Στερέωση και αποκατάσταση βόρειας και τμήματος δυτικής πτέρυγας κελιών της Ι. Μονής Προφήτη Ηλία Ζάχολης, Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης, ΠΕ Κορινθίας.

Ένταξη Έργων στο ΕΣΠΑ 2007 – 2013

 

Ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, ύστερα από την θετική αξιολόγηση της Ενδιάμεσης Διαχειριστικής Αρχής Πελοποννήσου υπέγραψε την απόφαση ένταξης για χρηματοδότηση από το ΔΕΠΙΝ – Πελοποννήσου 2007 – 2013 του έργου «Στερέωση και αποκατάσταση βόρειας και τμήματος δυτικής πτέρυγας κελιών της Ι. Μονής Προφήτη Ηλία Ζάχολης, Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνη, ΠΕ Κορινθίας» συνολικού προϋπολογισμού δημόσιας δαπάνης 1.800.000,00 €.

Η Ι.Μ. Προφήτη Ηλία Ζάχολης, Δήμου Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης της ΠΕ Κορινθίας είχε καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς από τις  πυρκαγιές του 2002 στην Κορινθία.

Χρειάστηκαν 12 χρόνια μέχρι η Περιφέρεια Πελοποννήσου να καταφέρει μετά από επίμονες προσπάθειες με προσωπική εμπλοκή του  Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη με όλους τους συναρμόδιους φορείς να εντάξει την στερέωση και αποκατάσταση του συγκεκριμένου έργου.

Πρόκειται για εξαιρετικό πολιτιστικό μνημείο όχι μόνο για την Κορινθία αλλά και για όλη την Περιφέρεια Πελοποννήσου. 

Ιστορία και αντικείμενο του έργου:

Η Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία βρίσκεται σε δασώδη ορεινή περιοχή ΒΑ του χωριού Ζάχολη του Δήμου Ευρωστίνης Κορινθίας και η αρχική ίδρυσή της πιθανολογείται, σύμφωνα με σουλτανικό φιρμάνι του 1714 που σώζεται στον κώδικα της μονής, πριν το 1453. Πρώτος ιδρυτής της κατά την παράδοση ήταν κάποιος ιερομόναχος Ρωμανός απ’ την Κων/πολη, απ’ την οικογένεια των πριγκίπων Σαρανταπήχων, ο οποίος διέμενε στο τσιφλίκι των Σαρανταπήχων (ομώνυμο χωριό) νότια της Ζαχόλης. Αναφέρεται ως Σταυροπηγιακή Μονή. Τον 17ο αι. η μονή ανακαινίστηκε, ενώ στα μέσα του 18ο αι. ανακατασκευάστηκε το Καθολικό στην μορφή που σώζεται σήμερα. Το μοναστηριακό συγκρότημα διαρθρώνεται εντός κλειστού περιβόλου ορθογώνιας κάτοψης με εσωτερική αυλή που περιλαμβάνει στο μέσον της το Καθολικό και διώροφες πτέρυγες που αναπτύσσονται στη βόρεια, νότια και δυτική πλευρά και χρησιμεύουν ως χώροι διαμονής και διαβίωσης των μοναχών (κελιά, τράπεζα, μαγειρείο, αποθηκευτικοί χώροι, στάβλοι κλπ.). Οι διώροφες πτέρυγες κελιών είναι κατασκευασμένες από αργολιθοδομή, πάχους 0.80 μ στους περιμετρικούς τοίχους και 0.60 μ στους εγκάρσιους διαχωριστικούς, με περιμετρικό ξύλινο εξώστη στον όροφο, προς την εσωτερική αυλή, που στηρίζεται σε λιθόκτιστες τοξοστοιχίες. Τον Ιούλιο του 2000 η μονή υπέστη ολοσχερή καταστροφή από τις πυρκαγιές που έπληξαν την Κορινθία και έπαψε να λειτουργεί. Κατά θαυμαστό τρόπο διασώθηκε το Καθολικό της μονής. 

Το έργο αφορά στην αποκατάσταση της βόρειας και τμήματος της δυτικής πτέρυγας κελιών και περιλαμβάνει  εργασίες καθαίρεσης μεταγενέστερων κτισμάτων, ενίσχυσης  και αποκατάστασης τοιχοποιιών, αποκατάστασης επιχρισμάτων, αρμολογημάτων, ανακατασκευής ξύλινου σκελετού στέγης και περιμετρικού ξύλινου εξώστη προς το εσωτερικό της αυλής, ανακατασκευής δαπέδων, δημιουργίας ιδιαίτερου χώρου υγιεινής σε κάθε κελί στον όροφο των πτερύγων, αντικατάστασης κουφωμάτων, εσωτερικών κλιμάκων, εγκατάστασης σύγχρονων ηλεκτρομηχανολογικών δικτύων και εγκατάστασης διαχείρισης λυμάτων (βιολογικός καθαρισμός) κλπ.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Αντιπεριφερειάρχης Πελοποννήσου