ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΗΘΙΚΗ
(Ταυτιζόμενες Επιστήμες;)
Η Ηθική και η Πολιτική κατά τον Αριστοτέλη υπάγονται στη διαδικασία της πρακτικής διανοίας.
Η Ηθική έχει αντικείμενο το πρόσωπο του Ανθρώπου. Εξετάζει τον χαρακτήρα του, το ήθος του και τη σχέση και την συμπεριφορά αυτού με τον πλησίον.
Η Πολιτική έχει αντικείμενο τη σχέση του πολίτη με την κοινωνία, με την εξουσία, με τον νόμο. Εξετάζει αυτά ως συστατικό της πολιτείας.
Κατά τον Σταγειρίτη φιλόσοφο, λοιπόν, η Ηθική και η Πολιτική είναι αλληλένδετες επιστήμες. Το πρόσωπο είναι συστατική μονάδα της κοινωνίας, μέσα σε αυτή ζει και μέσα σε αυτή αναπτύσσει το ήθος του. Άρα η Ηθική είναι τμήμα της Πολιτικής.
Συγχρόνως η Πολιτική είναι Ηθική, διότι έχει στόχο τη βελτίωση του προσώπου. Ενθαρρύνει την ηθικότητα και με τους νόμους δημιουργεί το περιβάλλον για ηθική βελτίωση του προσώπου και της κοινωνίας γενικότερα.
Η Πολιτική κατά τον Αριστοτέλη είναι Αρχιτεκτονική.
…δόξειε δ’ αν της κυριωτάτης και μάλιστα αρχιτεκτονικής. τοιαύτη δ’ η πολιτική «φαίνεται.» Ηθικά Νικομάχεια 1094α27
Κρίνεται λοιπόν επιτυχημένη η ονομασία “Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης − Πρόγραμμα Καλλικράτης”, μια και στην ονομασία περιέχεται η Αρχιτεκτονική, δηλαδή η Πολιτική.
Είναι λοιπόν η Πολιτική, Αρχιτεκτονική, διότι μπορεί να σχεδιάζει ή να υλοποιεί έργα. Σαν τον πρωτομάστορα ο οποίος ορίζει και συμβουλεύει και δίνει εντολές στους άλλους μαστόρους, έτσι και η Πολιτική καθοδηγεί τις υπόλοιπες πρακτικές επιστήμες. Η καθοδήγηση έχει στόχο την αρμονική λειτουργία τους, ώστε καμία από αυτές να μην αυξάνει υπέρμετρα ως προς τις άλλες. Συγχρόνως όλες μαζί να λειτουργούν με στόχο το όφελος της κοινωνίας και του κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Έτσι λοιπόν η Πολιτική είναι επιστήμη η οποία φροντίζει να καταστήσει τους πολίτες χρηστούς, αγαθούς και ικανούς να πραγματοποιούν καλά έργα. Αποσκοπεί στη διάπλαση του ελεύθερου ήθους και του φρονήματος του καθενός πολίτη. Βελτιώνει και ανυψώνει την προσωπικότητα του Ανθρώπου, χωρίς να την τραυματίζει και να την απαξιώνει.
Τελικός σκοπός της Ηθικής και της Πολιτικής συμπίπτουν. Είναι η ευδαιμονία των προσώπων.
Λέγοντας ευδαιμονία εννοούμε την ηθική και πνευματική τελείωση του, «το ευ ζην» και το «ευ πράττειν», τα οποία είναι το ακρότατο των «πρακτών αγαθών».
Αυτές οι αξεπέραστες, σύγχρονες και επίκαιρες έννοιες διετυπώθησαν από τον Αριστοτέλη περίπου πριν 2.500 χρόνια. Έννοιες που ταυτίζουν την Ηθική και την Πολιτική.
Το ερώτημα που τίθεται για την εποχή μας και για την πρακτική εφαρμογή και διατύπωση αυτών εννοιών στον σύγχρονο πολιτικό κόσμο, είναι αν ταυτίζονται ή τουλάχιστον αν συνδέονται μεταξύ τους.
Η απάντηση που δίδεται από τον καθένα μας είναι εντελώς αυθόρμητα αρνητική. Όχι μόνο δεν συνδέονται αλλά απέχουν μεταξύ τους. Αυτή η μη ταύτιση επιταχύνει και μεγαλώνει την παρακμή του πολιτικού συστήματος, της προσωπικότητας, του ανθρώπου και της κοινωνίας γενικότερα.
Δυστυχώς αυτό φέρει την απαξίωση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο των πολιτικών, που και αυτοί είναι επιλογές και εκφράσεις της κοινωνίας.
Η λύση που προτείνεται: Ηθική και Πολιτική να συνδέονται και τελικά ως τελικός στόχος να ταυτίζονται.
Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου
της Ν.Α. Κορινθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου