Τρίτη 29 Ιουνίου 2010


ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ – 6ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ – ΧΕΙΜΑΡΡΑ

1ο Μέρος

Οι δηλώσεις του Αναπληρωτού Υπουργού Άμυνας Κου Μπεγλίτη, περί επικείμενης παύσης της λειτουργίας του 6ου Συντάγματος Πεζικού - Χειμάρρα στην Κόρινθο, προκάλεσαν ιδιαίτερη ένταση, αναστάτωση και προβληματισμό.
Το Στρατόπεδο Κορίνθου , όπου εκεί βρίσκονται το 6ο Σύνταγμα Πεζικού - Χειμάρρα και η 70 Μ.Ε. (Μονάδα Επιστρατεύσεως) κατέχει έκταση περίπου 320 στρεμμάτων. Δεσπόζει της πόλεως Κορίνθου νοτίως αυτής στον αναβαθμό. Είναι κοντά στον Προαστιακό Σταθμό Κορίνθου, στον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου – Πατρών και εφάπτεται της Νέας Εθνικής Οδού Κορίνθου - Πατρών. Έχει πολλές εγκαταστάσεις με παλαιά μεν κτίρια αλλά πολύ καλά συντηρημένα. Διαθέτει δυο γήπεδα, υπαίθρια εκκλησία, πολλούς ανοικτούς χώρους και πολλά κτίσματα. Είναι ένα καθαρό, φροντισμένο και νοικοκυρεμένο Στρατόπεδο με πολύ καλές συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσης για χιλιάδες νέους, οι οποίοι κάθε χρόνο παρουσιάζονται και εκπληρώνουν τη βασική τους εκπαίδευση. Από το 1927 το Στρατόπεδο χρησιμοποιείται ως Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων (Κ.Ε.Ν.) και για άλλα παρεμφερή ζητήματα. Υποδέχεται κάθε χρόνο, το τελευταίο διάστημα, περίπου 5000 νεοσυλλέκτους και μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών. Παλαιότερα δεχόταν μεγαλύτερο αριθμό νεοσυλλέκτων, σχεδόν 10000 κάθε χρόνο.
Το 6ο Σύνταγμα Πεζικού συγκροτήθηκε για πρώτη φορά το 1877. Από τότε έχει συνεχώς ζωντανή παρουσία στα στρατιωτικά πράγματα της χώρας μας. Η στρατιωτική δράση του 6ου Συντάγματος Πεζικού - Χειμάρρα είναι συνεχής και πάντοτε νικηφόρα. Δεν ηττήθηκε σε μάχη. Ο ηρωισμός και η δράση των μαχητών του συνέβαλλαν στην εδαφική επέκταση του νεότερου ελληνικού κράτους. Έχει ενεργή συμμετοχή σε όλες τις επιχειρήσεις του Στρατού Ξηράς από της ιδρύσεως του 6ου Συντάγματος μέχρι σήμερα. Οι ήρωες μαχητές αγωνίσθηκαν στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, στους Βαλκανικούς Πολέμους, πρώτο και δεύτερο, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Μικρασιατική Εκστρατεία, στον Ελληνοιταλικό – Ελληνογερμανικό Πόλεμο και στον Εμφύλιο Πόλεμο. Από το 1949 εκτελεί ειρηνική αποστολή, ως Κέντρο Βασικής Εκπαίδευσης (Κ.Β.Ε.). Το σύνολο των νεκρών του 6ου Συντάγματος Πεζικού - Χειμάρρα ανέρχεται τουλάχιστον σε 561 Αξιωματικούς και Οπλίτες. Η ιστορία του Στρατοπέδου είναι η ιστορία γενναίων μαχητών και της πόλεως της Κορίνθου. Αποτελεί ιστορικό Σύμβολο για την πόλη μας και συγχρόνως ταυτότητα της. Χιλιάδες Έλληνες έχουν φιλοξενηθεί, εκπαιδευτεί στο Στρατόπεδο και έχουν γνωρίσει την πόλη μας. Συγχρόνως αποτελεί μοναδικό κληροδότημα γενναιότητας και ανδρείας της σημερινής γενιάς στις επόμενες. Θα πρέπει λοιπόν να παραμείνει ο στρατιωτικός χαρακτήρας του. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να αναζητήσουμε επειγόντως διέξοδο στο τεράστιο πρόβλημα που δημιουργείται στην πόλη μας και στην Κορινθία γενικότερα.

Συνεχίζεται

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Υποψήφιος Δήμαρχος Κορίνθου

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010




Ομιλία του καθηγητού Παθολογίας
Γεωργίου Σαμώνη στην Κόρινθο


Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 4/6/2010 στο Δημοτικό θέατρο Κορίνθου ομιλία του ιατρού Γεωργίου Σαμώνη.
Ο ομιλητής είναι καθηγητής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με έρευνες στη λοιμοξιολογία. Είναι Κορίνθιος, ιδιαίτερα αγαπητός και συνδεδεμένος στενά με τα κοινωνικά δρώμενα της πόλεώς μας.
Σ’ ένα κατάμεστο θέατρο με πολύχρωμο ακροατήριο ανέπτυξε το θέμα : «Αντιμετωπίζοντας την αρχή και το τέλος
Αντιμετωπίζοντας το μηδέν και το άπειρον
Η ζωή και ο θάνατος μέσω της Τέχνης»

Η Τέχνη έχει βαθύτερο κίνητρο τη μόνιμη και απεριόριστη αναζήτηση της ουσίας των κοινών νόμων του κόσμου και του πνεύματος. Στέκεται αντίκρυ στον εξωτερικό κόσμο σαν αυτεξούσιο πλάσμα, σαν αυτεξούσια οντότητα και τον περιγράφει άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο.
Έτσι η ζωή και ο θάνατος περιγράφονται, ιστορούνται, μορφοποιούνται, απεικονίζονται μέσω των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων.
Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο κινήθηκε ο Ιατρός και ανέπτυξε με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο και απεικόνισε τη ζωή και το θάνατο μέσω της Τέχνης. Και η Τέχνη είναι ο μοναδικός τρόπος, η μοναδική μέθοδος να μιλήσεις και για τα δυο, και για τη ζωή και το θάνατο. Η ομιλία του συνοδεύτηκε με την παράθεση εικόνων από τα παγκόσμια δημιουργήματα ζωγραφικής και γλυπτικής.
Η Τέχνη ακολουθεί τον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του σε όλες τις δραστηριότητες. Στη χαρά και στη λύπη, στον πόλεμο και στην ειρήνη, στη ζωή και στο θάνατο.
Έτσι, σκέψεις και συναισθήματα του ανθρώπου τα οποία αναδύονται από τον εσωτερικό του κόσμο, βρίσκουν την έκφρασή τους σε εικόνες παρά σε λέξεις.
Η ίδια η ζωή παρουσιάζεται με την Τέχνη κατά ιδιαίτερο τρόπο με λαμπρότητα, με βάθος και δυνατό κάλλος. Μέσω αυτής αποκαλύπτεται η δυνατότητα του παρόντος και του μέλλοντος χρόνου. Έτσι, με ευκολία, μέσω συμβολικών παραστάσεων και εικόνων, προβάλλονται και εννοούνται τα παραπάνω.
Ενώ για τη ζωή εύκολα μπορούν να μιλήσουν και η Τέχνη και ο λόγος, για το θάνατο δεν συμβαίνει το ίδιο. Δεν μπορεί ο λόγος να μιλήσει. Η γλώσσα εύκολα και άμεσα αναφέρεται στη ζωή, μια και φτιάχθηκε γι’ αυτή. Αδυνατεί όμως να μιλήσει για το θάνατο. Το κενό αυτό συμπληρώνει η Τέχνη. Έτσι οι εικόνες, οι πίνακες ζωγραφικής που παρουσίασε ο ομιλητής, από το προσωπικό του αρχείο, είναι εντελώς αντιπροσωπευτικές. Τα “έλεγαν” όλα. Παρά το ότι παρουσιάσθηκαν τεχνοτροπίες διαφορετικών εποχών και διαφορετικών λαών και υλικών, ο στόχος και το μήνυμα αυτών ήταν σταθερός και πάντα ο ίδιος. Δηλαδή, ο άνθρωπος.
Ο ομιλητής κάνοντας χρήση των μεγάλων ικανοτήτων που διαθέτει και τις υψηλού επιπέδου γνώσεις, παρουσίασε τις διαδοχικές φάσεις στο αντίστοιχο πεδίο της εξέλιξης της Τέχνης στο χρόνο και στον τόπο.
Ακόμη παρουσιάσθηκαν αντιστοιχίες στην ενότητα εικαστικού σημαίνοντος και νοηματικού σημαινόμενου με αποτέλεσμα τη δημιουργία υψηλού αισθητικού αποτελέσματος.
Όσον αφορά τον ομιλητή, Γεώργιο Σαμώνη, η ενιαία θεώρηση για την επιστήμη και την Τέχνη που υπηρετεί χρόνια, του εξασφαλίζουν τον σεβασμό και την αναγνώριση των ακροατών του. Και τούτο διότι η σχέση επιστήμης-Τέχνης είναι για τον ίδιο αμφίδρομη και συλλειτουργική. Αλληλοτροφοδοτούνται και τα δυο με νέο περιεχόμενο και δημιουργεί ο ίδιος, νέα μορφή εικαστικής προσέγγισης και ανάλυσης.
Και τούτο γίνεται πιο εύκολα, ως ιατρός, λόγω του λειτουργήματος το οποίο διακονεί. Συμμετέχει στον πόνο και στη δυστυχία των ανθρώπων, εγγίζει τις πληγές τους, συμβάλλει στην ανακούφισή τους και τελικά αποκτά μια ξεχωριστή αίσθηση προσέγγισης της ίδιας της Τέχνης, η οποία απεικονίζει τον κύκλο της ζωής.
Αυτή δεν περιορίζεται μόνο στο αισθητικό αποτέλεσμα. Γίνεται μέσο θεραπείας, ανάκτησης και διατήρησης της υγείας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής.
Σταθήκαμε ιδιαίτερα τυχεροί όσοι παραβρεθήκαμε στην εκδήλωση αυτή και ακούσαμε την ομιλία του κ. Σαμώνη. Επί δυο ώρες καθηλωμένοι και άφωνοι παρακολουθήσαμε την δομημένη σκέψη, τον σωστό λόγο, την αντιστοιχία λόγου και εικόνας και όλη την παρουσίαση.
Η υψηλού επιπέδου εκδήλωση, ήταν έμπνευση και πρωτοβουλία της κ. Μαρίας Χρισταρά-Σπυρογιαννάκη, άξιο μέλος του Δ.Σ. του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν.Α. Κορινθίας. Ήταν κοινή προσπάθεια και συνδιοργάνωση της Ενώσεως Κορινθίων της Αθήνας, της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου και του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν.Α. Κορινθίας.
Σε όλους αυτούς αξίζουν συγχαρητήρια



Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου
Της Ν.Α. Κορινθίας
Υποψήφιος Δήμαρχος για το Δήμο Κορινθίων

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Ερώτηση: Κε Παπαφωτίου είσαστε βαθύς γνώστης πολλών θεμάτων σε όλες τις παραμέτρους. Πείτε μας τι γνωρίζετε για τη “Σωληνουργεία Κορίνθου Α.Ε.” και τι ήθελε να κατασκευάσει.

Απάντηση: Η “Σωληνουργεία Κορίνθου Α.Ε.” είχε υποβάλει ένα αίτημα στις αρχές του 1998 στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, το οποίο αφορούσε τα κάτωθι:

1. Κατασκευή νέου Λιμανιού στη θέση Πουρνερί – Αρχαίο Λιμάνι Αρχαίας Κορίνθου.
2. Κατασκευή βιομηχανικού συγκροτήματος στη θέση Σκουτέλα Αρχαίας Κορίνθου.
Αίτημα με δυο επιμέρους αιτήματα.

Η κατασκευή του νέου Λιμανιού προέβλεπε –σε μια προκαταρκτική διατύπωση του αιτήματος- στο χώρο έμπροσθεν της Σωληνουργείας:

 Ένα κάθετο λιμενοβραχίονα μήκους L= 400,00 μ. (τετρακόσια μέτρα)
 Λιμενολεκάνη βάθους 10,00 μ.
 Κρηπίδωμα μήκους 200,00 μ. και βάθους 8,00 μ. για την κίνηση γερανών
 Διαμόρφωση κύκλου ελιγμών με υποθαλάσσια εκσκαφή ακτίνας 350,00μ. και βάθους 10,00 μ., με στήριξη των πρανών που θα δημιουργηθούν με λιθορριπές
 Κάθετο Λιμενοβραχίονα μήκους 150,00 μ., ανατολικά του προηγουμένου
 Επένδυση με λιθορριπές όλου του ανατολικού μετώπου, εξωτερικά της Λιμενολεκάνης

Το βιομηχανικό συγκρότημα –σε μια προκαταρκτική διατύπωσή του- προέβλεπε, κατασκευή υψηλών κτιρίων για βιομηχανική χρήση, αποθηκευτικούς χώρους, υπαίθρια αποθήκευση σωλήνων, μετακινήσεις οχημάτων, γερανών, ανοικτές εγκαταστάσεις.
Το αίτημα ήταν σαφές και αφορούσε και τα δυο επί μέρους αιτήματα. Δεν τους ενδιέφερε μόνο το ένα από τα δυο, αλλά και τα δυο.


Δηλαδή ήθελε να κατασκευάσει μεταξύ της παλαιάς Εθνικής οδού Κορίνθου-Πατρών και την Νέας Εθνικής οδού Κορίνθου-Πατρών (απέναντι από το Αρχαίο λιμάνι) βιομηχανικό συγκρότημα - αυτό το οποίο τελικά κατασκεύασε στη Βιομηχανική Ζώνη της Θίσβης – στη βόρεια πλευρά του Κορινθιακού, στη Φωκίδα της Στερεάς Ελλάδας. Το συγκρότημα κατασκευάσθηκε σε συνολική έκταση εμβαδού περίπου 1.000,00 στρ. (χιλίων στρεμμάτων).
Την εποχή αυτή 1998-1999 η κοινωνία συνειδητοποίησε τι επρόκειτο να κατασκευασθεί και ήταν εντελώς αρνητική. Αυτό φαίνεται και από τις ακόλουθες αρνητικές αποφάσεις θεσμικών οργάνων και φορέων:


1. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας, Νομάρχης Άγγελος Μανωλάκης– Αρνητική απόφαση

2. Νομαρχιακή Επιτροπή Κορινθίας με πρόεδρο τον Νομάρχη Κορινθίας Άγγελο Μανωλάκη – Ομόφωνη αρνητική απόφαση στο πρακτικό Νο 33 της 15 Δεκεμβρίου 1998


3. Δήμος Κορινθίων – Αρνητική απόφαση – επιστολή του νεοεκλεγέντος (τότε) Δημάρχου Κορινθίων κ. Θωμά Θωμαΐδη προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) με αρνητική θέση

4. Εργατικό Κέντρο Κορίνθου – Ετήσιο τελικό απολογιστικό συνέδριο του Ε.Κ. Κορίνθου της 7/3/99 με ομόφωνο ψήφισμα για τουριστική ανάπτυξη του Αρχαίου Λιμένα. Πρόεδρος ο Θ. Χριστοφιλόπουλος και Γ. Γραμματεύς Ν. Πετρόπουλος



5. Επιτροπή για την ανάδειξη και προστασία του Αρχαίου Λιμανιού – Έλους Λεχαίου, το οποίο συστάθηκε με απόφαση του Νομάρχη Κορινθίας κ. Άγγελου Μανωλάκη – Αρνητική απόφαση

6. Αλληλογραφία μεταξύ της Ν.Α. Κορινθίας και τη Αρχαιολογικής Υπηρεσίας


7. Ένωση περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Κορινθίας – Αρνητική απόφαση, έγγραφο με αριθμ. πρωτ. 1431/9-10-1997


8. Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κορινθίας με το υπ’ αριθμ.  πρωτ.1431/9-10-1997    – Αρνητική απόφαση

9. Μελέτη του καθηγητού λιμενικών έργων του Ε.Μ.Π. Κων/νου Μουτζούρη που συνοδεύει την απόφαση 449 της 15-12-98 σ>υνεδρίας Νομαρχιακής επιτροπής στην οποία παρουσιάζονται οι καταστροφικές συνέπειες για τις ανατολικές (κατάντη) περιοχές αν κατασκευαζόταν λιμάνι στη Σωληνουργεία.

Στη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (Κ.Α.Σ. -1999) παραβρέθηκα ως κοινός εκπρόσωπος της Ν.Α. Κορινθίας και του Δήμου Κορινθίων εκπροσωπώντας και τα δυο θεσμικά όργανα τα οποία είχαν στείλει νωρίτερα τις αρνητικές θέσεις τους στη γραμματεία του Κ.Α.Σ. Από τη μεριά της “Σωληνουργείας Κορίνθου Α.Ε.” παραβρέθηκε ο κ. Μητρόπουλος. Εκεί διατυπώθηκε πάλι το αίτημα της Σωληνουργείας με το διπλό περιεχόμενο, δηλαδή Λιμάνι και Βιομηχανικό Συγκρότημα. Και μάλιστα, ο ίδιος δήλωσε ενώπιον του Συμβουλίου, ότι θα απέσυρε το αίτημα, εάν δεν του χορηγηθούν και τα δυο επιμέρους αιτήματα (Πρακτικά Κ.Α.Σ.) Η απόφαση του Κ.Α.Σ. υπήρξε αρνητική.
Από τότε πέρασαν σχεδόν 13 χρόνια χωρίς να ορισθεί βιομηχανική ζώνη στο Δήμο μας, ούτε σε άλλους Δήμους της Κορινθίας. Η ανυπαρξία εγκεκριμένης βιομηχανικής ζώνης ώθησε και ωθεί τις βιομηχανίες να απομακρύνονται από την περιοχή μας και να καταλήγουν εκεί όπου υπάρχουν.
Αυτό ήταν και το κυρίαρχο κριτήριο για τη :Σωληνουργεία Κορίνθου Α.Ε.” να μεταφερθεί στη Θίσβη της Στερεάς Ελλάδας, σε θεσμοθετημένη Βιομηχανική Ζώνη.
Ποια θα ήταν η εικόνα της Κορίνθου και της Κορινθίας και οι καταστροφές που θα είχαν συμβεί στην περιοχή, εάν η βιομηχανική εγκατάσταση μαζί με το λιμάνι είχε κατασκευασθεί στην αιτούμενη θέση, δεν χρειάζεται να την αναλύσουμε.
Θα σταθώ όμως σε ένα σημείο στο οποίο είναι απλό και γίνεται αντιληπτό από τον καθένα που βγαίνει από την Κόρινθο προς Δυσμάς, προς την περιοχή του Κανταρέ. Μόλις τελειώσουν τα σπίτια της Κορίνθου, ο δρόμος είναι σχεδόν δίπλα στη θάλασσα, η οποία τον έχει υποσκάψει και κινδυνεύει να τον εξαφανίσει. Και τούτο σε συνθήκες ισορροπίας του κυματικού κλίματος στην περιοχή, χωρίς να υπάρχουν προς Δυσμάς εμπόδια, κάθετοι μώλοι, τεχνικά έργα και άλλα. Εάν είχε κατασκευασθεί κάθετος μώλος στη θάλασσα (μπαστούνι), στη θέση Σωληνουργεία μήκους 400,00 μ. Τότε όλοι μας θα ψάχναμε να βρούμε που είναι μεγάλα τμήματα της πόλεως της Κορίνθου, όπως το Κεραμιδάκι, τα Καλάμια, τέρμα Κολιάτσου, λιμάνι και άλλα. Θα είχαν διαβρωθεί από τη θάλασσα, θα είχαν κατακλυσθεί από τα νερά και θα είχαν καταστραφεί σε μεγάλη απόσταση από την υπάρχουσα γραμμή θαλάσσης.

Όσο και να πόνεσε αυτή η απόφαση όλους μας, ήταν όμως σωστή, ενδεδειγμένη και μοναδική για να γλιτώσουμε την πόλη μας και το Δήμο μας από την ολοκληρωτική καταστροφή.
Απόστολος Ε. Παπαφωτιου
Υποψήφιος Δήμαρχος Κορίνθου
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.