Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

">

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

Ο συνεχιστής του Μάρκου Μπότσαρη και του Αθανασίου Διάκου


Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η θεατρική παράσταση «Παύλος Μελάς, ο Μακεδονομάχος» στην Κόρινθο. Θεατρικό έργο το οποίο παρουσιάσθηκε πάνω σε διασκευή του σεναρίου του συγγραφέα Βασιλείου Ρωμούδη, η οποία έγινε από τη Ζωή Ρέλλου.

Ανεβάστηκε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Κέντρου Νεότητας, του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Συνοικισμού (Ιωνίας), Κορίνθου, της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου.

Είναι ένα έργο πολυπρόσωπο, με πολλές και μεγάλες δυσκολίες λόγω διαφορετικών περιοχών που διαδραματίζεται. Οι σκηνικοί περιορισμοί ξεπεράσθηκαν ευρηματικά με τη χρήση αφηγητών και προβολής εικόνων (slides) υπό μορφή ντοκιμαντέρ.

Κατά τα άλλα, η μικρή σκηνή της αίθουσας και ο προ αυτής χώρος αποδείχθηκε ικανοποιητικός να χωρέσει όλα τα πρόσωπα. Μικρός όμως, όπως και η αίθουσα, να αποδεχθεί τα μηνύματα τα οποία εκπέμπει το έργο. Αυτά είναι διαχρονικά, πάντοτε επίκαιρα και αναγκαία ιδιαίτερα στην εποχή μας.

Κάθε σκηνή και ένα μήνυμα προς τους θεατές.

Τα σκηνικά με επιτυχία αποδίδουν την εποχή του έργου. Η μουσική συμπλήρωνε τον λόγο.

Ο ίδιος ο Ήρωας, ο Παύλος Μελάς, ψηλός με το λυγερό παράστημα, αποδόθηκε στο πρόσωπο του Αντώνη Φλέσσα κατά ταυτοτικό τρόπο. Δεν ήταν μόνο η αφηρημένη ιδέα, που συνοδεύει τους ήρωες, ήταν ο άνθρωπος ΄¨Μελάς¨ με τις αδυναμίες του, ένας καθημερινός άνθρωπος, αξιωματικός του πυροβολικού του Ελληνικού στρατού.

Παρουσιάστηκαν και οι δύο υποστάσεις, ο άνθρωπος από τη μια πλευρά, ο τραγικός ήρωας που αναδείχθηκε σε εθνικό σύμβολο από την άλλη. Ένας Ηρωας με ρομαντική ιδιοσυγκρασία που βασανιζόταν με ηθικά διλλήματα και κατά τη διάρκεια των μαχών. Κατά τις αποστολές του, στη Μακεδονία, έγινε αρχηγός των αντάρτικων σωμάτων που δρούσαν στις περιφέρειες της Μακεδονίας.

Γόνος αστικής οικογένειας, ευγενής φυσιογνωμία ιδεολόγου με καλλιέργεια, ευσυγκίνητος. Φωτισμένο πνεύμα ο ίδιος, προηγείται των κρατουσών πολιτικών σκοπιμοτήτων της εποχής του, της κρατικής αμυντικής αντίληψης, ουδετερότητας και της ευγενούς διπλωματίας, όσον αφορούσε τη πολιτική για τη Μακεδονία.

Από τον νου και την καρδιά του βγήκαν οι μεγαλύτερες ιδέες για την πατρίδα, για τη ζωή, για το θάνατο. Η ιδέα της ελληνικής Μακεδονίας τον απασχολεί συνεχώς και η ένωση με την πατρίδα Ελλάδα κυριαρχεί στο μυαλό του και στις πράξεις του.

Δεν ήταν μόνο ο Παύλος Μελάς που κατακλυζόταν από αυτές τις ιδέες.

Και ο πατέρας του, Μιχαήλ Μελάς, μεγαλέμπορος στην Μασσαλία της Γαλλίας, και η μητέρα του, Ελένη Βουτσινά, διέθεσαν πάρα πολλά χρήματα για τους απελευθερωτικούς αγώνες. Αλλά και με τη γυναίκα του Ναταλία Δραγούμη και τη οικογένειά της, του Στέφανου Δραγούμη, μοιράζονταν την ίδια αγάπη και πόθο για την πατρίδα. Ο ίδιος ο Μελάς είχε μεγαλώσει σε περιβάλλον με έντονο εθνικό παλμό και είχε αφιερώσει τη ζωή του στο σκοπό αυτό.

Άνθρωποι όλοι αστοί, οικουμενικής εμβέλειας, με οικονομική επιφάνεια και αγάπη για την πατρίδα τους, διέθεταν χρήμα και ικμάδα ζωής για την ιδέα της Μακεδονίας.

«Τα πολυάριθμα παραδείγματα πατριωτισμού και θάρρους φυσικού, αλλ’ ιδίως ηθικού, τα οποία συνάντησα εις την αγαπητήν, την αγία σου οικογένεια με βοήθησαν…»

Γράφει ο ίδιος σε κάποιο γράμμα στη γυναίκα του (Ναταλία).

Ο θάνατός του, στις 23 Οκτωβρίου 1904, συγκλόνισε όλους τους Μακεδόνες και τους Έλληνες. Έγινε όμως αφορμή να πυκνώσουν οι τάξεις των Μακεδονομάχων και να συνεχισθεί πιο έντονος ο Αγώνας για την επιβίωση του Ελληνισμού στην Μακεδονία μέχρι τους Βαλκανικούς Αγώνες του 1912-13, οπότε ήρθε η λύτρωση της Μακεδονίας και η ένωσή της με την Ελλάδα.

Ο Παύλος Μελάς πέρασε στο θρύλο και έγινε ο κύριος εκφραστής του αγώνα, κλέφτης και αρματολός, συνέχεια των ηρώων του 1821.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης. Όλοι οι ηθοποιοί παρουσιάσθηκαν με φυσικό τρόπο χωρίς επιτήδευση και προσποίηση και είχαν ενστερνιστεί τα μηνύματα του έργου

Ακόμη αξίζουν συγχαρητήρια στο Κέντρο Νεότητας, το οποίο στους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς παρουσιάζει έργα με πατριωτικό περιεχόμενο. Έργα τα οποία θυμίζουν ότι ο τόπος ο ελληνικός έχει ποτισθεί και ποτίζεται συνεχώς με αίμα γενναίων και ανδρείων για να ζούμε, εμείς οι νεώτεροι, ελεύθεροι.

Εκτός από τον παιδευτικό χαρακτήρα που έχουν τα έργα που παρουσιάζει το Κέντρο Νεότητας, γίνεται συγχρόνως φυτώριο στο οποίο διδάσκονται τα νέα παιδιά να υπηρετούν το θέατρο, πολλά εκ των οποίων στη ζωή τους, θα συνεχίσουν να έχουν επαφή και δεσμούς με αυτό.


Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου Ν. Α.Κορινθίας.

Υποψήφιος στο Διευρυμένο Δήμο Κορινθίων

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

">

Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Το φορτίο που κουβαλάνε οι γυναίκες του Ρίτσου από τη φύση τους, ένα σκισμένο τσουβάλι γεμάτο όνειρα ματαιωμένα. Αυτό αποτυπώνεται στους Τρείς Γυναικείους Μονολόγους, μεταξύ αυτών στη Σονάτα του Σεληνόφωτος.

Ανοιξιάτικο βράδυ. Μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα μιλάει σ’ ένα νέο. Δεν έχουν ανάψει φως.

Από τα δυο παράθυρα μπαίνει ένα αμείλικτο φεγγαρόφωτο. Αυτό δημιουργεί ένα εξωπραγματικό κλίμα. Με το άγγιγμα της Σελήνης, η γυναίκα αναζητεί το κρυμμένο εαυτό της ανασύροντας πολλές αναμνήσεις.

Μέσα από τον μονόλογο ξετυλίγεται η ζωή της γυναίκας, τελειώνοντας πάντοτε στην ίδια ικεσία προς το νέο: «Άφησέ με να έλθω μαζί σου».

Ο νέος είναι βουβό πρόσωπο, σιωπηλός ακροατής των μονολόγων

Η επωδός αυτή έρχεται στο τέλος κάθε οριακού αδιεξόδου ως κραυγή υπαρξιακής αγωνίας και επιθυμία φευγαλέας σαρκικής εμπειρίας.

Η ηλικιωμένη γυναίκα κινείται μεταξύ της ομολογίας μιας αποτυχημένης ζωής και της νεανικής διάθεσης να υπάρχει. Μέσα από τις φράσεις της γυναίκας προβάλλονται και προκρίνονται νοήματα για τη στάση ζωής του καθενός στην κοινωνία.

Η κοινωνία ολοκληρώνει και ελευθερώνει τον άνθρωπο.

Το δε έργο του Ρίτσου εκφράζει κυρίως την ουσιαστική ιδιότητα της ποιητικής τέχνης, την απελευθερωτική της φόρτιση.

Τέχνη και ελευθερία είναι για τον Ρίτσο έννοιες αλληλένδετες.

Στο κλίμα αυτό του έργου, μας μετέφερε με ιδιαίτερη επιτυχία η Σικυώνια Σκηνή στο μικρό θέατρο του Δημαρχείου Κορίνθου την Δευτέρα 22/03/2010.

Η διανομή ήταν πολύ πετυχημένη:

στο ρόλο της γυναίκας με τα μαύρα, η Ακριβή Καλδίρη

στο ρόλο του Νέου ο Κώστας Συργιάνος

στο πιάνο η Loudmyla Tzeliantko

διδασκαλία-σκηνοθεσία ο Γεώργιος Καρβουντζής

φωτογραφία ο Γεώργιος Τερζής

φωτισμός ο Κώστας Μπεφάνης

Το έργο αυτό του Γιάννη Ρίτσου γράφτηκε το 1956. Του απονεμήθηκε το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (εξ’ ημισείας με τον Άρη Δικταίο). Παρουσιάσθηκε το 1957 στη Γαλλία από τον Louis Arragon, ο οποίος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Όσο για μένα, τίποτε από πολύ καιρό δεν μου έχει δώσει, όπως μου το έδωσε αυτό το τραγούδι, το βίαιο τράνταγμα της μεγαλοφυίας».

Και το έργο αυτό εντάσσεται στις μεγάλες επιτυχίες της Σικυώνιας Σκηνής. Φημισμένος θίασος τής Κορινθίας ο οποίος διακονεί με επιτυχία το θέατρο.

Η συμμετοχή του στο ετήσιο φεστιβάλ Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας στην Κάτω Ιταλία, Σικελία, αναμένεται πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον και προσδοκία από το κοινό.

Εύχομαι στη Σικυώνια Σκηνή να πετυχαίνει πάντοτε, να μετουσιώνει τον λόγο και την πλοκή των έργων σε συμμετοχή και μέθεξη των θεατών, όπως τόσα χρόνια με μεγάλη επιτυχία κάνει.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Ξένη Δημοσίευση από την στήλη “ΤΗΣ ΠΑΥΛΙΝΑΣ ΜΠΕΧΡΑΚΗ” στην εφημερίδα Σφίγγα 18/03/2010:


Ο πολλά υποσχόμενος

Λάκης Παπαφωτίου


Καλός Έλληνας και ενεργός πολίτης φίλοι αναγνώστες είναι αυτός που δεν προσδοκά παθητικά να κερδίσει αυτά που η μεγάλη, η μικρή του πατρίδα μπορεί να κάνει γι’ αυτόν, αλλά αυτός που ελπίζει, αποφασίζει και συμμετέχει, προσφέροντας στην πατρίδα του αυτά που μπορεί να κάνει γι’ αυτή, για την πρόοδο και την ευτυχία της.

Καλός Έλληνας και ενεργός πολίτης, είναι συνήθως αυτός που ανήκει στο πολιτικό και κοινωνικό κέντρο. Και είναι αυτό το πολιτικό και κοινωνικό κέντρο η Αριστοτελική αμεσότητα που εκπροσωπεί και είναι μέρος της πλειοψηφίας της Ελληνικής κοινωνίας. Είναι δηλαδή ένας πολίτης που επιδιώκει από τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής του, τη βελτίωση της ατομικής του θέσης, μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον που ζει και δραστηριοποιείται.

Ο γνωστός σε όλους μας αυτοδιοικητικός Λάκης Παπαφωτίου είναι σίγουρα ένας καλός Έλληνας, που αν και η Κορινθία δεν είναι ο γενέθλιος τόπος του, αγαπήθηκε με πάθος από αυτόν και δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να της αποδεικνύει έμπρακτα αυτή την αγάπη. Άριστος επιστήμονας, με μεγάλη πορεία στο χώρο της γνώσης, της έρευνας και της σκέψης, όπως θα έχετε διαπιστώσει από τα δεκάδες δημοσιεύματα, αγαπημένοι μου φίλοι είναι επιπλέον και ένας τοπικός πολιτικός παράγοντας, άξιος, αναγνωρισμένος από φίλους και αντιπάλους, μιας και ως Αντινομάρχης Πολιτισμού και πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου, έχει χαρίσει στην Κόρινθο και την ευρύτερη περιοχή του Νομού μας, στιγμές ανάτασης, που τόσο τις έχει ανάγκη η Ελληνική Περιφέρεια γενικά. Η ανάδειξη μέσα από το συγγραφικό του έργο του ιστορικού και πολιτιστικού πλούτου της Κορινθίας μας, η εντιμότητά του και η ικανότητα να οργανώνει και να διοικεί και μάλιστα με ταπεινότητα, του δίνει το δικαίωμα να διεκδικήσει το αξίωμα του Δημάρχου στο Δήμο Κορινθίων.

Είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη άλλος ένας εξαίρετος συμπολίτης μας, που διεκδικεί επάξια τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τοπική πολιτική σκηνή. Ο Λάκης Παπαφωτίου είναι επιπλέον ένας ευαίσθητος, τρυφερός άνθρωπος με βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα, που εγγυάται αν μη τι άλλο την κοινωνική συνοχή, το μεγάλο ζητούμενο των δύσκολων οικονομικών χειμώνων που μας περιμένουν και που η αλληλεγγύη θα είναι το άλφα και το ωμέγα για να μην διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός του μικρού μας τόπου.

Γιατί φίλοι μου, όλοι πρέπει να καταλάβουμε πως οι χαλεπές μέρες που ήδη διερχόμαστε και που δυστυχώς δεν θα είναι λίγες, όπως μας λένε οι ειδικοί επιστήμονες οικονομολόγοι απαιτούν, ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο στόχος της να είναι να φτιάξει μια κοινωνία αλληλεγγύης. Γιατί σ’ αυτή τη ζωή κανένας μας δεν γεννήθηκε ασήμαντος, κανένας δεν αξίζει την αδιαφορία και τον κυνισμό της όποιας εξουσίας ή των συνανθρώπων του, σε κανονικές συνθήκες, πόσο μάλλον σήμερα και στο κοντινό, λιγότερο δύσκολο ας ελπίσουμε μελλούμενο. Και σας λέω αλήθεια, αν μου ζητούσαν να περιγράψω με δυο λέξεις, τον πρωταρχικό ρόλο ενός Δημάρχου, μιας Δημοτικής αρχής, τον πρωτεύοντα στόχο, θα έλεγα: «Κοινωνία αλληλεγγύης».

Κι αυτός ο ρόλος του Λάκη Παπαφωτίου του πάει γάντι. Τελειώνοντας θα σας επισημάνω μερικά σημάδια φωτεινά, λαμπερά και λαμπρά στην πορεία του καλού αυτού Έλληνα-Κορίνθιου για να δείτε τα τυπικά και τα ουσιαστικά προσόντα του συμπατριώτη μας, που θέλει να ελπίζει πως θα είναι και επιλογή σας, προκειμένου να προσφέρει στον τόπο που ανδρώθηκε, έφτιαξε το σπιτικό του, εργάζεται και δημιουργεί με συνέχεια και συνέπεια μέσα από πρωταγωνιστικό θεσμικό ρόλο, αυτόν του Νομαρχιακού Συμβούλου. Όσο γι’ αυτήν την υποστηρικτική γραφή αγαπημένοι μου φίλοι, που μπορεί να αναρωτιέστε, οφείλω να πω πως είναι ενημερωτική καθαρά, μια αναγνώριση της ποιότητας ενός συμπολίτη μας. Ένας λόγος αληθινός, αντικειμενικός, καλός λόγος για άξιους πολίτες που είναι πάντα χρειαζούμενος. Άλλωστε είναι και δείγμα της γνήσιας δημοκρατικής άποψης, της τοπικής μας εφημερίδας που έχω τη χαρά να συνεργάζομαι.

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010




Εκδήλωση προς τιμήν του Καθηγητού κ. Γεωργίου Χριστοδούλου


Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 15/03/2010 εκδήλωση προς τιμήν του Καθηγητού και Επίτιμου Προέδρου της «Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας» κου Γεωργίου Χριστοδούλου. Ο καθηγητής τιμήθηκε για το συνολικό επιστημονικό, διδακτικό, συγγραφικό και ανθρωπιστικό έργο του. Συγχρόνως έγινε η ανακήρυξή του ως επίτιμο μέλος της Ενώσεως Κορινθίων.
Η σεμνή και συγχρόνως ουσιαστική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου. Ήταν δε έμπνευση και πρωτοβουλία της «Ενώσεως Κορινθίων», του Δ.Σ. αυτής και του άξιου προέδρου της, κ. Γεωργίου Καμπίρη.
Ο Γεώργιος Χριστοδούλου, τέκνο του Νικόλαου Χριστοδούλου και αδελφός του πρώην Υπουργού Τίμου Χριστοδούλου, κατάγεται από το Καίσαρι Κορινθίας. Η οικογένεια Χριστοδούλου αποδεικνύει, στή πράξη, ότι στην πατρίδα μας, υπάρχει η δυνατότητα ακόμη και παιδιά πτωχών οικογενειών από αγροτικές περιοχές, με ικανότητες, με επιμονή και θέληση να προκόβουν και να γίνονται άριστοι επιστήμονες.
Ο καθηγητής Γεώργιος Χριστοδούλου διακόνησε και διακονεί την επιστήμη υπηρετώντας την Κοινωνία, υπηρετώντας τον Ανθρωπο, υπηρετώντας το Πρόσωπο. Υπήρξε άριστος επιστήμονας, πάνυ αγαπητός στους φοιτητές του, καινοτόμος στο επιστημονικό πεδίο της Ψυχιατρικής , τίμιος στις σχέσεις του.
Αυτό έγινε ιδιαιτέρως κατανοητό και από την ομιλία του με θέμα «Ηθικές αρχές στην Ιατρική και Ψυχιατρική». Τονίσθηκε ιδιαιτέρως η ηθική συμβολή τού ψυχιάτρου καί η υπευθυνότητα αυτού έναντι τών ασθενών καί τής κοινωνίας. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στήν Αρχαία Ελληνική Ιατρική ως αποτέλεσμα συνύπαρξης δύο ιατρικών πρακτικών, τής Ασκληπιακής (θρησκευτικής) καί τής Ορθολογικής (Ιπποκρατικής).
Κατέληξε δέ οτι ο δρόμος γιά τά δικαιώματα τού ανθρώπου περνάει μέσα από τήν τήρηση τών ηθικών κανόνων καί κυρίως μέσα από τήν ηθική μας στάση απέναντι στήν επιστήμη καί τή ζωή.
Στον λόγο του διαπιστώθηκε η προσωπική συμμετοχή του τιμώμενου καθηγητού στη διατύπωση αρχών και πρωτοκόλλων, στις ψυχιατρικές νόσους, κατά τη σύνταξη των αντιστοίχων κανονισμών και οδηγιών της Ενωμένης Ευρώπης.
Η εκδήλωση τελείωσε με μια έξοχη συναυλία από τη Χορωδία του Πνευματικού και Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Κορινθίων «Opus Femina», υπό τη διεύθυνση της μαέστρου κ. Φάλιας Παπαγιαννοπούλου, σέ μοναδικό ρεπερτόριο.
Ευχόμαστε ολοψύχως στον καθηγητή να είναι υγιής και να συνεχίσει με την ίδια επιτυχία το επιστημονικό, διδακτικό, συγγραφικό και ανθρωπιστικό έργο του. Νά προσφέρει στή κοινωνία, νά δημιουργεί καί νά εμπνέει.





ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Ε. ΠΑΠΑΦΩΤΙΟΥ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΟ ΔΗΜΟ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΛΥΣΙΠΠΕΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
ΤΗΣ Ν. Α. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010




Κε Διευθυντά

Μια ακόμη σημαντική παρουσίαση της εργασίας του Προέδρου του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου και υποψηφίου Δημάρχου Κορίνθου, Απόστολου Ευαγ. Παπαφωτίου, πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Brighton της Αγγλίας, στις 26 Φεβρουαρίου 2010.

Προσκεκλημένος των Πρυτανικών Αρχών του Πανεπιστημίου και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Loughborough της Κεντρικής Αγγλίας, ο Απόστολος Παπαφωτίου παρουσίασε ενώπιον ειδικού ακροατηρίου που αποτελείτο από Καθηγητές, επιστημονικούς ερευνητές και σπουδαστές, την εμπεριστατωμένη εργασία του πάνω στο σπουδαίο αλλά εν πολλοίς άγνωστο μνημείο, την ‘Παλαιοχριστιανική Βασιλική του Αγίου Λεωνίδη, στο Αρχαίο λιμάνι του Λεχαίου, μαζί με την εξέλιξη της Αρχιτεκτονικής στη Κόρινθο κατά την Ύστερη Αρχαιότητα.’
Προκάλεσε δέ τα ευμενέστερα σχόλια και το θερμότατο χειροκρότημα των ακροατών.
Η σημαντική αυτή εργασία του συγγραφέα, που συμπληρώνει την “Κορινθιακή Τριλογία” του μαζί με τα ήδη εκδοθέντα βιβλία του για τον Δίολκο και τους σεισμούς στην Κορινθία, έχει ήδη προκαλέσει το ζωηρό ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας μετά και την πρώτη της παρουσίαση στο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας και θα παρουσιασθεί άμεσα στα Πανεπιστήμια της Αγίας Πετρούπολης, της Μόσχας, μετά από πρόσκληση των τοπικών αρχών.

Ήδη παρουσιάζεται μια σημαντική επισκεψιμότητα στον εν λόγω χώρο, κυρίως από εκπαιδευτικές αποστολές οι οποίες τον εντάσσουν πλέον στα εκπαιδευτικά τους ταξίδια στην Ελλάδα και τον καθιερώνουν σιγά σιγά σε εξίσου σημαντικό τουριστικό προορισμό του Νομού μας.

Έρχεται δε σαν συνέχεια των προσπαθειών του συγγραφέα, ο οποίος από τη θέση του Προέδρου του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου κατά την τελευταία οκταετία υπήρξε ο εμπνευστής και επίσης κατόρθωσε να καθιερώσει την αναβίωση των αρχαιολογικών χώρων του Νομού μας με τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις μέσα σ’αυτούς και να προκαλέσει την πανελλήνια αλλά και την πανευρωπαϊκή τους προβολή, η οποία συνέτεινε και στην αύξηση της επισκεψιμότητάς τους.

Μετά την τόσο θερμή υποδοχή και επιτυχία της παρουσίασης στο Brighton, η οποία προέβαλε την Κορινθία με τον καλύτερο τρόπο, συζητείται το ενδεχόμενο να περιληφθούν μέρη της εργασίας στη διδακτική ύλη του τοπικού Πανεπιστημίου αλλά και του πανεπιστημίου του Loughborou

Πέτρος Αλ. Οικονόμου
Μέλος του Δ.Σ. του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου
Επιχειρηματιας- Λουτράκι Κορινθιας



«Γυάλινος Κόσμος»
του Τένεσι Ουίλιαμς


Με ιδιαίτερη επιτυχία παρουσιάζεται στο θέατρο Περιγιαλίου Ν. Κορινθίας, το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Γυάλινος Κόσμος».
Την Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010 ήταν η επίσημη πρεμιέρα του έργου.
Η παράσταση δίδεται σε συνεργασία με το Λυσίππειο Πνευματικό Κέντρο της Ν. Α. Κορινθίας και το Δήμο Άσσου-Λεχαίου’
Ο συγγραφέας του έργου,Tένεσι Γουίλιαμς, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ελλάδα και ο «Γυάλινος Κόσμος» από τα έργα τα οποία έχουν παρουσιασθεί πολλές φορές.
Η εποχή του έργου, δεκαετία του 1940, χαρακτηρίζεται από οικονομική και κοινωνική κρίση. Παρατηρούνται έντονες κοινωνικές ανακατατάξεις, περιθωριοποιούνται μεγάλες κοινωνικές ομάδες, αυξάνεται η εγκληματικότητα, οι μειονότητες δημιουργούν σοβαρά προβλήματα και έχουμε καθήλωση και στάση του πολιτισμού. Αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται καί στίς μέρες μας.
Έτσι οι ήρωες των έργων του Ουίλιαμς αναπολούν το παρελθόν και θέλοντας να αποφύγουν την σκληρή πραγματικότητα καταλήγουν στο ποτό και στη φαντασίωση.
Το ίδιο παρατηρείται και στο έργο «Γυάλινος Κόσμος», το οποίο είναι μια αυθεντική ιστορία όπου αυτή ξεδιπλώνεται και μετουσιώνεται μέσα από τη λυρική αναπόληση του γιού (Τομ), ο οποίος είναι συγχρόνως και αφηγητής του έργου.
Η ιστορία της οικογένειας Γουίνγκφιλντ πλήττεται από καθημερινές συγκρούσεις και ένταση και από τον συνεχή αγώνα να κρατηθεί αυτή ενωμένη. Και τούτο παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση και τις διαφορετικές προσωπικότητες των τεσσάρων μελών.
Και σε αυτό το έργο, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό, ο συγγραφέας τοποθετεί στοιχεία της δικής του προσωπικής ζωής και της οικογένειάς του. Αυτό το περιβάλλον του έργου και οι έντονες προσωπικότητες των ηρώων του μεταφέρθηκαν με πολύ άρτιο τρόπο από τη Νέα Σκηνή του Θεάτρου Περιγιαλίου σε μια επιτυχημένη διανομή ρόλων και αποδόθηκαν μοναδικά από τους ηθοποιούς:
Κώστα Μπίσδα στο διπλό ρόλο Τομ και αφηγητού,
Ελένη Γλυκοφρύδη στο ρόλο της
Μητέρας,
Γωγώ Ξενάκη στο ρόλο της Λώρας,

Φάνη Χαραμή στο ρόλο του Τζιμ (επισκέπτης),
σε σκηνοθεσία Βάνας Χαραμή.
Η άρτια παράσταση εξασφαλίσθηκε από πληθώρα συντελεστών οι οποίοι μας μετέφεραν εύστοχα στην εποχή του έργου.
Το Θέατρο Περιγιαλίου για 13 χρόνια συνεχίζει την παράδοση καλών και επιμελημένων παραστάσεων με ένα πλούσιο ρεπερτόριο ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Η τωρινή παράσταση εντάσσεται σε αυτό το κλίμα, σε αυτή την παράδοση.
Εύχομαι το Θέατρο Περιγιαλίου να πετυχαίνει πάντοτε να μετουσιώνει τον λόγο και την πλοκή των έργων σε συμμετοχή καί μέθεξη των θεατών, όπως τόσα χρόνια, μέ μεγάλη επιτυχία, κάνει.




Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν. Α. Κορινθίας.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010








Έκθεση Ζωγραφικής

Το Σάββατο 6 Μαρτίου 2010 παρουσιάσθηκε από το Λυσίππειο Πνευματικό Κέντρο της Ν. Α. Κορινθίας ομαδική έκθεση τριών μεγάλων ζωγράφων,
του Βαγγέλη Τζερμιά
του Ηλία Παπανικολάου
του Παναγιώτη Τούντα
Η έκθεση πραγματοποιείται στο φιλόξενο κτίριο του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν. Α. Κορινθίας στην Κόρινθο, επί των οδών Αποστόλου παύλου και Αδειμάντου (γωνία).
Στους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που ζούμε η Τέχνη καθίσταται περισσότερο αναγκαία και περισσότερο προσωπική.
Οι πίνακες των τριών δημιουργών προκαλούν μοναδικό αισθητικό αποτέλεσμα και γίνονται αφορμή για προσωπική ενατένηση, εσωτερικό προβληματισμό, καταφυγή και δημιουργία συναισθημάτων.
Στόχος της έκθεσης είναι η ελληνικότητα της Τέχνης.
Ο Βαγγέλης Τζερμιάς
με τις θαλασσογραφίες του ανακαλεί στη μνήμη μας το πολύχρονο ταξίδι του Οδυσσέα. Εξάλλου το καράβι αποτελεί ελληνικό σύμβολο, είναι η ταυτότητά μας σαν λαός.
Μέσα από την ήρεμη ή αγριεμένη θάλασσα, μοναδικά μπλε χρωματισμένη, τα πλοία του, χωρίς την απαραίτητη ανθρώπινη παρουσία, πολλές φορές με συγκρουόμενα κατάρτια, μας μεταφέρουν στο ήσυχο τοπίο του δεύτερου δημιουργού του Ηλία Παπανικολάου.
Ο δημιουργός αυτός παρουσιάζει το ελληνικό φυσικό τοπίο με διάθεση μακροσκοπικής ενατένησης.
Ο θεατής στέκεται από ψηλά και παρακολουθεί τον κόσμο εκ του μακρόθεν.
Όλα μοιάζουν ακίνητα και σταματημένα. Έτσι ο θεατής αποτραβιέται από την καθημερινότητα και απομακρύνεται από τις παράλογες ανθρώπινες συμπεριφορές. Συγχρόνως επιτυγχάνεται η μετάπλαση της ελληνικής φύσης μέσα από το φως του ελληνικού τοπίου, το μπλε της θάλασσας, την γαλήνη των κάμπων, τις ακτές και τους παραθαλάσσιους οικισμούς, τις κορφές από τα κυπαρίσσια, τα δένδρα, συκιές, ελιές και γενικά όλα τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της ελληνικότητας.
Στο τέλος του ταξιδιού έρχεται η Ιθάκη, στους πίνακες του Παναγιώτη Τούντα.
Στην αχλή κάποιου πρωινού, μετά από πολλών χρόνων περιπέτεια και ταξίδι, ξεχωρίζουν οι μουντές εικόνες του ελληνικού παραδοσιακού οικισμού, με το λιμάνι, τα δίπατα και τρίπατα σπίτια, με τους δρομίσκους και τη θάλασσα. Τα χρώματά του, τα σχήματα του τοπίου επαναπροσδιορίζουν τη σχέση αφηρημένου και παραστατικού με προβολή της ποιότητας του ελληνικού χρώματος.
Ο συνδυασμός των τριών καλλιτεχνών μέσα από τους πίνακές τους είναι πολύ επιτυχημένος. Προβάλλεται κατά τρόπο ουσιαστικό η ελληνικότητα της τέχνης.
Ένα μοναδικό και πλήρες ταξίδι με ταξιδιώτες εμάς τους ίδιους, έφθασε στο τέλος του. Εμείς, ταξιδιώτες-θεατές, γίναμε πλουσιότεροι σε συναισθήματα, σε εικόνες, σε γνώση, σε ομορφιά
Καλούμε τους Κορίνθιους και τις Κορίνθιες να επισκεφθούν την έκθεση αυτή.
Θα παραμείνει ανοικτή μέχρι τις 18 Μαρτίου 2010
Ώρες επίσκεψης 6-9 μ.μ.


Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου
της Ν.Α. Κορινθίας