Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Πατριαρχική Ἀπόδειξις ἐπί τῷ Ἁγίῳ Πάσχα 2013

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ 
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ


δελφο συλλειτουργο κα τέκνα εσεβ κα φιλόθεα τς κκλησίας,

Χριστς νέστη!

ναγγελία τς ναστάσεως π τν Μυροφόρων πρς τος Μαθητς το Χριστο θεωρήθη π ατν παραλήρημα. Κα μως εδησις, κληφθεσα ς παραλήρημα, βεβαιώθη ς λ ή θ ε ι α. ναστημένος ησος νεφανίσθη ες τος Μαθητς Του πανειλημμένως.
Ες τν ποχήν μας τ κήρυγμα τς ναστάσεως κούεται κα πάλιν ς παραλήρημα δι τος ρθολογιστάς. ν τούτοις, ο πιστο χι μόνον πιστεύομεν, λλ κα βιομεν τν νάστασιν ς γ ε γ ο ν ς ληθέστατον. Τν μαρτυρίαν μας πισφραγίζομεν, ἐὰν χρειασθ, δι τς θυσίας τς ζως μας, διότι ν Χριστ ναστάντι περβαίνομεν τν θάνατον κα παλλασσόμεθα π τν φόβον ατο. Τ στόμα μας εναι πλρες χαρς ν τ λέγειν ν έ σ τ η    Κ ύ ρ ι ο ς. Ο γιοί μας, κατ κόσμον νεκροί, ζον μεταξύ μας, παντον ες τ ατήματά μας. μεταθανάτιος κόσμος εναι ληθέστερος το προθανατίου. Χριστς νέστη κα ζ μεταξ μν. πεσχέθη τι θ εναι μαζί μας ως τς συντελείας το αἰῶνος. Κα πράγματι εναι. Φίλος κα δελφς κα θεραπευτς κα χορηγς παντς γαθο.
Ελογητς Θεός, ναστς κ τν νεκρν κα χαριζόμενος ες πάντας ζων τν αώνιον. Πο σου θάνατε τ νκος; νέστη Χριστός, "κα τν πάλαι μετρα καυχώμενον, ς γελοον παιζόμενον δειξε" (πρβλ. Κανν Σταυροανα-στάσιμος Δ΄ χου, Θ΄ δή,ποίημα ωάννου Δαμασκηνο). Τ πάντα πεπλήρωται Φωτς κα α καρδίαι μας χαρς νυπερβλήτου.
Κα χι μόνον χαρς, λλ κα δ υ ν ά μ ε ω ς. πιστεύων ες τν νάστασιν δν φοβεται τν θάνατον• κα μ φοβούμενος τν θάνατον εναι ψυχικς καμπτος κα λύγιστος, διότι ,τι δι τος πολλος κα πίστους εναι φοβερωτέρα πειλή, δι τν πιστν χριστιανν εναι μικρς σημασίας γεγονός, διότι εναι   ε σ ο δ ο ς  ες τν ζωήν. πιστς χριστιανς ζ τν νάστασιν κα πρ το φυσικο θανάτου του. 
συνέπεια το βιώματος τς ναστάσεως εναι   μ ε τ α β ο λ το κόσμου. νθουσιάζει τν ψυχήν. Κα νθουσιώδης ψυχ λκύει ες τν δρόμον της τς λλας ψυχάς, α ποαι συγκινονται π τ ληθιν βιώματα τς χαρς τς θανασίας. νάστασις το Χριστο κα δικ μας νάστασις δν εναι μία θεωρητικ λήθεια. Εναι δ ό γ μ α τς πίστεώς μας. Εναι μία χειροπιαστ πραγματικότης. Εναι δύναμις νικήσασα τν κόσμον, παρ τος ναντίον της σκληροτάτους διωγμούς. "Ατη στν νίκη νικήσασα τν κόσμον, πίστις μν"(Α΄ ωάν. ε΄, 4) ες τν νάστασιν. Δι τς ναστάσεως νθρωπος γίνεται κατ χάριν Θεός. Δι τς νίκης το ναστασίμου φωτς π τν καθάρτων παθν, νιδρύεται ες τν ψυχήν μας ρως θεος κα γάπη τις ξένη, τν νθρώπινον ρον περβαίνουσα.
Χριστς νέστη, λοιπόν! Α καρδίαι μας εναι πλημμυρισμέναι π τ ναστάσιμον φς κα τν ναστάσιμον χαράν. Προσερχόμεθα μ γνησιότητα κα πλότητα ες τν ναστάντα Χριστόν. Διότι, ς λέγει Προφητάναξ Δαυΐδ, πόπτης τν καρδιν μας νωθεν Θεός "καρδίαν συντετριμμένην κα τεταπει-νωμένην οκ ξουδενώσει" (Ψαλμ. Ν΄,19).
νάστασις εναι δύναμίς μας, λπίς μας, χαρά μας, τ γαλλίαμά μας. Δι τς ναστάσεως περβαίνομεν τν πόνον κα τν θλψιν δι' λα τ κακ τς φυσικς πιγείου ζως. νάστασις εναι πάντησις το Θεο ες τν πορίαν το πληγωμένου π τ δειν το κόσμου νθρώπου. 
Ες τς δυσκολίας κα τ παθήματα, τ ποα διέρχεται σήμερον κόσμος, μες δν ποκάμνομεν. π τ ατ σύναξις τν φοβισμένων Μαθητν το Κυρίου ες τ περον τς Σιν μς νδυναμώνει. Δν φοβούμεθα, διότι γαπ-μεν τος πάντας, πως γάπησεν μς κενος κα τν ψυχν Ατο θηκεν πρ μν. Θεανδρικς ναστς Κύριος οράτως μς  συνοδεύει. ρκε ν χωμεν, -κα χομεν-  γ ά π η ν. Κα μ τν γάπην πιγινώσκομεν το Μυστηρίου τν δύναμιν. Το  Μυστηρίου!
Κα ν λλοι διστάζουν νθρωπίνως καί "δράγματα στοιβάζουν πράξεων τς θημωνίας" (πρβλ. Στιχηρ σπερινο Κυριακς σώτου), μες καυχώμεθα. Κα ἐὰν μες δν "πολικμίζωμεν φιλευσπλαγχνί τ χυρον τν ργων τς δικίας κα τ πάθη μας κα δν καταστρώνωμεν λωνα μετανοίας", ναστς Χριστς εναι γάπη κα διαλύει τ κάθε εδους σκότος κα τν φ ό β ο ν γύρω μας  κα εσέρχεται ντς μν κα ες τν κ ό σ μ ο ν, τν θυρν τν καρδιν μας πολλάκις κεκλεισμένων.  Καί "μένει μεθ΄ μν" μονίμως δι το σ τ α υ ρ ο τς γ ά π η ς.  Τ  κάλεσμά Του εναι   ε ρ ή ν η.  Τν αυτο ερήνην χαρίζει ες μς. Ο σχυρο το κόσμου τούτου παγγέλλονται κα πόσχονται ερήνην, μηδέποτε μπειρικς πραγματοποιουμένην. δύναμις τς Θείας γάπης κα Ερήνης κα Σοφίας μένει ξω π κάθε νθρώπινον πανικόν. Δν ερίσκεται ες τ περιθώριον τς πραγματικότητοςοτε ες τν περιφέρειαν κάποιων τομικν δοξασιν. Εναι καρδία κα τ κέντρον τν γεγονότων. Εναι κ α ρ δ ί α τς νθρωπότητος. Εναι τ  κ έ ν τ ρ ο ν  τς ζως. Εναι κυριεύουσα ζώντων κα νεκρν. Εναι   λ ή θ ε ι α. 
διαφιλονίκητος περοχ τς Δ υ ν ά μ ε ω ς κρατε οράτως τ  ν ί α  κα κατευθύνει τ π ά ν τ α, καθ' ν ραν πολλο πώνυμοι κατ΄ νθρωπον "σκότος ες τς φρένας χουν".
Τν περίοδον τς σημερινς γενικς  π ο σ υ ν θ έ σ ε ω ς παγκοσμίως, λπς πάντων τν περάτων τς γς, Σοφία το Θεο, εναι π α ρ ο υ σ ί α τς ορανίας  σ υ ν θ έ σ ε ω ς  κα ρμονίας. Τν καιρν τς  κ α τ α ρ ρ ε ύ σ ε ω ς  κα το προσδοκωμένου θανάτου πάρχει τ γεγονς τς ναστάσεως κα νίσχυσις τς πεποιθήσεως π τν Κύριον.
ερήνη το θανάττν θάνατον δι τς κενώσεως Ατο πατήσαντος κα χαρ τς γ ά π η ς  διαχέονται κα θεραπεύουν τν στενάζοντα κα δυνώμενον πάντοτε σύγχρονον " ν θ ρ ω π ο ν"  κα τν συνωδίνουσαν κα συστενάζουσαν μετ' ατο κτίσιν, τήν "πολύτρωσιν κα τν υοθεσίαν πεκδεχομένους"(πρβλ. Ρωμ. η΄,20-23) τς "λευθερίας τς δόξης τν τέκνωντο Θεο". 

ληθς νέστη Κύριος, πατέρες κα δελφο κα τέκνα!


γιον Πάσχα 2013
Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρς Χριστν ναστάντα   
εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου