Το απόφθεγμα του αρχαίου ποιητή Μενάνδρου, «Ὡς
χαρίεν ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾖ» βρήκε εφαρμογή και πραγματοποιήθηκε
στον αείμνηστο και πάνυ αγαπητό φίλο, στον Παναγιώτη Παπαπαναγιώτου.
Πολλές αρετές χριστιανικές, κοινωνικές,
οικογενειακές, προσωπικές συγκεντρώθησαν στο πρόσωπο του και απετέλεσαν ένα
αρμονικό σύνολο και δημιούργησαν ένα πλήρη χαρίτων άνθρωπο, μια κεχαριτωμένη
προσωπικότητα.
Ασφαλής απόδειξη της εκτίμησης που τρέφαμε όλοι μας
στο πρόσωπο του, η ύπαρξη πολυπληθούς συνάθροισης γύρω από την νεκρική κλίνη
του κατά την εξόδιο ακολουθία, σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη από οδύνη, θλίψη
και στεναγμό.
Η οικογένεια του οδύρεται και δικαίως διότι έχασε
στο πρόσωπο του, τον καλό σύζυγο, τον αγαπητό πατέρα, τον χρηστό οικογενειάρχη.
Οι φίλοι τον θρηνούν γιατί στο πρόσωπο του χάσαμε
ένα πιστό και ανεκτίμητο φίλο.
Οι επιστήμονες συνάδελφοι του, θλίβονται για την
απώλεια ενός άξιου γιατρού, ενός ικανού της ιατρικής, θεραπευτή.
Ο Τάκης Παπαπαναγιώτου τελείωσε το Γυμνάσιο στο Κιάτο Κορινθίας, εν συνεχεία απεφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών και ειδικεύτηκε στην Μικροβιολογία.
Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων
εγκαταστάθηκε στην Κόρινθο, ασκών με ήθος το λειτούργημα του Ιατρού Μικροβιολόγου.
Μαζί με τη σύζυγο του, την οδοντίατρο Ελένη
Παναγοπούλου, δημιούργησαν μια θαυμάσια οικογένεια, με καρπούς αγάπης τα δύο
τέκνα τους, την Ματίνα προς ειδίκευση Ιατρό και τον Αναστάση Πολιτικό Μηχανικό.
Μια εξαιρετική οικογένεια γεμάτη δράση, ζωντάνια και
όνειρα.
Ο τόσο απροσδόκητος θάνατος του, σημείωσε μεγάλη
απώλεια στην οικογένεια του και σε όλη την κοινωνία. Όλη η ζωή του εκλιπόντος
υπήρξε μια αψευδής μαρτυρία της καλής πολιτείας του και της τίμιας ζωής του.
Ένας σωστός πολίτης με αρχές και αξίες υπηρετών τα δίκαια των ανθρώπων.
Και απετέλεσε ο βίος του υπόδειγμα και πρότυπο για
όλους μας. Τέτοιοι χαρακτήρες είναι απαραίτητοι για την πρόοδο της κοινωνίας.
Και υπηρέτησε την κοινωνία, τον Άνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο από πολλές
θέσεις.
Ως γιατρός διακόνησε το Λειτούργημα του.
Ως πολίτης προσέφερε τις γνώσεις του, τον χρόνο του
στους αγώνες για τη βελτίωση της κοινωνίας. Υπηρέτησε το Ιατρικό Σύλλογο
Κορίνθου ως αιρετός πρόεδρος επί σειρά ετών. Αγωνίσθηκε για την αναβάθμιση του Ιατρικού Συλλόγου, του Νοσοκομείου της Κορίνθου του οποίου υπήρξε αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο. Πάντοτε με κοσμιότητα με προσήλωση,
με πραότητα, με ανοικτή καρδιά και νου αποδεχόμενος όλες τις απόψεις.
Χαρακτηριστικό του πνεύματος ήταν η νηφαλιότητα, η αγνότητα, η αγάπη για όλους.
Και ως άνθρωπος υπήρξε καλόκαρδος, φιλικός και αγαπητός. Ένας άνθρωπος που
ζούσε στο φώς, δίκαιος και καταδεκτικός.
Με την ασθένεια του δίδαξε αξιοπρέπεια στην κοινωνία,
σ’όλους μας.
Σκληρή, κοπιαστική και ανίατη ασθένεια εξάντλησε τις
δυνάμεις του. Και παρά την συνεχή αφοσίωση, την υπεράνθρωπη προσπάθεια και τη
διαρκή φροντίδα της οικογένειας του, της γυναίκας του Ελένης, των παιδιών του
Ματίνας και Αναστάση, έπεσε τελικά στην αγκαλιά του θανάτου. Και πολύκλαυτος
απεχώρησε από αυτό τον κόσμο, αφού τον αγώνα τον καλό αγωνίσθηκε.
Τον πρόπεμψαν στην τελευταία κατοικία, οι δικοί του
με δάκρυα και θρήνους.
Τον συνόδευσαν τα στοργικά αισθήματα και η αγάπη των
συγγενών και φίλων.
Έραναν οι φίλοι του την σεπτή σωρό του, με ειλικρινής
αγάπης, δάκρυα. Υπάρχει όμως μια μικρή παρηγοριά για όλους μας, για την Ελένη
ότι ήταν η σύντροφος ενός σπουδαίου Ανθρώπου, για τη Ματίνα και τον Αναστάση
ότι ήταν παιδιά ενός δίκαιου και καλού πατέρα. Και εμείς ότι υπήρξαμε φίλοι
ενός καλού και αγαθού ανδρός.
Είμασθε σίγουροι ότι ο αγωνοθέτης Χριστός απένειμε
στον τίμιο και εργατικό αγωνιστή της ζωής και της Ιατρικής τον στέφανο νίκης
και της Αιωνιότητας και τον έταξε εκεί όπου ‘‘οὐκ
ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος’’.
Και τώρα αναπαύεται εν Ειρήνη, ως θείων αγαθών
κληρονόμος και ευλογεί από τον ουρανό την εύφορο άμπελο που φύτευσε στην
επίγεια ζωή του, την ενάρετο και καρποφόρο οικογένεια του και εμάς που θα τον
θυμόμαστε πάντοτε.
Απόστολος
Ε. Παπαφωτίου
Αντιπεριφερειάρχης
Πελοποννήσου
Πολιτικός
Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου