Άρση της εγκυκλίου με αριθμ. πρωτ. 3678
1)28.1.2010 του ΥΠΕΚΑ (ΥΠΕΧΩΔΕ)
Στα όρια του οικισμού μπορούσε ο πολίτης μέχρι της ισχύος της άνω εγκυκλίου, να παραχωρήσει σε κοινή χρήση τμήμα εδαφικής λωρίδας για δημιουργία κοινοχρήστου χώρου. Αυτό γινόταν βάσει των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 6 του Π.Δ. 24/4-3/5 ΦΕΚ 181Δ για όλη τη χώρα.
Ο δρόμος αυτός εντασσόταν στην κυκλοφορία του οικισμού και είχε πλάτος 4-6 μ. Η παραχώρηση γινόταν με προϋποθέσεις που έλεγχε η αρμόδια Πολεοδομία και καθόριζε το άνω Π.Δ. (Προεδρικό Διάταγμα).
Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος, για όλη την Ελλάδα, δημιουργίας κοινοχρήστων χώρων, κοινοχρήστων δρόμων. Έτσι δημιουργούνταν καινούργιοι δρόμοι, στη συνέχεια των υπαρχόντων για εξυπηρέτηση της κυκλοφορίας. Συγχρόνως δημιουργούνταν, με πρόσωπο στον αφιέμενο δρόμο, οικόπεδα άρτια και οικοδομήσιμα με αντίστοιχα εμβαδά.
Έτσι εξασφαλιζόταν η λελογισμένη ανάπτυξη του οικισμού, χωρίς “τυφλά” οικόπεδα. Αυτό εύρισκε εφαρμογή σε όλους τους οικισμούς της Ελλάδος, περισσότερους από 10.000 τον αριθμό.
Σημερινή κατάσταση:
Με την εγκύκλιο 1) 28-1-2010 της νέας Υπουργού κ. Μπιρμπίλη, στη συνέχεια της υπ’ αριθμόν1828/2008 απόφαση τμήματος του ΣΤΕ. παύει τελείως να ισχύει το παραπάνω και:
1). Δεν εγκρίνονται οι παραχωρήσεις εδαφικών λωρίδων για δημιουργία δρόμων και ως εκ τούτου η δημιουργία άρτιων και οικοδομήσιμων οικοπέδων μέσα στους οικισμούς της χώρας.
2) Απαγορεύεται η έκδοση οικοδομικών αδειών σε όλα τα οικόπεδα τα οποία είναι άρτια και οικοδομήσιμα και έχουν δημιουργηθεί μετά το 1985.
Να σημειωθεί ότι για τα άνω άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα είχαν χορηγηθεί βεβαιώσεις από τις οικείες Πολεοδομίες, είχαν γίνει νόμιμες μεταβιβάσεις και είχαν πληρωθεί αυξημένοι φόροι, έχουν γίνει αγοροπωλήσεις κτισμάτων, έχουν σημειωθεί βάρη, υποθήκες.
Με την παραπάνω εγκύκλιο δημιουργείται τεράστιο και απρόβλεπτο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα. Καταστρέφονται περιουσίες, μειώνονται αξίες κτισμάτων. Σε οικόπεδα τα οποία είχαν δημιουργηθεί μετά το 1985 έχουν κτισθεί νομίμως οικοδομές, συγκροτήματα, Ξενοδοχεία, ειδικά κτίρια και παντός είδους κατασκευές. Έχουν γίνει συμβολαιογραφικές πράξεις, έχουν αποκτηθεί νομίμως εμπράγματα δικαιώματα.
Όλα αυτά τινάζονται στον αέρα με απρόβλεπτες συνέπειες. Και όλα αυτά γιατί βασίστηκε η εγκύκλιος 1/2010 στο ν.δ. της 17.7-16.8.1923 (Α΄ 228) σε περιβάλλον και συνθήκες του έτους 1923 και όχι του 1985.
Σε καμιά περίπτωση όμως η εγκύκλιος δεν πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ, όπως αναφέρει η εγκύκλιος, για την έκδοση οικοδομικών αδειών σε ιδιοκτησίες οι οποίες έχουν δημιουργηθεί κατ’ εφαρμογή των άνω διατάξεων.
Απεναντίας, έπρεπε να έχει μεταβατική περίοδο έως ότου εκπονηθεί νέος σχετικός νόμος ή εφαρμοσθεί εγκεκριμένο σχέδιο από τον αντίστοιχο Ο.Τ.Α. (Δήμο ή Δημοτικό διαμέρισμα).
Στην τελευταία περίπτωση πρέπει να υπολογισθεί, για την ολοκλήρωση του σχεδίου του οικισμού ή ακόμη καί ανεξάρτητης πολεοδομικής μελέτης,απαιτείται χρόνος περίπου 20-25 ετών, για κάθε σχέδιο και με σημαντική δαπάνη εκ μέρους του Ο.Τ.Α. Σε αυτό το διάστημα δεν θα πρέπει να δομείται καμιά κατασκευή στους οικισμούς της χώρας.
Η υιοθέτηση της απόφασης 1828/2008 τμήματος του ΣΤΕ από την Υπουργό, ενώ θα μπορούσε το θέμα να μεταφερθεί στην ολομέλεια του ΣΤΕ λόγω σοβαρότητας και κοινωνικών επιπτώσεων που προκαλεί αυτή, δείχνει κατά την άποψή μου, τον πρόχειρο τρόπο αντιμετώπισης των κρίσιμων θεμάτων από την Υπουργό και άγνοια των σοβαρών επιπτώσεων που προκαλούν οι μη καλά επεξεργασμένες εγκύκλιοι στην κοινωνία.
Διερωτάται κανείς για να γίνουν τα σχέδια σε όλους τους οικισμούς της χώρας, περισσότερους από 10.000, απαιτούνται εκατοντάδες χρόνια. Συνέπεια, ακόμα, αυτής της εγκυκλίου είναι ότι σταματά η ανάπτυξη των οικισμών, δεν τους δίνεται η δυνατότητα επέκτασης και βελτίωσης των τμημάτων αυτών.
Παραμένουν στάσιμοι οι οικισμοί με τάσεις προς την εγκατάλειψή τους και αύξηση του υδροκεφαλισμού των πόλεων.
Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου