“Η Έλευση του Μεσσία στον Κόσμο”

(Ημερίδα Θεολόγων)

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010 ημερίδα με θέμα “Η Έλευση του Μεσσία στον Κόσμο”.

H ημερίδα αυτή ήταν πρωτοβουλία του Ερμηνευτικού Τομέα της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ετέθη υπό την αιγίδα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου κ.κ. Διονυσίου.

Έλαβε χώρα στο Συνεδριακό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου στο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος των Αγίων Αναργύρων στην Αρχαία Κόρινθο.

Την παρακολούθησαν προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί φοιτητές της Θεολογικής Σχολής, καθηγητές θεολόγοι, κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα ακούστηκαν εισηγήσεις υψηλού επιπέδου από μια πλειάδα εκλεκτών ομιλητών. Οι εισηγήσεις αφορούσαν ερμηνευτικές προσεγγίσεις χωρίων της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης σχετικά με τη Γέννηση του Μεσσία ως και σχετικά σημερινά στοιχεία. Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε συζήτηση.

Η ημερίδα αυτή υπήρξε η απαρχή μια συνεχούς και σε μόνιμη βάση συνεργασίας του τμήματος θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με την Μητρόπολη Κορίνθου. Εντάσσεται στο διάλογο της επιστημονικής θεολογίας με την ποιμενόμενη και ποιμένουσα Εκκλησία.

Συγχρόνως είναι και έκφραση των προσπαθειών τις οποίες καταβάλλει η Μητρόπολη Κορίνθου να γίνει και να ονομαστεί η Κόρινθος “Κέντρο Παύλειων Σπουδών”. Η δημιουργία αυτού του Κέντρου είναι κύριος στόχος σχεδιασμού και προγραμματισμού εκ μέρους της Μητροπόλεως Κορίνθου.

Αντιλήπτορες και συνεργάτες σ’ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια είναι η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπως και η επιστημονική κοινότητα της χώρας μας. Είναι ένα μεγαλόπνοο σχέδιο του Μητροπολίτη Κορίνθου κ.κ. Διονυσίου το οποίο απαιτεί σοβαρές και συνεχείς προσπάθειες, παράλληλες και παράπλευρες δράσεις.

Η δημιουργία μιας μεγάλης βιβλιοθήκης, στο Συνεδριακό Κέντρο της Αρχαίας Κορίνθου, είναι μια από αυτές. Ήδη έχει αρχίσει να δημιουργείται με την προσφορά 2000 τόμων.

Η Αρχαία Κόρινθος ως τόπος στον οποίο έζησε ο Απόστολος Παύλος επί δύο σχεδόν χρόνια είναι η έδρα της προσπάθειας αυτής. Εξάλλου η Αρχαία Κόρινθος εμπλουτίζεται συνεχώς από έργα τα οποία δεικνύουν το μεγάλο ενδιαφέρον της Μητροπόλεως.

Το προσφάτως μεταρρυθμισθέν και ανακαινισθέν διώροφο Συνεδριακό Κέντρο, το οποίο φέρει το όνομα “Ο Απόστολος Παύλος”, στον αύλειο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος Αγίων Αναργύρων και ο αναγερθείς, επίσης προσφάτως, Ιερός Ναός του Αποστόλου Παύλου, πλησίον του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Κορίνθου, αποτελούν κέντρο δραστηριοτήτων και πνευματικής ανάτασης.

Η Κόρινθος είναι, εκτός των άλλων, Πόλις Αποστολική η οποία δέχθηκε νωρίς το ευαγγελικό μήνυμα και αγωνίζεται για τη διατήρηση του γνήσιου αποστολικού πνεύματος και της ορθόδοξης πνευματικότητας.

Ο οραματισμός αυτός του Σεβασμιότατου για την δημιουργία του “Κέντρου Παύλειων Σπουδών”, απαιτεί την δραστηριοποίηση όλων, κληρικών, λαϊκών, κοινωνικών φορέων, όλης της Εκκλησίας. Συγχρόνως το Κέντρο αυτό εντάσσεται στην κοινωνία, στα κοινωνικά δρώμενα, στην επιστημονική κοινότητα.

Έτσι η Εκκλησία της Κορίνθου θα απολαμβάνει καθολικού κύρους και αναγνώρισης αγωνιζόμενη για τη διατήρηση του γνησίου αποστολικού πνεύματος και της ορθόδοξης πνευματικότητος. Ο δε ιδρυτής Της, να φωτίζει τις γενεές των πιστών, να εμπνέει του μύστες της θεολογίας και να καταδεικνύει στον άνθρωπο, όσον ουδείς άλλος στην ιστορία του Χριστιανισμού, τους δρόμους προς τη σωτηρία αλλά και την οργάνωση της ζωής τους, σύμφωνα με το Πνεύμα του Χριστού για τον Οποίον αγωνίσθηκε και θυσιάστηκε.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Προς τη Νέα Δημοκρατία

“ …ὅπως ἂν ἐκ τῶν σφαλμάτων ὠφελοῖντο… ”

Πέρασε ένας μήνας από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου 2010. Είναι λοιπόν ο χρόνος κατάλληλος για την προσεκτική, ψύχραιμη και σε βάθος ανάλυση των αποτελεσμάτων για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Από την ανάλυση αυτή θα προκύψουν τα λάθη και οι παραλήψεις που έγιναν στο Νομό Κορινθίας από το κόμμα της Ν.Δ. όσον αφορά τις εκλογές για τους Δήμους. Παραλείψεις και λάθη που έφεραν την Ν.Δ. να κερδίζει μόνο ένα (1) Δήμο (τον Δήμο Βέλου – Βόχας) από τους 6 Καλλικρατικούς ήτοι ποσοστό 17%. Ποσοστό άκρως θλιβερό για τη Ν.Δ..

Οι κύριοι λόγοι οι οποίοι μας οδήγησαν στο απαράδεκτο αυτό ποσοστό, στην μεγάλη ήττα, είναι κατά τη γνώμη μου οι κάτωθι:

1. Δεν υπήρξαν και σίγουρα δεν δραστηριοποιήθηκαν αντίστοιχα

κομματικά όργανα, τα οποία θα δέχονταν τις υποψηφιότητες των ενδιαφερομένων για τους Δήμους. Τα όργανα αυτά, θα μπορούσαν με μια γνωστή εκ των προτέρων διαδικασία και γνωστά εκ των προτέρων κριτήρια να επιλέξουν και να προτείνουν την σειρά των υποψηφίων στη μελλοντική αναμέτρηση.

Αυτή η διαδικασία στα συγκεκριμένα όργανα, δεν υπήρξε. Και σε οποιαδήποτε κόμμα, αλλά ακόμα περισσότερο στα κόμματα εξουσίας, οι διαδικασίες καταδείχνουν το βαθμό Δημοκρατικής Λειτουργίας του κόμματος. Γιατί Δημοκρατία είναι οι διαδικασίες. Η Γραμματεία Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Ν.Δ. όχι μόνο δεν έλαβε γνώση των αιτήσεων αλλά έδειξε στις συναντήσεις που έγιναν, εντελώς διαφορετική θέση από αυτή που επικράτησε. π.χ. Πλήρης άγνοια και εντελώς αντίθετη άποψη του κ. Αδραχτά στις αποφάσεις του κ. Μιχαλολιάκου κατά τη συνεδρίαση στην Κόρινθο.

2. Η τοποθέτηση του κ. Μιχαλολιάκου ως υπεύθυνος για την επιλογή

των υποψηφίων υπήρξε για την περιοχή μας και όχι μόνο, ιδιαίτερα ατυχής. Ο ίδιος πρότεινε και ο ίδιος μόνος του αποφάσιζε. Δεν κατανοώ τόσο εγώ όσο και οι παρευρισκόμενοι στις συγκεντρώσεις των Αυτοδιοικητικών από όλη την Πελοπόννησο στην Τρίπολη, ποιος ο λόγος να μας καλέσουν δυο φορές να παραστούμε, να συζητήσουμε και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Υποτίθεται ότι τα συμπεράσματα θα γινόντουσαν αποδεκτά από το κόμμα, μια και αυτά ήσαν συμπεράσματα μετά από διάλογο, της κομματικής βάσεως. Όχι μόνο αγνοήθηκαν αλλά οι συγκεντρώσεις αυτές, εντελώς άγονες στη χρήση τους, στοίχισαν σ’ όλους χρήμα και χρόνο.

Ο κ. Μιχαλολιάκος, ο οποίος παρευρισκόταν αγνόησε και ο ίδιος τελείως αυτά τα συμπεράσματα. Συγχρόνως δεν ακολούθησε τη στοιχειώδη δημοκρατική διαδικασία για την επιλογή των υποψηφίων. Ούτε έδειξε τον ελάχιστο σεβασμό στους υποψηφίους. Η ενημέρωση μας υπήρξε καθ’ όλα ελλιπής, από μια θολή και μεσονύκτια ανακοίνωση, η οποία δεν είχε το κύρος του κόμματος, μάθαμε ποιος θα είναι ο υποψήφιος του κόμματος της Ν.Δ. στο Δήμο Κορινθίων. Και μιλάω πάντοτε για ανάθεση της υποψηφιότητας. Ανάθεση η οποία ήταν μακρά των αναγκών και επιλογών της κοινωνίας και απερρίφθη με συντριπτικό τρόπο ποσοστό από την Κορινθιακή κοινωνία. Όλος ο τρόπος του κ. Μιχαλολιάκου θύμιζε φασιστοειδή διαδικασία και συμπεριφορά του αποφασίζουμε και διατάσουμε άλλων εποχών. Η απόρριψη του πολιτικού συστήματος από την ελληνική κοινωνία είναι εν μέρει κατάκτηση τμήματος του πολιτικού κόσμου της χώρας μας.

3. Η συνεργασία με το γραφείο του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας

“υπήρξε όνειρο θερινής νυκτός”. Ακόμα αναμένω στο ακουστικό να με δεχθεί ο Διευθυντής κ. Αρβανιτόπουλος ή οποιοσδήποτε άλλος από το γραφείο του Προέδρου κ. Σαμαρά. Αίτημα για συνάντηση και ενημέρωση υπέβαλλα για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2010 στο γραφείο του κ. Προέδρου. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις αυτό δεν έγινε δεκτό. Το αίτημα αυτό αναφέρθηκε και στον ίδιο τον κ. Αρβανιτόπουλο την Κυριακή του Πάσχα, στο στρατόπεδο της Κορίνθου, όταν συνόδευε τον Πρόεδρο κ. Σαμαρά. Παρά την υπόσχεση του και τις συνεχείς, στην συνέχεια, οχλήσεις μου δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

4. Στην επιλογή των υποψηφίων της Ν.Δ. για το Δήμο Κορινθίων και όχι

μόνο, καθοριστική και μοιραία για το κόμμα, υπήρξε η συμμετοχή του κ. Κόλλια. Ο κ. Κόλλιας μοναδικός βουλευτής της Ν.Δ. στο Νομό, σε ένα πολύ δύσκολο πράγματι ρόλο, απεδείχθη κατώτερος των περιστάσεων. Αντί να έχει μια αξιοπρεπή παρουσία, σε ίση απόσταση από όλους του υποψηφίους, αυτός είχε προκρίνει τους υποψηφίους που θα στήριζε, προτού καν ανακοινωθούν. Αντί λοιπόν να ενώνει τους υποψηφίους, τους διαχώριζε. Αντί να γεφυρώνει αντιθέσεις, τις μεγάλωνε. Αντί να συνθέτει, διέλυε τις σχέσεις και σε προσωπικό και σε πολιτικό επίπεδο.

Ο ίδιος, πιθανόν με μια περιορισμένη ομάδα του, έπαιξαν ένα παιχνίδι το οποίο μας οδήγησε στην πανωλεθρία για το κόμμα της Ν.Δ. στο Νομό, στο 17%. Τελικά επικράτησε η προσωπική του πολιτική. Με στόχο να προσπορίζεται προσωπικό κέρδος και να δημιουργεί τον προσωπικό του στρατό από στελέχη υποψήφιους στο Νόμο. Και πράγματι πολύ πριν χρονικά δοθεί και ανακοινωθεί το χρίσμα για το Δήμο Κορινθίων ο ίδιος έπαιρνε τηλέφωνο στους οπαδούς και στα μέλη της Ν.Δ. υπέρ του τελικού υποψηφίου της Ν.Δ.. Για να ενισχύσει τις απόψεις του και να δημιουργήσει ευνοϊκό κλίμα γι’ αυτόν , διέδιδε ψευδείς πληροφορίες και ανακρίβειες. Πληροφορίες οι οποίες τελικά στην πράξη απεδείχθησαν ψευδείς.

Η συμμετοχή του δεν περιορίσθηκε μόνο στο Δήμο Κορινθίων. Επεκτάθηκε και στους άλλους Δήμους της Κορινθίας, ανασύροντας υποψηφίους τους οποίους είχε απορρίψει η κοινωνία σε παλαιότερες εκλογές. Τους έπεισε να είναι ξανά υποψήφιοι και όπως ήταν επόμενο και φυσικό απορρίφθηκαν πάλι από την κοινωνία.

Και εδώ κύριος στόχος και σκοπός το προσωπικό του πολιτικό συμφέρον και όχι της παράταξης την οποία υπηρετούμε.

5. Ο Γραμματέας του κόμματος κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος υπήρξε καθ’ όλη την διάρκεια ένας άψογος Πόντιος Πιλάτος.

6. Αγνοήθηκε παντελώς και μάλλον δεν ζητήθηκε καν η γνώμη των

κομματικών οργάνων του Νομού, ΝΟΔΕ, ΟΝΝΕΔ και άλλα. Τα εκλεγμένα μέλη των οργάνων αυτών έχουν σαφή γνώση προσώπων και καταστάσεων στο Νομό και θα μπορούσαν να περιορίσουν και πιθανόν να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες.

7. Τα λάθη όμως συνεχίστηκαν και σε υψηλότερο επίπεδο, από την

Ηγεσία του κόμματος. Η παρουσία του Προέδρου κ. Σαμαρά στην Κόρινθο επί διήμερο δεν βοήθησε τα πράγματα. Απεναντίας έγινε αφορμή για κριτική στη συμπεριφορά του να ταυτίζεται με έναν υποψήφιο, αγνοώντας τα κομματικά όργανα και τους ανθρώπους, στους οποίους ο ίδιος σε παλαιότερες καταστάσεις και εποχές απευθυνόταν.

Συγχρόνως οι Αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να παραμένουν, όσο είναι δυνατόν, εκτός και μακριά της τρέχουσας πολιτικής. Οι τοπικές κοινωνίες γνωρίζουν, κάλλιον όλων, τι πρέπει να κάνουν.

Αυτές είναι μερικές από τις πολλές διαπιστώσεις που οδήγησαν το κόμμα μας, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας σε ήττα. Ήττα η οποία γίνεται μεγαλύτερη μια και οι συνθήκες και το γενικότερο περιβάλλον ευνοούσαν το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Από εδώ και πέρα, πρέπει από όλους μας να βγουν τα κατάλληλα συμπεράσματα για να μην οδηγηθούμε πάλι στα ίδια αποτελέσματα. Η δημοκρατική Λειτουργία στο κόμμα, η επαφή με τη βάση, ο σεβασμός στον απλό ψηφοφόρο, η συμμετοχή της βάσεως στην κοινή προσπάθεια, ο αληθινός λόγος, το δικαίωμα στη διατύπωση είναι μερικά από αυτά που επιβάλλεται να γίνουν. Διότι εκεί που λαλείται η Αλήθεια, εκεί υπάρχει το όραμα, η προοπτική, η ελπίδα και η τελική επιτυχία.

Με αυτές τις σκέψεις και με μοναδικό στόχο την καλή λειτουργία του κόμματος μου, το οποίο υπηρετώ επί δεκαετίες, καταθέτω τις προσωπικές μου απόψεις, απόψεις οι οποίες εκπορεύονται μεν από το προσωπικό μου βίωμα, αποκαλύπτουν όμως τις αδυναμίες του κόμματος και την περιορισμένη συνοχή των μελών.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Νομαρχιακός Σύμβουλος – Πρώην Αντινομάρχης

Νομού Κορινθίας

''Με ένα λουλούδι στο χέρι''

της Παυλίνας Μπεχράκη

Η Παυλίνα Μπεχράκη είναι αληθινή ποιήτρια. Γράφει ποιήματα αληθινά και όχι ποιητικόμορφα αφιερώματα.

Ούτε αυτά αποτελούν στιχουργημένους στοχασμούς (βιωματικούς ή εποπτικούς). Ακόμα – πράγμα σπάνιο για την εποχή μας – είναι χαρούμενη, ήρεμη, αισιόδοξη.

Η έμπνευση είναι καθαρή και αγνή, ο δε λόγος φωτοχαρής. Η γλώσσα είναι επιμελημένη και ρέει με άνεση, ο στίχος είναι αρμονικός. Οι εικόνες που προβάλλονται είναι ειδυλλιακές χωρίς να στερούνται λυρικότητος και χάριτος. Τα έργα της αποτελούν επιτυχημένο συνδυασμό δόκιμης σύζευξης της απλότητας της καθημερινής ζωής και του ονείρου, της πραγματικότητας και της καλλιτεχνικής φαντασίας.

Η ποιήτρια αισθάνεται η ίδια την ευλογία του ποιήματος, μέσα από αυτό αποκαλύπτει τον τρόπο έμπνευσης και την αποτύπωση της σκέψης της. Τα ποιήματα δεν απευθύνονται μόνο στους άλλους, απευθύνονται και στην ίδια και κατευθύνονται προς τα έξω. Μας μεταφέρει στο πατρικό σπίτι της ποιήτριας, με διάχυτη την αίσθηση της θαλπωρής, της φιλοξενίας και της αρχοντιάς (ουσιαστικά και μεταφορικά). Η ποιήτρια δεν εκφράζει ψυχικές διαθέσεις και καταστάσεις σε απομόνωση. Έχει σαφή αναφορά και αναφέρεται στην πραγματικότητα.

Ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις που στο ποίημα της προβάλλονται προσωπικές στιγμές, προσωπικά βιώματα, αυτές δεν αποτελούν μονολόγους ή είναι αυτοεξομολόγηση. Απεναντίας είναι ποιητική επικοινωνία η οποία επιτελείται σε μια ευρύτερη αντίληψη για τον άνθρωπο, για την κοινωνία, για τον κόσμο. Προς τούτο χρησιμοποιεί ισχυρά εκφραστικά μέσα τα οποία συνδέουν το προσωπικό στοιχείο με το ανθρώπινο. Έτσι παρατηρείται σύμπτωση του υποκειμενικού της χώρου με τον αντικειμενικό.

Ακόμα η χαρούμενη διάθεση που την διακρίνει γίνεται απλός λόγος. Τα αισθήματα της γίνονται γόνιμη βροχή, τα οποία ποτίζουν το χαρτί και το σώμα της ποιήτριας. Στις λέξεις βάζει ήχους και χρώματα. Ο ποιητικός λόγος είναι ερωτικά δεμένος με την εικαστική γραφή. Έτσι γράφει το φως.

Το κείμενο συντελεί στη δημιουργία χρωματικών – ηχητικών εναλλαγών που προκαλούν γόνιμες συναισθηματικές καταστάσεις στον ποιητή και προσφέρουν αντίστοιχες στους ακροατές. Παίρνει λίγα, απλά και στοιχειώδη πράγματα, καθημερινά, τα συνθέτει και τα κάνει μεγάλα, με βαρύ συναισθηματικό φορτίο. Παράλληλα αντλεί στοιχεία από τους μεγάλους Έλληνες τραγικούς, ιδιαίτερα από τον Αισχύλο.

Η μεγάλη γκάμα των θεμάτων των ποιημάτων διακρίνεται από εσωτερική και εξωτερική ευελιξία. Όλα όμως εκπέμπουν ήθος και δημιουργούν σταθερό κλίμα πνεύματος και ήθους, κλίμα προσωπικό, πρωτότυπο, εκλεκτής πνευματικής ποιότητας. Με τα στοιχεία αυτά κατορθώνει να υποκινήσει ένα διαισθητικό άνοιγμα της ψυχής του αναγνώστη και να την ελευθερώσει προς άλλες σκέψεις.

Καταλήγοντας μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ποίηση στιγμών της εσωτερικής ζωής της, στιγμών βιώματος ή επεξεργασίας του λυρικού εγώ. Ένός προσώπου που είναι φιλοσοφημένο με την έννοια της παιδείας και του συμβολισμού. Ενός προσώπου το οποίο έχει αυτοκαλλιεργηθεί με τα έργα του πνεύματος και της ομορφιάς των πινάκων. Γι’ αυτό ο ψυχισμός της, ή καλύτερα η εσωτερικότητα της, εκλεκτή σύνθεση ψυχισμού, ισχυρής πνευματικότητας και μυστικών αναπάλσεων, θα μπορούσε να συνδυασθεί και εκφρασθεί επάξια σε στίχους με μουσική εξαίσια, ή σε στίχους με ζωηρούς πίνακες όχι επίπεδους αλλά που δείχνουν και την τέταρτη διάσταση, δηλαδή το βάθος.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Οι Αρχαιότητες της Κορινθίας προκαλούν το έντονο ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και προβάλλονται στις Η.Π.Α.

Ο Απόστολος Ε. Παπαφωτίου έδωσε μια Διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Notre Dame στην “Πολιτεία Ιντιάνα Η.Π.Α.”, την Δευτέρα 22/11/2010.

Το θέμα της Διάλεξης ήταν «η Βασιλική του Αγίου Λεωνίδη στο Αρχαίο Λιμάνι του Λεχαίου».

Σε μια αίθουσα κατάμεστη από σπουδαστές και καθηγητές προβλήθηκαν και ακούστηκαν οι τελευταίες απόψεις για το σπουδαίο αυτό Μνημείο της Ύστερης Αρχαιότητας στη Κορινθία. Μετά τη διάλεξη ακολούθησε συζήτηση.

Πολλοί από τους παρευρισκόμενους έχουν έλθει στην Ελλάδα. Άλλοι έχουν πλέον στόχο να έλθουν και να επισκευθούν το Μνημείο..

Η πρόσκληση έγινε από τον καθηγητή Robin F. Rhodes Αρχαιολόγο και Αρχιτέκτονα, του τομέα της Αρχαιολογίας και του Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού του πανεπιστημίου Notre Dame .

ΙΣΘΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ - ΠΥΛΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

(Μια διαρκής ανάπτυξη)

Η “Νέα Πελοπόννησος” του Πέτρου Τατούλη έχει σοβαρά αναπτυξιακά σχέδια για κάθε νομό ξεχωριστά. Συνδέονται όμως αυτά και μεταξύ τους, αποτελώντας ένα δίκτυο σχεδίων, σε ένα ολοκληρωμένο Σχεδιασμό για όλη την Πελοπόννησο. Τα σχέδια αυτά αποτελούν, πολλές φορές, προϋπόθεση για την εφαρμογή των άλλων. Επηρεάζονται μεταξύ τους και αποτελούν κρίκους μιας ενιαίας αλυσίδας που αφορά ολόκληρη την Πελοπόννησο.

Ο Ισθμός της Κορίνθου είναι η πύλη της Πελοποννήσου. Απαιτεί ιδιαίτερο ολοκληρωμένο Σχεδιασμό πολλαπλών αναπτυξιακών δραστηριοτήτων. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών ανήκει στο Δήμο Λουτρακίου – Περαχώρας & Αγίων Θεοδώρων και το μικρότερο στο Δήμο Κορινθίων. Άρα η ανάπτυξη αυτή θα γίνει σε συνεργασία και με τους δυο Δήμους. Θα αφορά πολλές δραστηριότητες.

Η Διώρυγα της Κορίνθου, ανήκει πλέον στο Ελληνικό Δημόσιο, στην ΑΕΔΙΚ. Θα πρέπει η αξιοποίηση της και η εκμετάλλευση της να αποδοθεί σε ένα νέο φορέα, σε μια Ανώνυμη Εταιρεία με μετόχους. Αυτοί θα είναι, η ΑΕΔΙΚ, η Περιφέρεια, οι Δήμοι, όμοροι και άλλοι του Νομού Κορινθίας, θεσμικά όργανα, φορείς, αλλά και απλοί πολίτες.

Η εμπειρία και γνώση της ΑΕΔΙΚ πρέπει να αξιοποιηθεί. Βασικός στόχος αυτής θα είναι η συντήρηση της, με καίρια έμφαση στα πρανή και στην προστασία τους. Αυτό είναι και το κρίσιμο σημείο για την ύπαρξη και λειτουργία της Διώρυγας. Η τουριστική προβολή και αξιοποίηση της Διώρυγας με μια καινούργια αντίληψη είναι παράλληλος στόχος.

Στον Ισθμό πέρα από αυτό το ανθρώπινο τεχνολογικό θαύμα του 19^ου, την Διώρυγα, υπάρχει και το αντίστοιχο του 7^ου π.Χ. αιώνα, ο Δίολκος. Αυτός θα πρέπει να επισκευασθεί, μερικώς ανακατασκευασθεί όπου έχει καταστραφεί τμήμα του, να αποκαλυφθεί το υπόλοιπο τμήμα και να αποδοθεί στο κοινό.

Στις καταλήξεις αυτού ένα Μουσείο θα δείχνει τον τρόπο εκφόρτωσης και φόρτωσης των πλοίων πάνω στους ολκούς, τη διάνοιξη της διώρυγας και άλλα σχετικά. Συγχρόνως με σύγχρονα μουσειολογικά μέσα, θα προτείνεται η διαδρομή του και ο τρόπος λειτουργίας του.

Στη διαδρομή του υπάρχουν και έχουν μερικώς αποκαλυφθεί νεκροταφεία αρχαϊκής εποχής. Αυτά, αφού συντηρηθούν, θα αποδοθούν στο κοινό. Έτσι θα εξασφαλίζεται η μετακίνηση από τον ένα κόλπο προς τον άλλο ακολουθώντας της αρχαία διαδρομή.

Η Πειραματική Αρχαιολογία θα βοηθήσει σημαντικά αναπαραστώντας ένα πολεμικό πλοίο της εποχής, π.χ. τριήρη, να μετακινείται πάνω σε σύστημα ολκών, δια του Διόλκου προς τους κόλπους.

Συγχρόνως στην έκταση παράλληλα στην υπάρχουσα διώρυγα μήκους περίπου 5,5 χλμ. θα δύναται να αναπτύσσονται σχετικές δραστηριότητες, καταστήματα , εμπορικά κέντρα, καταστήματα αναψυχής. Ακόμα επί του εδάφους δύναται να αναπαρασταθεί υπό κλίμακα ο Δίολκος, η διάνοιξη της διώρυγας, η χρήση αυτών, το Εξαμίλιο τείχος και άλλες κατασκευές.

Σε μια πιο τολμηρή αντίληψη, θα μπορούσε να γεφυρωθεί η διώρυγα με μια γέφυρα – κατασκευή, της οποίας τμήματα του οδοστρώματος να επιτρέπουν την θέα των πλοίων που διέρχονται κάτωθεν αυτής στο νερό. Αυτή η δυνατότητα θα έκανε μοναδική τη διώρυγα σε όλο τον κόσμο.

Η τουριστική αξιοποίηση του Ισθμού, θα περιέχει όλες τις ιστορικές περιόδους της Κορινθίας και της Πελοποννήσου. Στη στενή αυτή λωρίδα ξηράς, ένας λαιμός, έλαβαν χώρα μοναδικά ιστορικά γεγονότα, ισόβιοι αγώνες, μάχες. Με κάποιο τρόπο, π.χ. εικονική πραγματικότητα, αυτά πρέπει να προβάλλονται και να διατίθενται προς θέαση.

Και αυτός ο σχεδιασμός θα είναι τμήμα του γενικότερου σχεδιασμού που θα αφορά τη σύνδεση σημαντικών αρχαιολογικών χώρων της Κορινθίας. Αυτός θα είναι και ο Στρατηγικός Στόχος των αναπτυξιακού Σχεδίου της Νέας Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της πόλεως Λουτρακίου προβλέπονται για την περιοχή του Ισθμού, εκατέρωθεν της Διώρυγας, ζώνες ποικίλλων ενδιαφερόντων. Έτσι χαρακτηρίζονται περιοχές από τη χρήση τους, όπως και ζώνες προστασίας των πρανών της διώρυγας, ζώνες τουριστικών δραστηριοτήτων και ζώνες ανεγέρσεως καταστημάτων.

Εκείνο όμως που απαιτείται για την συνεχή και αισθητικά άριστη ανάπτυξη της περιοχής είναι ένα Διαχειριστικό Σχέδιο. Αυτό θα είναι ο κανονισμός κάθε δραστηριότητας της περιοχής του Ισθμού. Θα προβλέπονται για κάθε χρήση αντίστοιχες παραδοχές και προδιαγραφές οι οποίες πρέπει να εφαρμόζονται. Έτσι θα εξασφαλίζεται το ομοιόμορφο και το αρμονικό κάθε επέμβασης. Για τον καθορισμό των προδιαγραφών λαμβάνονται υπ’ όψιν ο χαρακτήρας, η μορφή και οι χρήσεις που θέλουμε να έχει η περιοχή του Ισθμού.

Εκείνο όμως που πρέπει να τονισθεί είναι η ταυτότητα του Ισθμού μέσα από τη διαδρομή του χρόνου. Σε μια περιοχή που φέρει ένα τεράστιο ιστορικό φορτίο. Σε αυτήν έχουν συμβεί ιστορικά γεγονότα, μάχες, ανθρώπινες επεμβάσεις, τεχνολογικά θαύματα.

Συγχρόνως η περιοχή είναι ένα ζωντανό εργαστήρι Γεωλογίας. Στα πρανή της διώρυγας αποτυπώνονται οι γεωλογικές και σεισμικές δράσεις. Είναι ορατά τα σεισμικά ρήγματα, ορατές εκφράσεις σεισμικών γεγονότων που συμβαίνουν στην περιοχή.

Η προσέγγιση λοιπόν της περιοχής αυτής είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Πρέπει να είμασθε πολύ προσεκτικοί. Πάντοτε με στρατηγικό στόχο , τι και πως θέλουμε την περιοχή του Ισθμού. Τι ανάπτυξη θέλουμε και πως θα υλοποιηθεί αυτή. Συγχρόνως απαιτείται διεπιστημονική προσέγγιση. Μια ομάδα εργασίας επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων, έχοντας υπ’ όψιν τον τελικό στόχο την Αξιοποίηση της περιοχής του Ισθμού θα καταλήξει σε συμπεράσματα. Θα απαιτηθούν κατασκευές έργων υποδομής, ήπιες επεμβάσεις στο ανάγλυφο του εδάφους και μέτρα προστασίας. Έτσι η περιοχή θα είναι έτοιμη να δεχθεί ουσιαστικές επεμβάσεις για την ανέγερση των προβλεπόμενων κτιρίων και άλλων κτισμάτων.

Οι ποικίλες χρήσεις της περιοχής, θα είναι αρμονικά συνταιριασμένες έτσι ώστε να συμβολίζουν πάντοτε ιστορικές περιόδους της περιοχής. Δεν θα αγνοούνται όμως οι σημερινές ανάγκες και η κάλυψη αυτών. Όλα αυτά τα ανωτέρω θα συνάδουν και θα ελέγχονται από το Διαχειριστικό Σχέδιο του Ισθμού. Αυτό θα περιέχει όλες τις δυνατότητες αξιοποίησης του Ισθμού, αποκλείοντας οποιαδήποτε άλλη.

Η εφαρμογή όλων των προδιαγραφών και των παραδοχών στην περιοχή είναι το υπόβαθρο για να μπορέσει η περιοχή του Ισθμού να αναπτυχθεί συνολικά κατά αρμονικό τρόπο. Η ταυτότητα της θα είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων περιοχών. Αυτή θα υλοποιείται και θα επιδεικνύεται συνεχώς.

Συγχρόνως η γεωγραφική της θέση ως Πύλη της Πελοποννήσου θα δείχνει, θα αποδεικνύει την νέα περιφερειακή – Κορινθιακή αντίληψη για αειφόρο ανάπτυξη αρμονικά ενταγμένη στο γενικότερο περιβάλλον.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

με το Συνδυασμό “ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ”

του Υποψ. Περιφ. ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ

''Μιχάλης Γκανάς - Ο Τσαμαντιώτης Ποιητής''

Εσωτερικοί μετανάστες η οικογένεια μου, όπως πολλοί Τσαμαντιώτες, ροβολήσαμε προς τα πεδινά, στη φιλόξενη Κορινθία, μετά την λήξη του Εμφυλίου Πολέμου το 1951.

Στην πολύπαθη Μουργκάνα ο πόλεμος κράτησε περισσότερο από τα άλλα μέρη. Εμείς είμασθε από τους τυχερούς. Οι “άτυχοι” οδηγήθησαν από το Τσαμαντά στη “μέσα”.

“Μέσα”, στην περιοχή του Τσαμαντά, ονομάζουμε την Αλβανία. Ο πατέρας μου και η μάνα μου (και οι δυο πλέον αείμνηστοι) σχεδόν κάθε μέρα μας μιλούσαν για τους φίλους και συγγενείς που κατέληξαν “μέσα”. Όλοι είχαν τέτοιους που χωρίσθηκαν χωρίς τη θέληση τους και βρέθηκαν στα ξένα.

Από τη “Λακότρυπα” του Τσαμαντά, (μια σπηλιά που έβγαινε στην Αλβανία) οδηγήθησαν σιωπηλοί, αμίλητοι και σε σειρά κατ’ ευθεία στην Αλβανία. Μερικοί στο Δυρράχιο, άλλοι στη Σκόνδρα. Από εκεί φορτώθηκαν ο ένας πάνω στον άλλο σε φορτηγά πλοία. Διέπλευσαν τη Μεσόγειο, πέρασαν τα στενά του Γιβραλτάρ, τα στενά της Μάγχης και κατέληξαν στη σκούρα πόλη και λιμάνι του Γκτάνσκ στην Πολωνία. Εκεί μοιράστηκαν. Οι πιο τυχεροί στις πόλεις της Ευρώπης, Βουδαπέστη, Πράγα, Ανατολικό Βερολίνο, Βαρσοβία, Βουκουρέστι. Οι πιο άτυχοι στη Ρωσία, στη Τασκένδη και στο βορρά.

Στην Ουγγαρία κατέληξε μικρό παιδί ο Μιχάλης Γκανάς. Ανήκε στους τυχερούς. Γύρισε πίσω δεκάχρονος, στην Ελλάδα το 1954. Το 1962 μεταναστεύει, εσωτερικά, για δεύτερη φορά στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου. Κάτι που δεν ολοκλήρωσε ποτέ.

Στη “Μητριά Πατρίδα” διήγημα του 1981 αφηγείται τη βιογραφία του. Διακρίνεται το μόνιμο αίσθημα του ξένου στον τόπο του, στην Ελλάδα, όπου η ίδια διώχνει άκαρδα τα παιδιά της.

Από το 1962 ζει με την οικογένεια του στην Αθήνα. Βιβλιοπώλης στη Δωδώνη, για μια 15ετία, συνεργάστηκε αργότερα με την Κρατική Τηλεόραση ως σεναριογράφος και επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών.

Ποιήματα του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες και ξένους συνθέτες ( Μ. Θεοδωράκης, Ν. Μαμαγκάκης. Ν. Ευδάκης, Ν. Κυπουργός, Δ. Παπαδημητρίου, G. Bregovic, A. Dinkjan και άλλοι).

Μετέφρασε τις “Νεφέλες” του Αριστοφάνη για το Θέατρο Τέχνης “Κάρολος Κουν” και τους “Επτά επί Θήβας” του Αισχύλου για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πατρών.

Το περιβάλλον, ο Τσαμαντάς, η Ήπειρος, οι αναγκαστικές περιπλανήσεις, οι μεταναστεύσεις επέδρασαν δραστικά στον ποιητή. Τα παλιά βιώματα αποτελούν και γίνονται πηγή έμπνευσης και συγκίνησης. Αισθήματα και Συγκινήσεις οι οποίες συσσωρεύονται για μακρό χρονικό διάστημα, αναδύονται και ξεπετιόνται ζωντανά και ορμητικά. Γαλήνη, ηρεμία και παραμυθία μας χαρίζει απλόχερα ο ποιητής. Ο ποιητής κινείται σε δύο κόσμους, χωρίς να τους μπερδεύει. Στον καθημερινό κόσμο της βιοπάλης και στον κόσμο της αναζήτησης και της δημιουργίας. Αυτό είναι Ηπειρώτικη αρετή.

Είναι ο ποιητής των λίγων λόγων και της μεγάλης σιωπής. Το περιβάλλον του Τσαμαντά και της Μουργκάνας με τις ιστορικές μνήμες, καθόρισαν και το μέγεθος του. Τον εσέμνυνε, τον έμαθε να σιωπά (8 χρόνια σιωπής από το 1981-89). Τον έμαθε να λέει λίγα, να είναι ακριβής, λιτός χωρίς πολλά στολίδια. Έτσι στέρεος ο ίδιος, στέρεα στηρίζεται, από τη μια μεριά στην Ηπειρώτικη Παράδοση, στον γενέθλιο τόπο και από την άλλη στέρεα πατάει και διαλέγεται με τους ποιητές του Μεσοπολέμου, με αποτέλεσμα τα θαυμαστά έργα του.

Κριτική, πολύ πιο δόκιμη, θα κάνουν οι λογοτέχνες και οι ειδικοί. Εμένα θα μου επιτρέψετε να τελειώσω με ένα μικρό πεζό, αντιπροσωπευτικό έργο από το βιβλίο “Τα χέρια”, "μικρές και πολύ μικρές ιστορίες γυναικών". Για μένα, το πεζό αυτό είναι μια πραγματική μαθητεία:

…“Ανεγνώρισα τα χέρια της μάνας μου, όπως κάποιος άλλος θα αναγνωρίσει και αυτός τα χέρια της μάνας του και της γιαγιάς του. Χέρια που κατέληξαν άνεργα, αλλά ποτέ δεν ήταν ξεραμένα”…

Το έργο αυτό είναι αντιγραφή της ζωής, είναι ο τρόπος που μιλάει μια γριά, κάθε δουλεμένη γριά στο χωριό. Εσωκλείει τη σοφία της ζωής και διδάσκει την εγκαρτέρηση.

Είναι λοιπόν η ίδια η ζωή, πιο ποιητική από τους ίδιους τους ποιητές. Αρκεί να την δούμε και να την ακούσουμε.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

στό συνδυασμό 'Νέα Πελοπόννησος'

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης.

''Ορέστης'' του Γιάννη Ρίτσου

Ο “Ορέστης” του Γιάννη Ρίτσου είναι ποίημα - δραματικός μονόλογος, από την Συλλογή «Τέταρτη Διάσταση». Ο Ρίτσος άρχισε να εργάζεται πάνω σε αυτό το έργο το 1962 και το ολοκλήρωσε το 1966.

Είναι εμπνευσμένο από την αρχαία Ελληνική Δραματουργία και ειδικά από τον Μύθο των Ατρειδών. Ο Ορέστης αυτός στάθηκε πηγή έμπνευσης για τους μεγάλους τραγικούς. Η μοναδική τριλογία που διασώθηκε φέρει το όνομα “Ορέστεια” και είναι του Αισχύλου. Αντίστοιχο έργο με τον τίτλο “Ορέστης” έγραψε ο Ευριπίδης.

Το έργο έχει ως υπόθεση την επιστροφή του Ορέστη στο Άργος. Είχε λάβει εντολή από το Μαντείο των Δελφών, όταν ενηλικιωθεί να έλθει στο Άργος για να σκοτώσει την μητέρα του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο. Συνοδό και συνεργό στο καθήκον αυτό είχε των πιστό του Πυλάδη. Σύμμαχο την αδελφή του Ηλέκτρα, η οποία ζούσε για να εκδικηθεί, να ξεπληρώσει το φόνο με φόνο.

Το έργο λαμβάνει χώρα μπροστά στα Προπύλαια των Μυκηνών, σε χρόνο που δεν έχει σκοτώσει τη μητέρα του και τον εραστή της. Ο Ορέστης εξομολογείται στον αφοσιωμένο φίλο του Πυλάδη τις αμφιβολίες που έχει. Αυτό αποτελεί τον κεντρικό ιστό του έργου. Στο έργο παρουσιάζεται διαφορετικός από αυτό των μεγάλων τραγικών. Έχει διαφορετικές απόψεις από αυτές της αδελφής του Ηλέκτρας.

Δεν πιστεύει ότι με ένα ακόμα θάνατο, θα δικαιωθεί και θα ησυχάσει το Άργος. Παρουσιάζεται όλη η τραγικότητα του Ήρωα, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με το καθήκον του το οποίο επιβάλλουν η καταγωγή του, η κοινωνία, ο Μύθος. Αυτό το καθήκον είναι εντελώς διαφορετικό από τα συναισθήματα του και την προσωπική του θέση, για τους ανθρώπους.

Μήπως είμασθε “ευτυχισμένοι στη στενή μας δικαιοσύνη”; Μήπως το δικό μας εαυτό και τα δικά μας όρια είναι που δεν μπορούμε να υπερβούμε; Η σύγκρουση κι το δίλημμα του Ορέστη μεταξύ της ελευθερίας του και της εκτέλεσης των καθηκόντων που του επιβλήθηκε ως φορέας κοινωνικής πράξεως.

Ο Ήρωας διαπιστώνει ότι είναι ένα εκτελεστικό όργανο της επαλήθευσης του Μύθου. Μύθος ο οποίος και μετά την επαλήθευση του δεν θα αφήσει πίσω του τίποτα. Πάντως ο Ήρωας παρά τις αμφισβητήσεις του δεν τον ανατρέπει. Στο τέλος επικρατεί ο ισχυρός, δηλαδή ο Μύθος.

Το έργο, υψηλής σύλληψης και ευρηματικής παρουσίασης ,παρουσιάσθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία από την Σικυώνια Σκηνή στο εσωτερικό των αποθηκών ΑΣΟ (Σικυώνος) Κιάτου, σε δύο παραστάσεις, το Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010 και την Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010.

Η σκηνοθεσία και η γενική επιμέλεια ανήκουν στον Γιώργο Καρβουτζή.

Στο ρόλο του 20χρονου Ορέστη ο Νίκος Μπράβος μας μετέφερε μέ άριστο τρόπο όλη την αμφιβολία και αμφισβήτηση του έργου. Ο αμίλητος Πυλάδης Τάκης Αθανασόπουλος, καθόλα ομιλητικός με τη θέση του και την στάση του σώματος του, συντρόφευε έντεχνα τους λόγους του Ορέστη. Η Ηλέκτρα στο πρόσωπο της Χριστίνας Δαλαμάγκα συντηρούσε με τη σπαρακτική της οιμωγή την οργή και υπενθύμιζε συνεχώς την υποχρέωση του Ορέστη. Η Μουσική επιλογή του Καρβουτζή, από το έργο του Ξαρχάκου “Το Δίκτυ” σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Εμβόλιμο τραγούδι από την Βασιλική Μιχαλούς. Κιθάρα ο Κυριάκος Ιωαννίδης.

Ήταν μια παράσταση καλοδουλεμένη από τον σκηνοθέτη μέ γνώση καί ευαισθησία, με ηθοποιούς που βιώνουν τους ρόλους τους. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μεγάλες παραστάσεις των Αθηναϊκών Σκηνών.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

με το Συνδυασμό “ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ”

του Υποψ. Περιφ. ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ

Γιατί με τον Πέτρο Τατούλη

Επειδή

το Πρόγραμμα “Καλλικράτης” είναι και προσφέρει μια ιστορική ευκαιρία για ανάπτυξη, η οποία θα προέλθει από την ίδια την κοινωνία και όχι από την κεντρική Εξουσία.

Επειδή

ο Νέος αιρετός Περιφερειάρχης πρέπει να πιστεύει, να ενστερνίζεται αυτή την αντίληψη και να κινείται σε αυτή και με αυτή.

Επειδή

αποκτούνται νέοι άνθρωποι, με έμπνευση, ιδέες, τόλμη, ανατρεπτικές αντιλήψεις, αποφασιστικότητα και όχι της σειράς, του συρμού, των προσωπικών συμφερόντων και της συναλλαγής.

Επειδή

τα προβλήματα δεν έχουν χρώματα και απαιτούν προσπάθεια και έργο από όλους, από όλη την κοινωνία.

Επειδή

πρέπει επιτέλους να απογαλακτισθούμε από τα κόμματα, τις κομματικές επιδιώξεις, τους κομματικούς υπολογισμούς. Αρκούν και περισσεύουν τα κόμματα στις εθνικές εκλογές.

Επειδή

στη δύσκολη εποχή που ζούμε, εποχή πτώσεως και παρακμής, απαιτούνται όλες οι δυνάμεις της κοινωνίας για την προκοπή και ανάπτυξη και όχι μόνο τα δημιουργήματα του κομματικού σωλήνα.

Δια ταύτα

Ακολουθώ, στηρίζω και υποστηρίζω, με όλες μου τις δυνάμεις στο ανηφορικό αυτό δρόμο, στο δύσκολο αλλά γοητευτικό ταξίδι, τον Πέτρο Τατούλη ως μέλος του Συνδυασμού του.

Όλοι μαζί αγωνιζόμαστε και εργαζόμαστε, για την ανάπτυξη, της Κορινθίας, της περιφέρειας, για Κορινθιακή και περιφερειακή αντίληψη, σ’ ένα πλαίσιο όπου η Πολιτική θα συμπίπτει με την Ηθική. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να ξεφύγουμε από την κρίση και παρακμή.

Στα καθ’ ημάς

Η ενασχόληση του Νομάρχη κ. Ταγαρά για δυο (2) τετραετίες ήσαν υπεραρκετές να δείξει τις ικανότητες και τις δυνατότητες του.

Όφειλε να δημιουργήσει τις συνθήκες για την ανανέωση και την ανάδειξη νέων ικανών προσώπων. Πράγμα το οποίο δεν γίνεται με την εκ νέου – παρά τις αντίθετες δηλώσεις του – υποψηφιότητα του.

Εξ΄ άλλου εδώ και ένα χρόνο, η θέση μου ήταν σαφής και συγκεκριμένη. Δεν θα είμαι υποψήφιος με τον Ν. Ταγαρά σε σχήμα στο οποίο θα είναι ο ίδιος επικεφαλής .

Αυτή η θέση μου είχε λεχθεί σε σύσκεψη η οποία είχε γίνει στη Νομαρχία με όλους τους συμβούλους της πλειοψηφίας. Αυτή τη συγκεκριμένη θέση, συνεπής προς τα λεχθέντα – σε αντίθεση με πολλούς άλλους – ακολουθώ και λέω το μεγάλο και δύσκολο ΝΑΙ στις προκλήσεις, ως αντίδωρο και χρέος προς την Κορινθιακή κοινωνία.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

με το Συνδυασμό “ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ”

του Υποψ. Περιφ. ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Εκδηλώσεις Μνήμης 2010

Όλες οι καλές και πολλές εκδηλώσεις της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου προσφέρoυν μνήμες, θύμησες και αναφορές.

Μνήμες και θύμησες διότι μας θυμίζουν τις χαμένες και όχι λησμονημένες πατρίδες. Και δεν μπορεί οι πατρίδες να είναι “χαμένες” όταν υπάρχουν άνθρωποι που τις θυμούνται και τιμούν. Αυτοί είναι οι άνθρωποι της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου, οι οποίοι πάντοτε μέσα από τις εκδηλώσεις καταγράφουν πολύτιμη συλλογική μνήμη. Αποτυπώνουν τη μνήμη τους σ’ αυτό το ευλογημένο μέρος, την Κορινθία.

88 χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή οι εκδηλώσεις αυτές είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στον Ελληνισμό της Ανατολής. Ένας Ελληνισμός που μεγαλούργησε, επινόησε και πρόσφερε στους λαούς της Ευρώπης και της Οικουμένης καθοριστικά στοιχεία πολιτισμού, πολιτικής και φιλοσοφίας.

Έπαυσε το 1922 ο Ελληνισμός να υπάρχει ως ενεργό υποκείμενο της Ιστορίας, στο δικό του γεωγραφικό χώρο. Χώρο που κατείχε για περισσότερο από 3.000 χρόνια. Αυτό τον Ελληνισμό πρόβαλλαν και ζωντάνεψαν οι εκδηλώσεις των “Μικρασιατικών 2010” της πόλεως Κορίνθου στο 3ήμερο 10 - 11 - 12 Σεπτεμβρίου 2010. Τιμήθηκε δε και η Γενοκτονία των Ελλήνων από το 1912 – 1923 στις 19 Σεπτεμβρίου 2010.

Κάθε εκδήλωση ήταν επιτυχημένη και αναφερόταν σε κάποιο γεγονός, ιδέα και δημιουργία. Η κάθε μια ήταν ξεχωριστή ψηφίδα ενός πολύχρωμου μωσαϊκού, που μαζί όλες συνέθεσαν το μωσαϊκό της Μικράς Ασίας. Υπήρχαν όλα, λειτουργίες, ομιλίες, Μουσική, εκθέσεις, παρελάσεις, θέατρο, χοροί και τραγούδια.

Τη φωτεινή γιορτή την λάμπρυνε ακόμα, η παρουσία της Κας Χόρτον. Η Κα Νάνσυ Χόρτον είναι κόρη του Γεωργίου Χόρτον, γενικού πρόξενου των Η.Π.Α. στην Ελλάδα το 1907.

Ο Κος Χόρτον ήταν διάπυρος φίλος της Ελλάδας. Την αγάπη αυτή απέκτησε τα χρόνια που υπηρετούσε στην Ελλάδα. Αυτή την αγάπη παρουσίασε με ιδιαίτερη καλλιέπεια και ποιητική έξαρση στα συγγράμματα του. Αυτός έκανε γνωστό τον αγώνα των Ελλήνων κατά των Τούρκων, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στις πολλές διαλέξεις που έδωσε σε πολλές πόλεις των Η.Π.Α. ανέφερε ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι μάχονταν για την απελευθέρωση της μικρής αλλά γενναίας πατρίδος τους από τους Τούρκους.

Αξίζουν συγχαρητήρια στο Διοικητικό Συμβούλιο της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου, στην πανάξια Πρόεδρο της Κα Βας. Ευστρατιάδου – Δημητροπούλου και στα μέλη αυτής. Όλοι μαζί εργάζονται αόκνως, μας κοινωνούν και μεταλαμπαδεύουν τον Ελληνικό Πολιτισμό της Ανατολής στην Κορινθία.

Αυτοί που ζουν εδώ ποτέ δεν εγκατέλειψαν τη μάνα γη, το γενέθλιο τόπο, την έφεραν μαζί τους στην Ελλάδα, στην Κορινθία. Αυτός ο πολιτισμός βρίσκει εύφορο έδαφος στην Κορινθία και αποδίδει γόνιμους και γλυκείς καρπούς. Η ξεριζωμένη γενιά έχει συνέχεια και διαδοχή στους νέους ανθρώπους, στα νέα παιδιά, που συνεχίζουν επάξια το έργο των μεγαλυτέρων.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

με το Συνδυασμό “ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ”

του Υποψ. Περιφ. ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ

''ΚΟΡΙΝΘΙΑ 2010'' - Μια επιτυχημένη Έκθεση

Με ιδιαίτερη επιτυχία ολοκληρώθηκε η έκθεση με τίτλο “Κορινθία 2010” 2^η

Πανελλήνια Γενική Έκθεση. Αυτή πραγματοποιήθηκε στην Κόρινθο από τις 22 – 26 Σεπτεμβρίου στις εγκαταστάσεις της Σωληνουργίας.

Σε ένα τεράστιο χώρο, κατάλληλο διαρρυθμισμένο και με ένα άνετο αύλειο χώρο, για 5 ημέρες κτυπούσε η καρδιά της Κορινθίας.

Μια έμπνευση και πρωτοβουλία του Επιμελητηρίου Κορινθίας η οποία υλοποιείται για 2^η φορά στον ίδιο φιλόξενο χώρο.

Η Έκθεση αυτή κατέδειξε τις ικανότητες των Κορινθίων, τις δυνατότητες της Κορινθίας και της χώρας μας γενικότερα.

Πέρα από αυτό, στο δύσκολο οικονομικά και κοινωνικά περιβάλλον που βιώνουμε όλοι μας, με πολύ μεγάλες δυσκολίες και σοβαρά προβλήματα, η Έκθεση υπήρξε μια δυνατή απάντηση στο γενικότερο πτωτικό κλίμα. Και τούτο διότι επί 5 ολόκληρες ημέρες οι επισκέπτες διαπίστωσαν τις υγιείς δυνάμεις του εμπορίου, της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας, της παροχής υπηρεσιών και πως όλοι μαζί μπορούμε να μετριάσουμε τις δυσκολίες. Η επαφή μεταξύ μας και οι επισκέψεις ανέβασαν τον ψυχισμό μας.

Κατά τη διάρκεια της Έκθεσης παρουσιάστηκαν παράλληλα εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου και ενδιαφέροντος. Πέρα από τις επιχειρηματικές συναντήσεις και εμπορικές συμφωνίες που έγιναν παρουσιάσθηκαν 34 νέοι καλλιτέχνες κυρίως από την Κορινθία, με δημιουργίες Ζωγραφικής, Αγιογραφίας και Γλυπτικής. Μια φροντισμένη παρουσίαση από την “Epsilon Art Festival” με πρωτοβουλία και έμπνευση της ζωγράφου Κας Έφης Πανταλέων και υπό την αιγίδα του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου της Ν.Α. Κορινθίας.

Συγχρόνως καλύφθησαν πολλά θέματα, τα οποία προβληματίζουν κάθε ενδιαφερόμενο για επιχειρηματική δράση, όπως ο Αγροτουρισμός της Κορινθίας. Οι εκλεκτοί ομιλητές παρουσίασαν το θέμα από κάθε πλευρά λύνοντας πολλά προβλήματα και απαντώντας σε πολλές ερωτήσεις.

Ο κύκλος της Εκπαίδευσης προβλήθηκε με αντίστοιχες βραβεύσεις μαθητών και την παρουσίαση του βιβλίου, του συγγραφέα Νίκου Κοτζιά, “Η εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας στον 21^ο αιώνα” από εκλεκτούς ομιλητές.

Αφού παρουσιάστηκαν οι ενότητες της “Γαστρονομία & Οίνος”, “Υγεία - Γυναίκα & Ομορφιά” και “Επίδειξη Μόδας”, η Έκθεση ολοκληρώθηκε με την Ημερίδα “Η Κορινθία 2020 – Προοπτική ανάπτυξης”. Μια σφαιρική και ουσιαστική παρουσίαση των επί μέρους ενοτήτων, απαραίτητων για την ανάπτυξη της Κορινθίας. Η Ημερίδα με ομιλητές καθηγητές, γνώστες των προβλημάτων, έδειξε τους δείκτες υστέρησης σε κρίσιμους τομείς, όπως και τις δυνατότητες που έχει η Κορινθία για την ανάπτυξη της προσεχούς 10ετίας .

Έτσι λοιπόν τελείωσε η 2^η Πανελλήνια Έκθεση “Κορινθία 2010”, Έκθεση υψηλού επιπέδου, με μεγάλο ενδιαφέρον.

Αυτό όμως που δίνει περισσότερες ελπίδες είναι η προοπτική την οποία έχει η Έκθεση αυτή. Προοπτική η οποία δύναται να επεκταθεί πιο δυνατά και στους άλλους Νομούς της Περιφέρειας Πελοποννήσου, έτσι ώστε αυτή να αποτελεί μεγάλο γεγονός για τα εμπορικά και επιχειρηματικά πράγματα της Περιφέρειας.

Η περιφερειακή συνείδηση η οποία με τον “Καλλικράτη” θα δημιουργηθεί στην Πελοπόννησο κάνει πιο εύκολα τα πράγματα και τα οδηγεί σε πιο γρήγορη ολοκλήρωση.

Τελειώνοντας θέλω να συγχαρώ το Επιμελητήριο Κορινθίας, το Διοικητικό Συμβούλιο, τον Πρόεδρο κ. Νανόπουλο για την οργάνωση και επιμέλεια της Έκθεσης.

Συγχρόνως τους εκθέτες για την τόλμη και τους στόχους, σ’ ένα δύσκολο περιβάλλον, να δημιουργούν και να αποδεικνύουν καθημερινά ότι δύναται να παράγουν και να προσφέρουν στον τόπο τους υψηλές υπηρεσίες.

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

με το Συνδυασμό “ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ”

του Υποψ. Περιφ. ΠΕΤΡΟΥ ΤΑΤΟΥΛΗ

Ξενάγηση στην Βασιλική του Αγίου Λεωνίδη στο αρχαίο λιμάνι Λεχαίου

Την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010, οι Σύνεδροι του Συνεδρίου Αυστραλών Αρχαιολόγων επεσκέφθησαν τον αρχαιολογικό χώρο του Αρχαίου Λιμένα Λεχαίου, όπως και την Παλαιοχριστιανική Βασιλική του Αγίου Λεωνίδη στον χώρο αυτό.

Η ξενάγηση στους άνω χώρους έγινε από τον Πολιτικό Μηχανικό Απόστολο Ε. Παπαφωτίου.

Ο χώρος αυτός είναι από τους σημαντικότερους στην πατρίδα μας και συγκεντρώνει πάντα το ενδιαφέρον των επισκεπτών και των επιστημόνων.

Διαβάστε σχετικό άρθρο>> http://apostolospapafotiou.blogspot.com/2009/12/blog-post.html

Απόστολος Ε. Παπαφωτίου

Πρόεδρος του Λυσίππειου Πνευματικού Κέντρου

της Ν.Α. Κορινθίας