Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010
Ομιλία του καθηγητού Παθολογίας
Γεωργίου Σαμώνη στην Κόρινθο
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 4/6/2010 στο Δημοτικό θέατρο Κορίνθου ομιλία του ιατρού Γεωργίου Σαμώνη.
Ο ομιλητής είναι καθηγητής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με έρευνες στη λοιμοξιολογία. Είναι Κορίνθιος, ιδιαίτερα αγαπητός και συνδεδεμένος στενά με τα κοινωνικά δρώμενα της πόλεώς μας.
Σ’ ένα κατάμεστο θέατρο με πολύχρωμο ακροατήριο ανέπτυξε το θέμα : «Αντιμετωπίζοντας την αρχή και το τέλος
Αντιμετωπίζοντας το μηδέν και το άπειρον
Η ζωή και ο θάνατος μέσω της Τέχνης»
Η Τέχνη έχει βαθύτερο κίνητρο τη μόνιμη και απεριόριστη αναζήτηση της ουσίας των κοινών νόμων του κόσμου και του πνεύματος. Στέκεται αντίκρυ στον εξωτερικό κόσμο σαν αυτεξούσιο πλάσμα, σαν αυτεξούσια οντότητα και τον περιγράφει άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο.
Έτσι η ζωή και ο θάνατος περιγράφονται, ιστορούνται, μορφοποιούνται, απεικονίζονται μέσω των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων.
Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο κινήθηκε ο Ιατρός και ανέπτυξε με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο και απεικόνισε τη ζωή και το θάνατο μέσω της Τέχνης. Και η Τέχνη είναι ο μοναδικός τρόπος, η μοναδική μέθοδος να μιλήσεις και για τα δυο, και για τη ζωή και το θάνατο. Η ομιλία του συνοδεύτηκε με την παράθεση εικόνων από τα παγκόσμια δημιουργήματα ζωγραφικής και γλυπτικής.
Η Τέχνη ακολουθεί τον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του σε όλες τις δραστηριότητες. Στη χαρά και στη λύπη, στον πόλεμο και στην ειρήνη, στη ζωή και στο θάνατο.
Έτσι, σκέψεις και συναισθήματα του ανθρώπου τα οποία αναδύονται από τον εσωτερικό του κόσμο, βρίσκουν την έκφρασή τους σε εικόνες παρά σε λέξεις.
Η ίδια η ζωή παρουσιάζεται με την Τέχνη κατά ιδιαίτερο τρόπο με λαμπρότητα, με βάθος και δυνατό κάλλος. Μέσω αυτής αποκαλύπτεται η δυνατότητα του παρόντος και του μέλλοντος χρόνου. Έτσι, με ευκολία, μέσω συμβολικών παραστάσεων και εικόνων, προβάλλονται και εννοούνται τα παραπάνω.
Ενώ για τη ζωή εύκολα μπορούν να μιλήσουν και η Τέχνη και ο λόγος, για το θάνατο δεν συμβαίνει το ίδιο. Δεν μπορεί ο λόγος να μιλήσει. Η γλώσσα εύκολα και άμεσα αναφέρεται στη ζωή, μια και φτιάχθηκε γι’ αυτή. Αδυνατεί όμως να μιλήσει για το θάνατο. Το κενό αυτό συμπληρώνει η Τέχνη. Έτσι οι εικόνες, οι πίνακες ζωγραφικής που παρουσίασε ο ομιλητής, από το προσωπικό του αρχείο, είναι εντελώς αντιπροσωπευτικές. Τα “έλεγαν” όλα. Παρά το ότι παρουσιάσθηκαν τεχνοτροπίες διαφορετικών εποχών και διαφορετικών λαών και υλικών, ο στόχος και το μήνυμα αυτών ήταν σταθερός και πάντα ο ίδιος. Δηλαδή, ο άνθρωπος.
Ο ομιλητής κάνοντας χρήση των μεγάλων ικανοτήτων που διαθέτει και τις υψηλού επιπέδου γνώσεις, παρουσίασε τις διαδοχικές φάσεις στο αντίστοιχο πεδίο της εξέλιξης της Τέχνης στο χρόνο και στον τόπο.
Ακόμη παρουσιάσθηκαν αντιστοιχίες στην ενότητα εικαστικού σημαίνοντος και νοηματικού σημαινόμενου με αποτέλεσμα τη δημιουργία υψηλού αισθητικού αποτελέσματος.
Όσον αφορά τον ομιλητή, Γεώργιο Σαμώνη, η ενιαία θεώρηση για την επιστήμη και την Τέχνη που υπηρετεί χρόνια, του εξασφαλίζουν τον σεβασμό και την αναγνώριση των ακροατών του. Και τούτο διότι η σχέση επιστήμης-Τέχνης είναι για τον ίδιο αμφίδρομη και συλλειτουργική. Αλληλοτροφοδοτούνται και τα δυο με νέο περιεχόμενο και δημιουργεί ο ίδιος, νέα μορφή εικαστικής προσέγγισης και ανάλυσης.
Και τούτο γίνεται πιο εύκολα, ως ιατρός, λόγω του λειτουργήματος το οποίο διακονεί. Συμμετέχει στον πόνο και στη δυστυχία των ανθρώπων, εγγίζει τις πληγές τους, συμβάλλει στην ανακούφισή τους και τελικά αποκτά μια ξεχωριστή αίσθηση προσέγγισης της ίδιας της Τέχνης, η οποία απεικονίζει τον κύκλο της ζωής.
Αυτή δεν περιορίζεται μόνο στο αισθητικό αποτέλεσμα. Γίνεται μέσο θεραπείας, ανάκτησης και διατήρησης της υγείας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής.
Σταθήκαμε ιδιαίτερα τυχεροί όσοι παραβρεθήκαμε στην εκδήλωση αυτή και ακούσαμε την ομιλία του κ. Σαμώνη. Επί δυο ώρες καθηλωμένοι και άφωνοι παρακολουθήσαμε την δομημένη σκέψη, τον σωστό λόγο, την αντιστοιχία λόγου και εικόνας και όλη την παρουσίαση.
Η υψηλού επιπέδου εκδήλωση, ήταν έμπνευση και πρωτοβουλία της κ. Μαρίας Χρισταρά-Σπυρογιαννάκη, άξιο μέλος του Δ.Σ. του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν.Α. Κορινθίας. Ήταν κοινή προσπάθεια και συνδιοργάνωση της Ενώσεως Κορινθίων της Αθήνας, της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου και του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν.Α. Κορινθίας.
Σε όλους αυτούς αξίζουν συγχαρητήρια
Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου
Της Ν.Α. Κορινθίας
Υποψήφιος Δήμαρχος για το Δήμο Κορινθίων
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου