μέχρι 24 Νοεμβρίου, το «5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Διαχείρισης και Βελτίωσης Παράκτιων Ζωνών».

Μεταξύ των θεμάτων που θα παρουσιαστούν είναι και η διάβρωση των ακτών του Κορινθιακού Κόλπου από το Λέχαιο μέχρι το Δερβένι και μέχρι τα όρια της Κορινθίας με την Αχαΐα.

Ο κ. Παπαφωτίου συμμετέχει στο Συνέδριο αυτό με εισήγηση του, την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου, για τις επεμβάσεις που ήδη έχουν πραγματοποιηθεί στον Κορινθιακό Κόλπο τα τελευταία δύο χρόνια.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Το σύνθημα αυτό υπήρξε από τα πιο προσφιλή και βροντερά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Συνέχισε δε να είναι και να ακούγεται ιδιαιτέρως, σε κάθε διαδήλωση ή διαμαρτυρία. Αντανακλούσε το πνεύμα της εποχής και ήταν έκφραση της επιθυμίας κάθε νέου.

Ας εξετάσουμε την κάθε λέξη του συνθήματος:

1) Ψωμί:

Κάθε κράτος, κάθε κοινωνία πρέπει να εξασφαλίζει την διατροφή (υγιεινή) κάθε μέλους, κάθε πολίτη. Ένας στόχος που ήταν, την εποχή εκείνη, ζητούμενος. Στις μέρες μας περισσότερο από το 1/5 του πληθυσμού της πατρίδας μας, ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχιας.

2) Παιδεία:

Τότε:

Παιδεία για όλους, όχι μόνο εγκύκλιες γνώσεις, όχι μόνο εκπαίδευση, αλλά πολίτης της χώρας μας καλά τοποθετημένος, καλά ενημερωμένος και καλά εκπαιδευμένος.

Τώρα:

Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Υστερούμε στο επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης. Τα Πανεπιστήμια μας είναι εκτός αξιολογήσεως και το καλύτερο είναι περίπου 400^ο στην παγκόσμια κατάταξη. Η έρευνα είναι στοιχειώδης. Η ελληνική γλώσσα έχει περιορισθεί στις αναγκαίες λέξεις για έκφραση και περισσότερο για υπονοούμενα. Ο πολίτης αδιάφορος, ανήμπορος στέκεται μπροστά στα γεγονότα που τρέχουν ιλιγγιωδώς, τον ξεπερνούν.

3) Ελευθερία:

Τότε:

Λέξη που έβγαινε από τα τρίσβαθα της ψυχής κάθε νέου, κάθε Έλληνα. Αφορούσε την δημοκρατία, την κοινωνική συμπεριφορά, τον σεβασμό και την αποδοχή του διαφορετικού.

Τώρα:

Οι μειοδοσίες κάνουν κουμάντο, τα οργανωμένα συμφέροντα επενδεδυμένα με δημοκρατικό ένδυμα βυσομανούν, σε οτιδήποτε καλό πάει να γίνει στη χώρα μας. Ο συνδικαλισμός έγινε συνέταιρος, αδρά πληρωμένος, της πολιτικής ηγεσίας. Τα προνόμια των ολίγων, εις βάρος των πολλών έγιναν στόχος και αγώνας αυτών. Και όλα αυτά εις βάρος της πατρίδας μας, εις βάρος της κοινωνίας και του κράτους.

Όλα τα σημερινά είναι κατορθώματα αυτών που κυβέρνησαν μετά την Μεταπολίτευση την χώρα αυτή. Είναι ένα τμήμα της γενιάς του Πολυτεχνείου που ανέλαβε την εξουσία. Είναι οι ίδιοι που μπήκαν άποροι και φεύγουν εύποροι, με κρυφές καταθέσεις στην Ελβετία. Είναι οι ίδιοι που η εξουσία και η χλιδή της, έγινε τρόπος ζωής για αυτούς. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι μπροστά στο προσωπικό συμφέρον αδιαφορούσαν για το κοινωνικό συμφέρον και την προκοπή όλων. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι δεν αγάπησαν την πατρίδα τους. Είναι οι ίδιοι που έφαγαν τον πλούτο του κράτους, γκρέμισαν τα όνειρα των παιδιών τους και αν μείνουν θα φάνε και τα χρήματα των εγγονών τους.

Αυτό ήταν το τμήμα της γενιάς του Πολυτεχνείου που συνδέθηκε με την εξουσία, απορροφήθηκε και ταυτίστηκε με αυτή και τελικά έγινε κομμάτι της.

Υπάρχει όμως και το άλλο κομμάτι, το αδιάφθορο, το σεμνό και ταπεινό, που αγωνίσθηκαν τότε από χρέος και από αγάπη στην πατρίδα τους. Το ίδιο κάνουν και τώρα. Αυτοί αποτελούν πλέον το πρότυπο και την ελπίδα της πατρίδος μας. Τους έχει ανάγκή η πατρίδα μας, τους χρειαζόμαστε όλοι μας.

Είναι λοιπόν το σύνθημα Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία πιο ζωντανό, πιο ισχυρό, πιο απαιτητό στις μέρες μας.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ & ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Πολύ συχνά, από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρο Τατούλη αναφέρεται ότι ο “Καλλικράτης” είναι η μεγαλύτερη Διοικητική μεταρρύθμιση από της συστάσεως του ελληνικού κράτους και αποτελεί, ενδεχομένως, την τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα.

Και τούτο, καθόσον, η σωστή υλοποίηση του “Καλλικράτη” θα οδηγήσει τις περιφέρειες σε οργανωτικές πολιτικοοικονομικές και ανθρωπογεωγραφικές οντότητες, με ταυτότητα τόπου και εδαφικού κεφαλαίου και δυνατότητα ολοκληρωμένου εσωτερικού σχεδιασμού των.

Εξάλλου ο “Καλλικράτης” αναδιοργανώνει τον αναπτυξιακό σχεδιασμό. Έτσι ώστε ο Χωροταξικός Σχεδιασμός της Περιφέρειας να κινείται στη γενική κατεύθυνση του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού, στον διεθνή ανταγωνισμό για την ανάπτυξη των περιφερειών και στην καλύτερη αξιοποίηση των πόρων που προέρχονται από την Περιφερειακή Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα χωροταξικά σχέδια, αλλά και τα αναπτυξιακά, πρέπει να εκπονηθούν μόνο από τις περιφέρειες και όχι από το κεντρικό κράτος. Είναι απαραίτητη η προσαρμογή των χωροταξικών σχεδίων στην ανάπτυξη.

Κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα δεν γινόταν.

Είναι φανερή η αδυναμία υλοποίησης των χωροταξικών σχεδίων καθώς και η αναποτελεσματικότητα τους και η αποτυχία τους. Και το πιο σημαντικό, δεν νοείται χωροταξική μελέτη η οποία διίσταται της αναπτυξιακής μελέτης.

Έτσι υπάρχουν πολλές μελέτες υψηλού κόστους χωρίς ουσία και αποτελεσματικότητα. Εφαρμόζοντας δε αυτές, δαπανούμε χρήματα σε μη αναπτυξιακά έργα, χωρίς προστιθέμενη αξία.

Συγχρόνως δεν προσελκύονται επενδύσεις και το μεγάλο και σπάταλο ελληνικό κράτος αποτρέπει κάθε ζωντανή δραστηριότητα και επένδυση.

Έτσι ένα συνεχές αναπτυξιακό αδιέξοδο δημιουργείται από την ανεπάρκεια της κατάλληλης αντίληψης και τους σχεδιασμούς της κεντρικής εξουσίας.

Και αποτελεί αυτό μια από τις αιτίες, στο αντίστοιχο ποσοστό, που οδήγησαν την πατρίδα μας σε μια συνεχή, πρωτοφανή κρίση.

Απαιτείται πλέον η ανάθεση των κάθε είδους χωροταξικών μελετών απευθείας στις περιφέρειες. Και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Τατούλης “τελείωσε το μεγάλο κράτος”.

Αυτό δεν εξασφάλισε ούτε την εξυπηρέτηση του πολίτη, ούτε την ανάπτυξη, ούτε της αξιοπρέπεια της χώρας μας, ούτε τη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους φιλικού στον πολίτη.

Οι Δημόσιοι πόροι πρέπει μόνο να χρησιμεύουν για την μόχλευση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η λύση για την ανάπτυξη είναι η αυτοχρηματοδότηση.

Πρέπει η κάθε περιφέρεια:

Να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα, σοβαρότητας και υπευθυνότητας.

Να δημιουργήσει το αντίστοιχο υπόβαθρο.

Να προσφέρει την σιγουριά σε κάθε επενδυτή και πολίτη που θέλει να δημιουργήσει και να παράγει.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται με επιτυχία η Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Απαιτείται λοιπόν, μια αυτοδύναμη ανάπτυξη.

Αυτή η αντίληψη πρέπει να γίνει συνείδηση της κεντρικής πολιτικής σκηνής, των κεντρικών υπηρεσιών και των αιρετών περιφερειών.

Αποτελεί τη μόνη διέξοδο στη σημερινή οικονομική κρίση, αλλά και στο δημιουργηθέν αναπτυξιακό αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει η πατρίδα μας, λόγω του ανορθολογικού τρόπου λειτουργίας του σπάταλου ελληνικού κράτους.

Μας προσφέρει λοιπόν η κρίση, την ευκαιρία αλλαγής νοοτροπίας και επιταχύνει τις διαδικασίες για τη δημιουργία περιφερειακών θεσμών και δομών μιας αειφόρου ανάπτυξης η οποία εντάσσεται, κατά αρμονικό τρόπο, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ε. ΠΑΠΑΦΩΤΙΟΥ

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ