Το φορτίο που κουβαλάνε οι γυναίκες του Ρίτσου από τη φύση τους, ένα σκισμένο τσουβάλι γεμάτο όνειρα ματαιωμένα. Αυτό αποτυπώνεται στους Τρείς Γυναικείους Μονολόγους, μεταξύ αυτών στη Σονάτα του Σεληνόφωτος.
Ανοιξιάτικο βράδυ. Μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα μιλάει σ’ ένα νέο. Δεν έχουν ανάψει φως.
Από τα δυο παράθυρα μπαίνει ένα αμείλικτο φεγγαρόφωτο. Αυτό δημιουργεί ένα εξωπραγματικό κλίμα. Με το άγγιγμα της Σελήνης, η γυναίκα αναζητεί το κρυμμένο εαυτό της ανασύροντας πολλές αναμνήσεις.
Μέσα από τον μονόλογο ξετυλίγεται η ζωή της γυναίκας, τελειώνοντας πάντοτε στην ίδια ικεσία προς το νέο: «Άφησέ με να έλθω μαζί σου».
Ο νέος είναι βουβό πρόσωπο, σιωπηλός ακροατής των μονολόγων
Η επωδός αυτή έρχεται στο τέλος κάθε οριακού αδιεξόδου ως κραυγή υπαρξιακής αγωνίας και επιθυμία φευγαλέας σαρκικής εμπειρίας.
Η ηλικιωμένη γυναίκα κινείται μεταξύ της ομολογίας μιας αποτυχημένης ζωής και της νεανικής διάθεσης να υπάρχει. Μέσα από τις φράσεις της γυναίκας προβάλλονται και προκρίνονται νοήματα για τη στάση ζωής του καθενός στην κοινωνία.
Η κοινωνία ολοκληρώνει και ελευθερώνει τον άνθρωπο.
Το δε έργο του Ρίτσου εκφράζει κυρίως την ουσιαστική ιδιότητα της ποιητικής τέχνης, την απελευθερωτική της φόρτιση.
Τέχνη και ελευθερία είναι για τον Ρίτσο έννοιες αλληλένδετες.
Στο κλίμα αυτό του έργου, μας μετέφερε με ιδιαίτερη επιτυχία η Σικυώνια Σκηνή στο μικρό θέατρο του Δημαρχείου Κορίνθου την Δευτέρα 22/03/2010.
Η διανομή ήταν πολύ πετυχημένη:
στο ρόλο της γυναίκας με τα μαύρα, η Ακριβή Καλδίρη
στο ρόλο του Νέου ο Κώστας Συργιάνος
στο πιάνο η Loudmyla Tzeliantko
διδασκαλία-σκηνοθεσία ο Γεώργιος Καρβουντζής
φωτογραφία ο Γεώργιος Τερζής
φωτισμός ο Κώστας Μπεφάνης
Το έργο αυτό του Γιάννη Ρίτσου γράφτηκε το 1956. Του απονεμήθηκε το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (εξ’ ημισείας με τον Άρη Δικταίο). Παρουσιάσθηκε το 1957 στη Γαλλία από τον Louis Arragon, ο οποίος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Όσο για μένα, τίποτε από πολύ καιρό δεν μου έχει δώσει, όπως μου το έδωσε αυτό το τραγούδι, το βίαιο τράνταγμα της μεγαλοφυίας».
Και το έργο αυτό εντάσσεται στις μεγάλες επιτυχίες της Σικυώνιας Σκηνής. Φημισμένος θίασος τής Κορινθίας ο οποίος διακονεί με επιτυχία το θέατρο.
Η συμμετοχή του στο ετήσιο φεστιβάλ Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας στην Κάτω Ιταλία, Σικελία, αναμένεται πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον και προσδοκία από το κοινό.
Εύχομαι στη Σικυώνια Σκηνή να πετυχαίνει πάντοτε, να μετουσιώνει τον λόγο και την πλοκή των έργων σε συμμετοχή και μέθεξη των θεατών, όπως τόσα χρόνια με μεγάλη επιτυχία κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου