Ομιλία Γιάννη Ποττάκη
«Ο δ’ ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω»
[Πλάτων, Πολιτεία, Απολογία, 38a]
Σε τρία ερωτήματα απάντησε ο πολιτικός και φιλόσοφος Γιάννης Ποττάκης στην διάλεξη που έδωσε στο Κιάτο το Σάββατο 17 Απριλίου 2010,
τι μπορώ να μάθω
τι πρέπει να κάνω
τι μπορώ να ελπίζω
Ο ομιλητής είχε καλεσθεί από το 15μελές Μαθητικό Συμβούλιο, τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Γενικού Λυκείου Κιάτου και της ΚΟΔΕ Δήμου Σικυωνίων.
Σ’ ένα κατάμεστο ακροατήριο στο θέατρο του Δημαρχείου Κιάτου, ο Γιάννης Ποττάκης ανέπτυξε το θέμα με εξαιρετική εμβρίθεια, συγκροτημένη σκέψη, δομημένο λόγο.
Στην αρχή μας εισήγαγε στην ανάγκη των βασικών γνώσεων. Ο άνθρωπος πατώντας γερά σ’ αυτές προχωράει για άλλες άγνωστες, μέσα στο χρόνο και με την διδαχή από έντιμους ανθρώπους.
Η απόκτηση και η διαδικασία της γνώσης έχει ανάγκη υποδομής. Ανέφερε τους τρόπους που αποκτάται αυτή μέσω της μίμησης, της ανάμνησης της εμπειρίας, της διδασκαλίας, με αναφορά στη σχέση γνώσης και αποτελέσματος.
Μέσα από τη γνώση αποκτώνται αρετές (διανοητικές). Η ηθική πράξη είναι αδιανόητη χωρίς τη γνώση. Η αρετή είναι έργο της γνώσης.
Συνέχισε στη μεγάλη σημασία της παιδείας. Η παροχή υψηλής αγωγής και παιδείας είναι προϋπόθεση και διαμορφώνει το άτομο σε ελεύθερο και συνειδητό πολίτη. Η παιδεία, πέρα από τη χρηστική σκοπιμότητα και την αναγκαιότητα, οδηγεί τον άνθρωπο στην ελευθερία και στην καλοσύνη. Συγχρόνως μέσω αυτής επιτυγχάνεται η απαγκίστρωση από τα ισχύοντα, ο έλεγχος του ήθους, η υπεράσπιση αρχών και αξιών, ο έλεγχος της αδικίας, η ισότητα.
Ολοκλήρωσε δε, με την κατάσταση της σημερινής κοινωνίας, τον θεσμό της οικογένειας, την ανάγκη εμπλουτισμού των ιδεών με νέες αντιλήψεις και την κοινωνία της γνώσης με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Στόχος όλων αυτών είναι η ευδαιμονία του ανθρώπου, να ζει ο άνθρωπος σύμφωνα με τις επιταγές της αρετής. Η ευδαιμονία είναι σταθερή κατάσταση και είναι διαφορετική από την ευτυχία που είναι το ιδεώδες της φαντασίας.
Ο Γιάννης Ποττάκης μας αιχμαλώτισε στην κυριολεξία με σαφή και συγχρόνως βαθύ, με πυκνό και συγχρόνως γλαφυρό λόγο. Γίνεται ο Δάσκαλος, ο οποίος γνωρίζει καλώς να μεταδίδει μεθοδικώς τις γνώσεις, μας αποκαλύπτει τα μυστικά της επιστήμης και της φιλοσοφίας και μας μυεί στις αξίες ζωής. Μας παρέχει την ελπίδα σαν ανάγκη της Ψυχής.
Μας βεβαίωσε ο ίδιος μέσα από την ομιλία του πόσο απαραίτητη είναι η φιλοσοφία για τη γνώση και την κατάφαση της αξίας της ζωής και τη σύλληψη του βαθύτερου νοήματος αυτής. Συμπέρασμα αυτής της σπουδαίας διάλεξης είναι ότι ο άνθρωπος δεν είναι κάτι που “είναι”, αλλά κάτι που αγωνίζεται να γίνει, να υπερβεί τον εαυτό του, να φθάνει και να μπολιαστεί προς το αγαθό.
Τελειώνοντας, θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τον Γιάννη Ποττάκη και να του ευχηθώ:
Ταξιδιώτη της Ψυχής και του Νου,
Έρρωσο και
Ευδαιμόνει
Απόστολος Ε. Παπαφωτίου
Υποψήφιος Δήμαρχος για το Δήμο Κορινθίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου